Bundan tam 20 yıl önce, 2005 yılının 10 Ağustos günü…

Bugün “Eski Türkiye” denilen bu ülkede ilginç bir sohbet toplantısı yapıldı.

Masanın bir başında dönemin Başbakanı Tayyip Erdoğan oturuyor…

Toplantıya katılanlar arasında yazar Adalet Ağaoğlu, Gencay Gürsoy, Ahmet Hakan, Nuray Mert, Ali Bayramoğlu, Oral Çalışlar, Mustafa Karaalioğlu gibi yazar ve gazeteciler var.

whatsapp-image-2025-08-07-at-21-29-34.jpeg

MASANIN BİR UCUNDA BAŞBAKAN

BAKIN ÖTEKİ UCUNDA KİM OTURUYOR

Türkiye’nin 150 aydını “PKK’ya silah bırakma çağrısı” yapmıştı.

Bunun üzerine aralarından 12 kişi seçilmiş ve Başbakan Recep Tayyip Erdoğan’la görüşüyor.

O gün çekilen fotoğraflara baktığımda, masanın bir ucunda  oturan bir başka insanı daha fark ettim.

Şimdi sıkı durun.

Osman Kavala’ydı o kişi…

PKK’ya silah bırak çağrısı yapan 150 aydın arasında o da vardı ve Erdoğan’la görüşmek üzere seçilen 12 aydından  biri oydu.

ÖCALAN’A MECLİSİN YOLLARI

KAVALA’YA HAPİSHANE MALTALARI

Kadere bakın.

Şimdi PKK silah bırakır, Abdullah Öcalan “Kurucu önder” payesine yükseltilip, neredeyse  ona af konusunun tartışıldığı bir günde, Osman Kavala hapiste.

O karedekilerden Adalet Hanım artık aramızda değil.

 Ama geriye bu fotoğraf kaldı.

ADALET HANIMIN MASAYA

GETİRDİĞİ ŞİİR NEYDİ

O gün o masada ilginç bir şey konuşuldu.

Konuşulan şey, Fatih Altaylı’nın geçen gün Silivri’den patlattığı “Devlet Bahçeli’nin Öcalan’a gönderdiği şiir” haberi ile yakın ilişkisi var.

O toplantıda Adalet Ağaoğlu yanında bir şiir getirmişti…

O şiirin adı “Memleket İsterim’di…”

Yani 20 yıl sonra Devlet Bey’in İmralı’da bulunan Abdullah Öcalan’a gönderdiği Cahit Sıtkı Tarancı’nın şiiri.

ADALET HANIMIN ÖNERİSİ

ERDOĞAN’IN YAPTIĞI ŞAKA

O gün Adalet Ağaoğlu, Başbakan Erdoğan’a şunu söylemiş:

“Bu şiiri Diyarbakır’da okusanız ne güzel olur…”

Erdoğan da Adalet Hanım’ın isteğine şu cevabı vermiş:

“Okurum tabii.”

Ve arkasından şu espriyi patlatmış:

“Nasılsa şiir okudum diye beni yine  hapse atacak değiller ya…”

Birlikte gülmüşler…

ERDOĞAN ADALET HANIMIN İSTEĞİNİ

DİYARBAKIR’DA YERİNE GETİRMİŞ 

11 Ağustos günü Hürriyet’te bunun haberi de çıkmış.

Tamamen unutmuşum.

Oysa o gün Hürriyet’in genel yayın yönetmeniydim.

Erdoğan bu şiiri Diyarbakır’da okumuş mu diye merak ettim.

İki kaynakta Adalet Hanım’ın isteğini yerine getirdiğini, Diyarbakır’da bu şiiri okuduğu haberi vardı.

Biri Bianet, öteki  “Amida” adlı bir yerel haber portalı.

Evet bu anlattığım güzel olay bundan 20 yıl önce yaşandı.

GERİYE DÖNÜP KENDİMİ 

O MASADA DÜŞÜNDÜM

Dün uzun uzun bu fotoğrafa baktım.

Çok hüzünlendim.

Düşünebiliyor musunuz, masanın bir ucunda, şiir okuduğu için 3.5 ay hapis yatmış bir başbakan oturuyor.

Öteki ucunda ise o günden 12 yıl sonra, masadaki başbakanın Cumhurbaşkanlığı koltuğunda oturduğu sırada hapse girecek Osman Kavala var.

BİRİ 3.5 AY YATMIŞ

ÖTEKİ 7 YILDIR YATIYOR

Biri,  şiir okuduğu için hapse girmiş.

Öteki bir gösteriye katıldığı için hapse girecek.

Ve arada şu farkla.

Erdoğan, özel bir hapishanede 3.5 ay yatıp çıkmış.

Osman Kavala 7 yıldır hapiste.

Aradan sadece 12 yıl geçmiş…

Ve o masanın güzel havasından hiçbir şey kalmamış.

O KARENİN ÇEKİLDİĞİ GÜN

 TÜRKİYE NASIL BİR YERDİ

O gün 10 Ağustos 2005’di…

Bir Çarşamba günüydü.

AKP Genel Başkanı Tayyip Erdoğan henüz 2 yıldır o koltukta oturuyordu.

“Muhtar seçilme hakkını” bile kaybettiği günlerde, dönemin muhalefet Partisi CHP yardımına koşmuş.

Anayasa değiştirilerek el birliği ile Erdoğan’ın Siirt’ten milletvekili seçilmesi, başbakanlık koltuğuna oturması sağlanmıştı.

