Batı, bir yüzyıldan fazladır kurduğu siyasal ve kurumsal düzenin ağırlığını artık taşıyamayacak noktada. Temsilî demokrasi, kurumsal denetim ve liberal değerler üzerine kurulu sistem, 21. Yüzyıl'ın ilk çeyreği geride kalırken belirginleşen 'Belirsizlik Çağı'nı, bu sürecin çok katmanlı krizlerine yanıt vermekte ciddi manada zorlanıyor. Buna karşılık Türkiye ve Asya'nın yükselen ülkeleri, yeni bir liderlik modelini, bir 'medeniyet vizyonu' temelinde inşa etmekteler. Bu model, yalnızca etkin, güçlü ve vizyoner anlayışla yönetmeyi değil, aynı zamanda bulunduğu coğrafyadaki diğer ekonomilere yön göstermeyi de önceliklendirmekte. Cumhurbaşkanımız Erdoğan'ın güçlü, kararlı liderliğinde inşasını sürdürdüğümüz 'Türkiye Yüzyılı Vizyonu'nun özü de 'Türkiye Medeniyeti Vizyonu' üzerinden ilham verici bir kalkınma modeli oluşturmaktır.

Cumhurbaşkanımızın liderliğinde, Türkiye'nin öne çıkardığı 'kalkınmacı demokrasi'yi açmamızda yarar var. Hatırlayalım, Soğuk Savaş sonrası dönemde batı tipi temsilî demokrasi, yalnızca yönetsel bir araç olarak değil; aynı zamanda bir norm, bir ideal olarak sunuldu. Fakat, 2008 Küresel Finans Krizi, 2015'den bu yana tırmanan Göç Krizi, 2020 küresel pandemisi ve nihayet 2022 sonrası derinleşen güvenlik-enerji bazlı jeopolitik sarsıntılar, bu yapının kriz yönetiminde ciddi biçimde yetersiz kaldığını gösterdi. Artık seçimle gelmek yetmiyor; 'Belirsizlik Çağı'nın karmaşık meselelerine karşı toplumlar çözüm, yön, daha da önemlisi ilham verici liderlik istiyor. Bu nedenle, batı tipi 'temsilî demokrasi-neoliberal piyasa' modeline karşı, Asya'da 'etkin devlet-kalkınmacı demokrasi' odaklı yeni bir modelin meşruiyet kazandığına da şahit olduk.

Türkiye'yi yükselen gelişmekte olan ekonomiler arasında müstesna kılan ise, demokratik meşruiyeti önceliklendirerek, kalkınma ve hizmet odaklı bir siyaset anlayışını Cumhurbaşkanımızın vizyoner liderliğinde inşa etmiş olması ve bu tarihi dönüşümün aynı zamanda bir medeniyet vizyonu taşımasıdır. Bu nedenle, Türkiye klasik, batıda alışılagelmiş temsili demokrasinin ötesinde bir anlayışla, toplumsal belleğe, kültürel sürekliliğe ve ortak tarihî bilinçle güçlü bir Türkiye Toplumu kimliği inşasına odaklanmıştır. Bugün Türkiye'nin öne çıkardığı model, salt bir kalkınma projesinin ötesinde; özünde 21. Yüzyıl için en hayati öneme sahip insan odaklı bir medeniyet restorasyonu mücadelesidir. Dünyadaki tüm mazlumlara Türkiye'nin sahip çıkmasının özü de budur.

