Ramazan Bayramı'nın (diğer adıyla Ramazan Bayramı) ilk günü ve bu haber bültenini size ulaştırmak için çok erken uyandım!

Eğlenceli gerçek: Kayseri'de bayramın ilk günü sabah bütün aile bir araya gelerek nohut bazlı bir yemek olan yahni yer. Bu aslında kahvaltı yemeği değil, bu yüzden sabahları yemek tuhaf geliyor ve bence onu özel kılan da bu. Evet, bugün kahvaltı bu.

Biz İzmir yoluyla Kayseriliyiz. Anne tarafından büyük büyükbabalarımdan biri 1920'lerin sonlarında buraya taşındı. Nereden geldikleri sorulduğunda ise Kayserililer, "Övünmek gibi olmasın ama ben Kayseriliyim" diye cevap vermeyi seviyorlar. Dedem bunu çok severdi. Geçtiğimiz günlerde 97 yaşında vefat etti. Bu, onsuz ilk nohutlu kahvaltı dışı yemeğimiz olacak.

Lafı fazla uzatmadan siyasete geçelim!

Seçim büyük bir siyasi depremdi ve başkanlık sarayı kendi iç bölgelerine çekilerek bunun ne anlama geldiğine ve nasıl tepki vereceklerine karar vermeye çalışıyor.

Gergin bir zaman.

Bu, AK Parti'nin meclis çoğunluğunu kaybettiği 7 Haziran 2015 seçimlerinden sonra yaşandı. Arka kanal trafiğinin yoğun olması nedeniyle bir süreliğine tamamen sessiz kaldı. Sonra Erdoğan kararını verdi ve her şey bir anda oldu.

PKK'ya yönelik yaklaşan operasyonlar ve CHP'nin olası ikilemi

Türkiye'nin Kuzey Irak'ta ve muhtemelen Suriye'nin kuzeyinde PKK'ya karşı büyük bir askeri operasyona hazırlandığı seçimden çok önce belliydi. Erdoğan her zaman gruba öldürücü darbe vurduklarını/vereceklerini/vereceklerini söylüyor ama bunlar genellikle laftan ibaret. Dağları birkaç kez bombalıyorlar, hepsi bu.

Bu sefer bölgeyi ele geçireceklerini ve ellerinde tutacaklarını söylüyorlar, yani kara kuvvetleri Kandil dağlarına doğru ilerleyecek ve muhtemelen kendi topraklarında PKK güçleriyle savaşacak. Üst düzey Türk yetkililerin bu nedenle Washington'da olduğu bildirildi. Operasyonun diplomatik altyapısını hazırlamak istiyorlar.

Sevgili dostumuz Rasim Ozan Kütahyalı (namı diğer ROK), Ankara'nın bu noktada DEM'lileri görevden alıp yerlerine kayyum atayacağını öne sürdü. Mantıklı olurdu. Operasyonlar milliyetçi coşkunun en yüksek olduğu dönem olacaktır. Kandil dağlarında PKK'ya karşı savaşan askerlerin öldüğüne dair haberler belki de her gün kamuoyuna duyurulacaktı. Resmi devlet organları DEM'li belediye başkanlarının PKK ile çalıştığını, dolayısıyla bunların süpürülüp yerlerine "kayyum" getirilmesi gerektiğini iddia ederse, bunlara siyasi olarak karşı çıkmak çok zor olur.

İYİ'yi bundan sonra ne bekliyor?

Sağ muhalefetteki İYİ Parti'nin lideri Meral Akşener, 27 Nisan'da yapılacak olağanüstü parti kongresine katılmayacağını söyledi.

Akşener'in önemli siyasi erdemleri olduğunu düşünüyorum. Karizmatik olabilirdi, insanları okumada iyiydi, zamanlaması iyiydi ve hepsinden önemlisi, kurallara aykırı davranma konusunda istekliydi. Başlıca başarısızlığı büyük bir organizasyonu yönetememesiydi ve bu da zamanla dengesini bozdu. Artık siyasi hayatının bittiğini düşünüyorum.

