31 Mart'tan önce Meral Akşener'i çok eleştirdim.

Tabandaki ittifak eğilimine rağmen "Özü başına" diyerek, CHP karşıtlığını politika haline getirerek, Mansur Yavaş ve Ekrem İmamoğlu'na savaş açarak, İyi Parti'nin yüzde 9.7 olan oyunu yüzde 3.7'ye düşürdü.

31 Mart'ın Erdoğan'dan sonraki mağlubu oldu.

Eğer CHP ile ittifak kursalardı...

Özel, İmamoğlu ve Yavaş'la birlikte zaferin mimarı diye anılacaktı.

BİR VEDA HAVASI

Akşener, dün Ankara Ticaret Odası'nın Congresium Salonu'nda düzenlenen beşinci olağanüstü kurultaya, ayağa kalkan delegelerin şükran alkışlarıyla girdi.

Bu bir veda havasıydı.

'Analarına' sarılanlar ve ağlayanlar oldu.

Akşener, kürsüde, beklenenin aksine Müsavat Dervişoğlu'nu işaret etmedi, Koray Aydın veya Tolga Akalın'ı eleştirmedi.

'Özü başına'yı savundu.

"Bu karar bizim için fabrika ayarlarımıza dönmek demekti" dedi.

Aldığı riskin farkında olduğunu ve kararının arkasında durduğunu söyledi.

"Taşın altına elini, gövdesini koyanların fakında olduğum gibi, o taşın bizi esmesi için çalışanların da iştahla el ovuşturanların da farkındayım" dedi.

Akşener, şöyle devam etti:

"Türkiye'nin alıştırılmış normallerinin dışında, sadece söz söyleme sırasında değil, bedel ödeme sırasında da en önde duruyorum. Bugüne kadar bedel ödemeyi bildim. Asla pişman olmadım. Bugün de pişman değilim. Çünkü haklılığımızın elbet bir gün anlaşılacağını biliyorum."

HESAP VAKTİ

Akşener, sitemkardı.

Çünkü 'özü başına' kararı İyi Parti Genel İdare Kurulu'nda 15'e karşı 35 oyla kabul edilmişti.

Yalnızca Akşener'in tercihi ve kararı değildi.

Siyasetin cilvesi gereği hesap Akşener'in önüne kondu.

O da kabul etti:

"Başarısızlığı ben aldım. Artık başarıyı siz yakalayacaksınız. Bedeli ben ödedim, hesabı siz tutacaksınız."

Akşener, "Ev" diye tarif ettiği İyi Parti'yi üyelere teslim ettiğini vurgulayarak, şöyle dedi:

"Benden bir ev istediniz. Ben de İyi Parti'yi sizlere bir ev, bir yuva yaptım. Ocağını tüttürdüm, içini ısıttım, sofrasını kurdum, bahçesini genişlettim. Yıkmak, dağıtmak, çökmek isteyenlere müsaade etmedim. Ama bugünden sonra artık bu evi siz koruyacaksınız, siz ayakta tutacaksınız. Bu eve siz bakacaksınız."

Bütün bu sözler doğru.

Akşener ve bir grup arkadaşı MHP'den ayrılarak, İyi Parti'yi kurdu.

Seçime sokulmak istenmediler.

Akşener'e FETÖ soruşturması başlatıldı. Erdoğan tarafından cezaevine atılmakla tehdit edildi. MHP'li saldırganlar kapısına dayandı.

Asla geri adım atmadı.

İyi Parti, 2000 yılından sonra taban tutabilmiş tek siyasi hareket oldu.

CHP ile Millet İttifakı'nı kurarak, TBMM'ye girdi ve 2019 yılında büyükşehirlerin muhalefetin eline geçmesine önayak oldu.

Işıltılı bir özgeçmiş bu.

Ve dahası da var.

BEDEL ÖDEYEN TEK LİDER

Akşener, 31 Mart'tan sonra bedel ödemeyi kabul eden tek lider oldu.

