Türkiye siyaset tarihinin cilveleri üç gün sonra gireceğimiz "yerel" seçimlere değme "genel" seçimlere nasip olmamış bir "önem" yükledi. Evet, tarih bu: durmuyor, dinlenmiyor. Devamlı akış halinde. Ama o akış içinde çok önemli "durulma" noktaları da eksik değil. Gelen seçim bunlardan biri olacak diye düşünüyorum. Sonuçların daha fazla gerilim, kavga ve kaos yaratmamasını "temenni" ediyorum; ama yaratacak olursa şaşırmayacağım.

Geçen yıl genel seçime girerken "modernist" kanat (böyle diyelim: "modernist/muhafazakâr" diye ayıralım şimdilik) alınacak sonuçlara iyimser bakıyordu. Bunun nedeni, başta ekonominin gidişatı, yönetimin yakasını bırakmayan başarısızlıklarıydı. Birçoklarımız gibi ben de şu geçirdiğimiz günleri düşünüyorum ve bu ülkenin bu kadar kötü yönetildiği bir dönem hatırlamıyorum. Tayyip Erdoğan galiba yalnızca "kavga etme" alanında başarılı. Ama orada başarılı.

Sorun da burada zaten, sanırım. Türkiye, kendini "iki ayrı millet" gibi bölen "doğulu/batılı" ayrımını yıllar yılı görece ılımlı bir itişmeyle ve büyük ölçüde "batılı" hegemonyası altında geçirmeye razı olmuş gibi göründükten sonra bugünün dünyasında birdenbire bu görünüşü yalanlayan bir konuma kaydı. Bunun nedenlerini ayrıca ve uzun uzun düşünmemiz, incelememiz gerekiyor.

Böyle bir ayrım, bugünün ekonomik sıkıntılarından, "emekli maaşlarından" v.b. daha büyük çapta, daha derin, muhtemelen daha "hayati". Onun için de seçmen kitlesinin bayağı ağır basan bir kesimi bu sıkıntıları belki birçoklarından daha zor yaşasa da, Müslüman iktidarından vazgeçmiyor. Onun korunması gerektiğine inanıyor -o korunabilirse ekonomi zamanla kendini toparlayacaktır, diye düşünüyor. Gırla giden "beka" edebiyatının da aslında bu korkunun kamuflajı olduğu kanısındayım. "Ekonomi toparlanır" ama iktidar bir kere bırakılırsa bir daha hiç gelmeyebilir. Tayyip Erdoğan'ın ideolojik dünyasında "Memleketin bekası" denen şey "iktidarın bekası" demek oluyor.

Dolayısıyla genel seçimde muhalefet umduğu başarı çizgisine erişmedi. Gene "dolayısıyla", morali de epeyce bozuldu. Şimdiki seçime girerken bu da belirleyicilerden biri.

Muhalefet, iktidarın o önceki seçime göre daha dezavantajlı olarak yeni seçime gireceğini düşünüyor. Bence haksız da değil. Yapmak zorunda olduğu, ama hiçbir toplumun "sevinçle" karşılamayacağı işleri erteledi. Nereye kadar erteleyebilir? Şikayet konusu olan politikalar ister istemez gene yürürlükte ve insanlar geçen seçim öncesinde olduklarından daha kötü durumdalar. İktidar, geçen seçimde de -muhalefetin umduğu kadar olmasa da- oy kaybına uğramıştı. Bu süreç devam edecektir. Ben kendi hesabıma bu sürecin devam edeceğine ve AKP iktidarının sona ereceğine inanıyorum, ama bu iş nasıl gerçekleşecek, bir fikrim yok. Kolay olmayacağını biliyorum. İktidarın, böyle bir şey "oldurmamak" üzere, elinin altındaki her imkanı kullanacağından da sanırım hiçbirimizin şüphesi yok.

Bu koşullarda seçim, yerel merel, kritik! Kendi beklentilerim bir hesaba dayalı tahminlerden çok olmasını istediğim şeyler ama büyük şehirlerde sonuçların muhalefet açısından "hüsran" olmayacağını düşünüyorum -umuyorum. İstanbul'u İmamoğlu'nun kazanacağı kanısındayım. Muhalefetin elinde olanlara yenilerinin katılması da olmayacak bir şey gibi görünmüyor. Bunların umduğum gibi gitmesi genel sonucu değiştirmeyebilir ama geleceğe -gelecekte devam edeceği belli olan mücadelede- katkısı son derece önemlidir. Çünkü büyük kentlerin siyasi tercihlerinin uzun vadede belirleyici rol oynama potansiyelinin yüksek olduğunu biliyoruz.

İktidar, şimdiye kadar da gördüğümüz gibi, "iktidar" olmanın getireceği her imkanı sonuna kadar kullanacaktır. Örneğin Erdoğan'ın başlattığı "merkezi iktidarla uyumlu olmayan" seçim yapmış kentlerin hava alacağı tehdidi! Dünyanın hangi "medeni" ülkesi olursa olsun, böyle bir tehdit büyük bir siyasi skandal sayılırdı; burada normal karşılandığını görüyoruz; yani yukarıda değindiğim gerekçelerle oylarını AKP'ye vermeye kararlı kesim böyle davranışlardan ötürü karar değiştirecek değil. Zaten öyle olması gerektiğini düşünüyor.