Peki partiye ne olma ihtimali var? Bilinmesi gereken ilk şey, partinin oldukça büyük bir parlamento grubuna sahip olduğu ve bu grubun sadece 2024 yılında hazine ödemelerinden payına 722 milyon TL (bugün itibariyle 22,4 milyon dolar) ulaşacağını garanti ettiği. Bu, varlığı ne kadar sefil olursa olsun, partinin parçalanıp rüzgara kapılıp savrulmayacağı anlamına geliyor.

Bir liderlik yarışı olacak ve muhtemelen Ülkücülerden biri başkan olacak. Bu biraz gerileme olacak. İYİ Parti'nin hedefi, aşırı sağcı bir hareketin ideolojik bagajını kesip siyasetin merkezine taşınması anlamında AK Parti benzeri bir darbe yapmaktı. Akşener, insanlardan halk arasında kurt işareti yapmamalarını ve daha merkezci bir tavır sergilemelerini istiyordu. Muhtemelen bu politikadan vazgeçip Ülkücü sembolleriyle yeniden Türkçü milliyetçilerin partisi olacaklar.

It’s the first day of Ramazan Bayramı (a.k.a. Eid al-Fitr) and I woke up extra early to get this newsletter to you! 

Fun fact: in Kayseri, on the first day of bayram, the whole family will get together in the morning and eat yahni, which in this case is a chickpea-based dish. It’s not really breakfast food, so it’s weird to have it in the morning, and I think that’s what makes it special.Yes, that’s breakfast today.

We’re from Kayseri by way of Izmir. One of my maternal great-grandfathers moved here in the late 1920s. When asked where they’re from, people from Kayseri like to respond by saying “not to brag, but I’m from Kayseri.” My grandfather loved that one. He passed away recently at the age of 97. This is going to be our first chickpea non-breakfast without him. 

But without further ado, on to the politics!

The election was a big political earthquake, and the presidential palace has withdrawn to its inner sanctums, trying to decide what it means and how they’re going to respond.

It’s a tense time. 

This happened after the June 7, elections in 2015, when the AK Party lost its parliamentary majority. It was dead quiet for a while, with lots of back-channel traffic. Then Erdoğan made up his mind and everything happened at once.

The impending operations against the PKK and the CHP’s possible dilemma

It was clear well before the election that Turkey was preparing for a big military operation against the PKK in Northern Iraq and possibly northern Syria. Erdoğan always says that they have/are/will be dealing a death blow to the group, but it’s usually just talk. They bomb the mountains a few times and that’s it. 

This time they say they’ll take and hold territory, so it’ll be ground forces pushing into the Qandil mountains, presumably fighting PKK forces on their own territory. It’s been reported that that’s why top Turkish officials are in Washington. They want to prepare the diplomatic foundation for the operation.

Our good friend Rasim Ozan Kütahyalı (a.k.a. ROK) has suggested that this is when Ankara will strip DEM layors of their positions and appoint trustees in their place. It would make sense. The operations would be a time when nationalistic fervor would be high. The public would be getting reports of soldiers dying in the Qandil mountains fighting the PKK, perhaps on a daily basis. If official state bodies claim that the DEM mayors are working with the PKK, and that as a consequence, they need be swept up and replaced with “trustees,” it’ll be very difficult to oppose them politically. 

What’s next for İYİ?

Meral Akşener, the leader of the right-opposition İYİ party has said that she won’t stand in the extraordinary party congress set for April 27. 

I think Akşener has considerable political virtues. She could be charismatic, was good at reading people, had fair timing, and above all, had a willingness to go against the grain. Her chief failing was that she wasn’t able to run a large organization, which over time threw off her balance. I think her political life is over now.

So what’s likely to happen to the party? The first thing to know is that the party has a sizable parliamentary group, which guarantees it some 722 million TRY ($22.4 million as of today) coming its way in 2024 alone, in its share of treasury payments. That means that no matter how miserable its existence, the party isn’t likely to crumble and scatter into the wind. 

There’ll be a leadership race, and one of the Ülkücü (Turkist nationalists) is probably going to be its chairman. This will be a bit of a regression. The goal of the İYİ party was to pull an AK Party-like coup, in the sense that a far-right movement would be truncating its ideological baggage and moving to the center of politics. Akşener was asking people not to do the wolf sign in public and to assume a more centrist attitude. They’ll probably give up on that policy, and be party of Turkist nationalists again, with all the Ülkücü symbols that entails.

Click for the full article