Seçimi kaybeden Erdoğan ve Bahçeli, oyları yüzde 1'in altına inen Babacan ve Davutoğlu, koltuklarını korurken...

Kılıçdaroğlu, genel başkanlığa yeniden kavuşmak için fırsat kollarken...

Akşener, kurucu genel başkanı olduğu partinin liderliğinden izzeti ikbal ile çekildi.

Pekala "Gemiyi limana yanaştırayım, ondan sonra" diyebilirdi.

Başarısız olanın çekildiği bir demokratik geleneğin yerleşmesi adına değerli bir adım attı.

Ayrıca dört adayın özgürce yarıştığı, geçtim kavgayı, birbirine kötü bir söz bile söylemediği bir kurultayı armağan etti.

Before March 31, I criticized Meral Akşener a lot.

Despite the alliance tendency at the grassroots level, he said "It's up to you", turned his opposition to CHP into a policy, declared war on Mansur Yavaş and Ekrem İmamoğlu, and reduced the votes of İyi Parti from 9.7 percent to 3.7 percent.

He was the next loser of March 31 after Erdoğan.

If they had formed an alliance with CHP...

Özel would be remembered as the architect of victory, along with İmamoğlu and Yavaş.

A farewell mood

Akşener entered the fifth extraordinary congress held yesterday at the Congresium Hall of the Ankara Chamber of Commerce, with applause of gratitude from the delegates who stood up.

It was a farewell mood.

There were people hugging their 'mothers' and crying.

At the podium, contrary to expectations, Akşener did not point out Müsavat Dervişoğlu or criticize Koray Aydın or Tolga Akalın.

He defended 'itself alone'.

"For us, this decision meant returning to our factory settings," he said.

He said he was aware of the risk he was taking and stood by his decision.

"Just as I am aware of those who put their hands and bodies under the stone, I am also aware of those who work to make that stone pass us by and rub their hands with appetite," he said.

Akşener continued as follows:

"Apart from Turkey's accustomed norms, I stand at the forefront not only when speaking, but also when paying the price. Until today, I have been able to pay the price. I have never regretted it. I do not regret it today either. Because I know that one day our rightness will be understood."

TIME OF ACCOUNT

Akşener was reproachful.

Because the 'in essence' decision was accepted by the İyi Party General Administrative Board with 35 votes against 15.

It wasn't just Akşener's choice and decision.

Due to the irony of politics, the bill was put before Akşener.

He also agreed:

"I took the failure. Now you will achieve the success. I paid the price, you will hold the bill."

Akşener emphasized that she handed over the İyi Party, which she described as "Home", to the members and said:

"You asked me for a house. So I made İyi Parti a house, a home for you. I smoked its stove, warmed it, set its table, and expanded its garden. I did not allow those who wanted to destroy, disperse or collapse. But from today on, you will protect this house, "You will keep it standing and you will take care of this house."

All these words are true.

Akşener and a group of her friends left MHP and founded the İyi Party.

They were not asked to be included in the election.

A FETO investigation was launched against Akşener. He was threatened with imprisonment by Erdoğan. MHP attackers came to his door.

He never backed down.

İyi Party was the only political movement that managed to gain ground after 2000.

By establishing the Nation Alliance with CHP, he entered the Turkish Grand National Assembly and pioneered the capture of metropolitan cities by the opposition in 2019.

This is a sparkling resume.

And there's more.

THE ONLY LEADER WHO PAID THE PRICE

Akşener was the only leader who agreed to pay the price after March 31.

While Erdoğan and Bahçeli, who lost the elections, and Babacan and Davutoğlu, whose votes fell below 1 percent, retained their seats...

While Kılıçdaroğlu is waiting for an opportunity to regain the chairmanship...

Akşener resigned from the leadership of the party of which she was the founding chairman, with İzzeti İkbal.

He could very well have said, "Let me dock the ship at the port, then."

He took a valuable step towards establishing a democratic tradition where those who failed were withdrawn.

He also presented a congress where four candidates competed freely and did not even say a bad word to each other, let alone fight.