Türkiye Medeniyeti Vizyonu, toplumu özümsemiş ve onunla birlikte hareket eden liderliği, evrensel teknik kabiliyetleri yerli kültürel değerlerle sentezleme becerisini, güçlü bir ortak aidiyet duygusu inşa etmeyi içermektedir. Bu vizyon, batıdaki gibi bir kimlik siyaseti değil; kimliğini arayan değil, özünde kimliğini bilen bir toplumun yol yürüyüşüdür. Çok kutuplu bir dünya tartışmalarının öne çıktığı yeni küresel düzen arayışlarında, Cumhurbaşkanımızın güçlü ve kararlı liderliğinde, Türkiye artık 'uyum sağlayan' değil, yeni değerler üreten bir aktördür. Türkiye artık istikamet alan değil, istikamet çizen bir ülkedir. Türkiye'nin 'medeniyet' odaklı liderlik modeli, hem batının 'kurumsal gelenek' anlayışıyla, hem de doğunun 'devlet aklı' anlayışıyla bağ kurmaktadır. Daha da önemli, toplumuyla bir an dahi bağını hiç koparmayan bir liderlik anlayışından söz ediyoruz. Bu model, genç nesillerimize de salt yükselen Türkiye'nin geleceğinde rol almak üzere bir kariyer rotası değil, bunun çok ötesinde bir aidiyet, bir ideal ve bir medeniyet inşası sunmaktadır. 21. Yüzyıl'da liderlik artık yalnızca 'temsil'i değil; 'temsille birlikte rehberlik' etme sanatı haline dönüşmekte. Türkiye ise kendi medeniyetinden beslenerek geleceği şekillendirme iradesi taşıyan bir model ortaya koymaktadır. 

The West is at a point where it can no longer carry the weight of the political and institutional order it has established for more than a century. The system, which is based on representative democracy, institutional control and liberal values, is having serious difficulty responding to the multi-layered crises of the ‘Age of Uncertainty’ that has become apparent as the first quarter of the 21st century is left behind. In contrast, Turkey and the rising countries of Asia are building a new leadership model based on a ‘vision of civilization’. This model prioritizes not only governing with an effective, powerful and visionary understanding, but also guiding other economies in the region. The essence of the ‘Vision of the Turkish Century’, which we continue to build under the strong and determined leadership of our President Erdoğan, is to create an inspiring development model through the ‘Vision of Turkish Civilization’.

Under the leadership of our President, it would be beneficial to open up the 'developmental democracy' that Türkiye has highlighted. Let's remember that in the post-Cold War era, Western-style representative democracy was presented not only as an administrative tool, but also as a norm, an ideal. However, the 2008 Global Financial Crisis, the Migration Crisis that has been escalating since 2015, the 2020 global pandemic, and finally the deepening security-energy-based geopolitical shocks after 2022 have shown that this structure is seriously inadequate in crisis management. It is no longer enough to come through elections; societies want solutions, direction, and more importantly, inspiring leadership against the complex issues of the 'Age of Uncertainty'. For this reason, we have also witnessed the legitimacy of a new model focused on 'effective state-developmental democracy' in Asia, as opposed to the Western-style 'representative democracy-neoliberal market' model.

What makes Türkiye exceptional among emerging economies is that it has built a development and service-oriented political approach by prioritizing democratic legitimacy under the visionary leadership of our President, and that this historical transformation also carries a vision of civilization. For this reason, Turkey has focused on building a strong Turkish society identity with an understanding beyond the classical, representative democracy customary in the West, on social memory, cultural continuity and a common historical consciousness. The model that Türkiye is putting forward today is beyond a mere development project; it is essentially a human-centered civilization restoration struggle of the most vital importance for the 21st century. This is the essence of Türkiye's support for all the oppressed in the world.

The Turkish Civilization Vision includes a leadership that has internalized the society and acts together with it, the ability to synthesize universal technical capabilities with local cultural values, and the construction of a strong sense of common belonging. This vision is not an identity politics like in the West; it is the path of a society that knows its identity, not one that seeks its identity. In the search for a new global order where discussions about a multipolar world come to the fore, under the strong and determined leadership of our President, Turkey is no longer an actor that "adapts" but one that produces new values. Turkey is no longer a country that takes direction, but one that charts a course. Türkiye's "civilization"-focused leadership model establishes a connection with both the "institutional tradition" understanding of the West and the "state mind" understanding of the East. More importantly, we are talking about a leadership understanding that never breaks its connection with its society, even for a moment. This model offers our young generations not only a career path to play a role in the future of a rising Türkiye, but also a sense of belonging, an ideal, and a construction of civilization that goes far beyond this. In the 21st century, leadership is no longer just 'representation'; it is turning into the art of 'guidance with representation'. Türkiye, on the other hand, is presenting a model that has the will to shape the future by feeding on its own civilization.