“BEN MİLLİ GÖRÜŞ GÖMLEĞİNİ

ÇIKARDIM” DİYEN BİR BAŞBAKAN

“Fair Play’in”, “Demokratik centilmenliğin”,  “Siyasi mertliğin” altın yıllarıydı.

Bir parti rakibini kapatmaya değil, o partinin yolu hapisle kesilmek istenmiş liderini Parlamentoya sokmaya çalışıyordu.

Demokrasi anlayışı  “Çoğulculuk” temeli üzerinde oturuyor.

“Çoğunlukçuluk” virüsü Parlamento kapısından adımını atamıyordu.

HALK BENİ SEÇTİ, BEN MİLLİ

İRADEYİM” DÖNEMİ AÇILMAMIŞ

Anayasal kurumlar yerli yerindeydi.  Anayasa’ya uymamak en ağır demokrasi suçlarındandı.

Otoriterlik kelimesi, henüz liderlik lügatına girmemişti .

Türkiye, Avrupa Birliği ile tam üyelik müzakerelerine başlamıştı.

Tarih 10 Ağustos 2005’di…

Ve o gün hala “Eski Türkiye’ydi…”

ÜÇLÜ KOALİSYONUN 2 YILDA BİTİRDİĞİ EKONOMİK

KRİZİ, “GÜÇLÜ BAŞKANLIK” 8 YILDA NİYE ÇÖZEMEDİ

Şiir aynı şiir…

20 yıl önce bir kadın yazarımız Başbakanın masasının üzerine koymuş.

20 yıl sonra Devlet Bahçeli aynı şiiri Abdullah Öcalan’ın masasına koyuyor.

Bir şiirden ötekine 20 yıl…

Ve şimdi yine büyük bir ekonomik krizle boğuşuyoruz.

Hayat pahalılığının Orta sınıfları bile perişan ettiği günlerde, kafamızdaki  şu soru giderek büyüyor:

O gün üçlü koalisyonla 2 yılda aşıp, liramızdan 6 sıfır atabilecek bir ekonomik istikrara varabilmişken;

Bugün “Güçlendirilmiş Cumhurbaşkanı” ve tek parti, tek adam rejimi ile neredeyse 8 yıldan beri bu ekonomik krizi niye aşamıyoruz…

NEYDİ O “ESKİ TÜRKİYE” İLE BUGÜNÜN

“YENİ TÜRKİYESİ” ARASINDAKİ FARK

Neydi fark?

Şuydu;

O gün bu ülkede düşünce ve ifade özgürlüğü vardı.

Medya çeşitliliği vardı.

Aydınlar, siyasetçiler, gazeteciler hapse atılmıyordu, gazete sahipleri sürgünlere gitmek zorunda kalmıyordu.

KAYYIMLIK İCAT OLMAMIŞ

MERTLİK BOZULMAMIŞTI

Seçilmiş belediye başkanları evlerinden alınıp götürülmüyor, yerlerine iktidar partisinin kayyımları oturtulmuyordu.

İyi kötü çalışan;  dönemin seçilmiş İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Erdoğan’ı, bugün bir başka Seçilmiş Büyükşehir Belediye Başkanı İmamoğlu’na yapılandan farklı olarak, aynı iddiaları kendisini bir gün bile gözaltına almadan, evine polis göndermeden, siyasi etkiden bağımsız yargılayıp beraat ettiren, iyi kötü ama çalışan bir adaleti savcıları, hakimleri ve yargısı vardı.

KÜLLİYE DUVARLARININ ARKASINDAN ARTIK

BÖYLE ŞAKALAŞMA SESLERİ GELMİYOR

Ve bir de…

O gün muhalif yazarlarla, aydınlarla, gazetecilerle  aynı masaya oturabilen, şakalaşabilen, onları dinleyen bir başbakan vardı.

Yüzünü, Orta Doğu’nun sorunları bitmeyen coğrafyasına değil, Avrupa Birliği’ne çevirmiş gülebilen bir liderdi Erdoğan.

O gün o lider, Cumhuriyet'in mütevazı ama estetik Başbakanlık  binasında oturuyordu.  

Bugün Külliye’nin devasa binalarının içinde, Kafka labirentlerine benzeyen odalarda oturuyor.

Ve o Külliye’nin duvarlarının arkasından  artık öyle güzel şakalaşma sesleri gelmiyor.

BAŞBAKAN ERDOĞAN KRİZİ 2 YILDA BİTİRDİ

CUMHURBAŞKANI ERDOĞAN 8 YILDIR BİTİREMİYOR

10 Ağustos 2005 günü, ülkenin aydınları ülkenin Başbakanı ile masaya oturduğunda işte böyle bir ülkemiz vardı.

Umarım hem Cumhurbaşkanı, hem AKP’nin vicdan sahibi insanları bu güzel fotoğraf karesine bir kere daha yakından bakarlar.

O günkü ekonomik krizin çözümü için ilk gerçekçi adımları atan, programı hazırlayan ve uygulamaya koyan üçlü koalisyondu,  bitiren ise “Güçlendirilmemiş” Başbakan Erdoğan oldu.…

SİZCE BU İKİ LİDERDEN 

HANGİSİ DAHA GÜÇLÜ

Ya bugün…

Bugünkü  ekonomik krizi 8 yıldır bitiremeyen ise “Güçlendirilmiş” Cumhurbaşkanı Erdoğan…

Söyleyin sizce halkın en önemli sorunlarının çözümü bakımından hangisi daha güçlüydü…

Güçlendirilmemiş ama şakalaşan Başbakan mı…

Güçlendirilmiş ama artık hiç gülmeyen Cumhurbaşkanı mı…

Demokratik “Sistem” mi…

Otoriter “Rejim” mi…