Şu anda iktidarın gerçekleştirdiği her türlü "kayırma, taraf tutma" tavrını alkışlıyor. Belli ki seçim kampanyalarını "iftira" ile süslemelerinden de kaygı durmuyorlar. Yani, bazılarımıza göre herhangi bir patiye oy kaybettirecek her türlü "faullü" davranış, manevra, o seçmenlerin gözünde "makbul".

Bu seçim yaklaşırken "bütün tuşlara birden basmak" deyimi sık kullanılır oldu. Bu fiille anlatılan "özne" de Tayyip Erdoğan. Olaylar, gelişmeler bunun oldukça doğru bir tesbit olduğunu gösteriyor. "Bütün tuşlar" arasında çeşitli "hile, hurda" da yer alıyor. Dolayısıyla, iktidarın seçimde bizim onlara layık gördüğümüzden daha parlak sonuçlara elde etmesini sağlayabilir -sağlaması büyük bir "sürpriz" olmaz.

Sürpriz olmaz ama hikâyenin sonu anlamına da gelmez.

The twists and turns of Turkey's political history have given the "local" elections we will enter three days later an "importance" that has never been granted to the "general" elections. Yes, this is history: it does not stop, it does not rest. It's in constant flux. But there are also very important "stopping" points in that flow. I think the next election will be one of them. I "hope" that the results will not create more tension, fights and chaos; But I won't be surprised if he does.

Going into the general election last year, the "modernist" wing (let's call it this way: let's separate it as "modernist/conservative" for now) was optimistic about the results. The reason for this was primarily the course of the economy and the failures of the administration. Like many of us, I think about these days and I cannot remember a time when this country was governed so badly. I think Tayyip Erdoğan is only successful in the field of "fighting". But he is successful there.

That's the problem, I guess. After seeming to have consented to spend years with a relatively moderate push against the "eastern/western" divide that divides itself like "two separate nations" and largely under "western" hegemony, Turkey has suddenly shifted to a position that belies this appearance in today's world. We need to think and examine the reasons for this separately and at length.

Such a distinction is larger, deeper, probably more "vital" than today's economic troubles, "pensions", etc. That's why a majority of the voters do not give up on Muslim power, even though they experience these difficulties more difficult than most. He believes it should be protected - if it can be protected, the economy will recover over time, he thinks. I believe that the false "survival" literature is actually a camouflage for this fear. "The economy will recover," but if power is once given up, it may never come again. In Tayyip Erdoğan's ideological world, what is called "the survival of the country" means "the survival of the government".

Therefore, the opposition did not achieve the success it had hoped for in the general election. Again, "therefore", his morale became quite low. This is one of the determinants going into the current election.

The opposition thinks that the government will enter the new election at a greater disadvantage than the previous election. I think he's not wrong. He postponed the work he had to do, but which no society would welcome. How long can he postpone it? The policies complained of are inevitably still in place and people are worse off than they were before the last election. The government also lost votes in the last election - although not as much as the opposition had hoped. This process will continue. For my part, I believe that this process will continue and the AKP government will end, but I have no idea how this will happen. I know it won't be easy. I think none of us have any doubt that the government will use every means at its disposal to prevent such a thing from happening.

In these conditions, election, local authority, critical! My own expectations are what I want to happen rather than predictions based on calculations, but I think - I hope - that the results in big cities will not be a "disappointment" for the opposition. I believe that İmamoğlu will win Istanbul . It does not seem impossible for new ones to join those in the hands of the opposition. If these things go as I hope, it may not change the overall result, but their contribution to the future - to the struggle that will obviously continue in the future - is extremely important. Because we know that the political preferences of big cities have a high potential to play a decisive role in the long term.

As we have seen so far, the government will use every opportunity that comes with being "in power" to the fullest. For example, the threat initiated by Erdoğan that cities that have held elections that are "incompatible with the central government" will take off! In any "civilized" country in the world, such a threat would be considered a major political scandal; We see that it is considered normal here; In other words, those who are determined to vote for the AKP for the reasons I mentioned above will not change their minds due to such behavior. He thinks it should be like that anyway.

He currently applauds all kinds of "nepotism and partiality" attitudes taken by the government. Apparently, they are not worried about embellishing their election campaigns with "slander". In other words, according to some of us, any "foul" behavior or maneuver that would cause a party to lose votes is "acceptable" in the eyes of those voters.

As this election approached, the phrase "pressing all the buttons at once" became frequently used. The "subject" described with this verb is Tayyip Erdoğan. Events and developments show that this is a very accurate determination. Among the "all keys" there are also various "tricks, scraps". Therefore, it may enable the government to achieve brighter results in the election than we deem worthy of them - it would not be a big "surprise" if it did.

It wouldn't be a surprise, but it wouldn't mean the end of the story either.