Gazetemizde AKP içinde özellikle İmamoğlu ve belediyelere yönelik operasyonların bir grup AKP milletvekili arasında tartışma ve huzursuzluk yarattığı haberi vardı. Haklılar, dışarıdan bakınca iki nokta var endişe kaynağı onlar için. İlki parti hükümetinin/devletinin, yani AKP iktidarının giderek daha çok yasal, siyasi ve hukuki süreçlerin dışına düşmeye başlaması...

Attığı her adımın siyasi operasyon niteliği taşıması, ülkeyi adeta siyasi operasyonlarla yönetir hale getirmesi...

Enflasyonu ve pahalılığı önleme, millete para da verme, milletin mutfakta tenceresi kaynamasın ama ihaleler aksın, AKP’liler arasında ülkenin zenginliğinin paylaşımı aksamadan sürsün, sen siyasi operasyonlarla, algı yaratma çabalarıyla, medyayı susturma yoluna giderek iktidarda kal.

Bu durum milletvekillerini de (bıraktık devlet aygıtını) peşinden sürüklüyor.

Burada hukuksuzlukta, yasasızlıkta bir suç ortaklığı doğuyor.

AKP TABANDA POLİTİKA YAPAMIYOR

İkincisi, halkla ilişkisi açısından milletvekillerinin ve parti örgütünün dar siyasi toplumsal kalıplar içine sıkışıyor olması. Hareket alanları iyice daralıyor. Taban, seçmen AKP iktidarının, yani Saray’ın altından kayıyor. Saray, partiyi ve milletvekillerini sıkıştırıyor, halka anlatın, kapıları çalın diyor. Fakat zerre gerçekçi olmayan bu talimatın yerine getirilmesi zaten mümkün değil. Seçmen neredeyse davul çalacak hepsinin ardından.

Milletvekilleri seçimlerde yeniden seçilebilecek mi, baş dertlerinden biri. Normal-doğal siyasi ortamdan uzaklaşma, politika yapmayı da zorlaştırıyor, bazı alanlarda imkânsızlaştırıyor.

MİLLET İRADESİ Mİ?

Padişahlık ve mutlak kraliyetlerde seçim ve millet iradesi yoktur. Ama askeri cunta yönetimleri dışında, seçim ve sandık varsa “milli irade” olgusu yani halkın iktidarı belirleme yasal hak ve hukuku vardır.

Gerçi günümüzde çok sayıda ülkede göstermelik seçim sandığı vardır. Ülkede tüm kurum ve kuruluşları denetim altına alan, kendine biat ettiren, seçim sandığını da manipüle ederek millet iradesini aslında gasp eden sözde seçim/sandık yönetimleri de vardır.

AKP iktidarı o yolda ilerliyor. Bunu zorluyor. İstanbul’da CHP belediyelerine ve cumhurbaşkanı adayı Ekrem Bey’e yapılan operasyonları Özgür Özel “cunta yönetimi” olarak nitelendirdi. Bu çok önemli bir merhaledir milli irade gaspı yolunda.

Cumhurbaşkanı bunu net olarak da geçen çarşamba günü AKP grup toplantısında dile getirdi: “Bakalım cumhurbaşkanlığı hevesi yolunda politika girdabında daha kaç CHP’li telef olup gidecek?”

Bunun açık anlatımı, CHP’lilere yönelik operasyonların süreceğidir. Bir çıkarsama yapacak olursak ortalıkta aday bırakılmayacak!

ÜLKEYİ NEREYE GÖTÜRÜR?

Cumhurbaşkanının seçime yönelik süreçte masasında ne gibi projeler programlar var, bilmiyoruz. Ama ortadaki pratikler, bu konuda ciddi fikirler veriyor. Cumhurbaşkanından bugüne kadar “kimsenin kuşkusu olmasın, sandık süreci normal işleyecek kazanan ülkeyi yönetecek” mealinde bir söz işitmedik.

Sanki iktidarda kalmak için gözü kara bir şekilde her şeyi göze alabilecek kanaati oluşuyor.

Bazı AKP’lileri de endişelendiren de bu.

Fakat halkın asla kabul etmeyeceği bir süreç. Burada yazmıştım, bu millet oyu ile iktidarları değiştirmeye alışmıştır ve yurttaş olmanın en önemli hakkı ve hukuku olduğunu benimsemiştir.

Aksi durum, bu milleti yeniden kul durumuna düşürür.

Saray ve AKP yol ayrımında. Ya kendini tamamen yok edecek bir sürece imza atacak ya da iktidarı gerekirse teslim edeceğini kabul edecek.

Tabii orada kalmak için atacağı adımlar var. DEM’in ve İmralı’nın desteğini alacak politikalar.

Bahçeli’nin de iktidar varlığı, adeta İmralı’ya ve DEM’e bağlı.

There was news in our newspaper that the operations against İmamoğlu and the municipalities within the AKP in particular had caused discussion and unrest among a group of AKP deputies. They are right, when viewed from the outside, there are two points of concern for them. The first is that the party government/state, namely the AKP government, has increasingly begun to fall outside of legal, political and judicial processes...

Every step he takes is a political operation, and he is literally running the country through political operations...

Prevent inflation and high prices, give money to the people, keep the pots of the people in the kitchen from boiling but let the tenders flow, let the sharing of the country's wealth among the AKP members continue without any hitches, you stay in power by political operations, by creating perception, by silencing the media.

This situation is dragging the MPs (not to mention the state apparatus) along.

Here, a complicity in lawlessness and illegality is born.

AKP CANNOT MAKE POLITICS AT THE BASE

Secondly, in terms of their relations with the public, the MPs and the party organization are being squeezed into narrow political and social molds. Their field of action is shrinking. The base, the voters are slipping from under the AKP government, that is, the Palace. The Palace is pressuring the party and the MPs, telling them to explain it to the public, to knock on doors. However, it is not possible to fulfill this instruction, which is not realistic in the slightest. The voters will almost beat the drums after all of them.

One of the main concerns is whether the MPs will be re-elected in the elections. Moving away from the normal-natural political environment also makes it difficult to do politics, and in some areas, impossible.

THE WILL OF THE PEOPLE?

There is no election or national will in sultanates and absolute monarchies. However, except in military junta regimes, if there is an election and ballot box, there is the concept of "national will", that is, the legal right and law of the people to determine the government.

Although today there are many countries that have sham ballot boxes. There are also so-called election/ballot box administrations that take control of all institutions and organizations in the country, impose allegiance to them, and actually usurp the will of the people by manipulating the ballot box.

The AKP government is advancing on that path. It is forcing it. Özgür Özel described the operations against CHP municipalities and presidential candidate Ekrem Bey in Istanbul as “junta rule”. This is a very important stage on the path of usurpation of the national will.

The President clearly expressed this in the AKP group meeting last Wednesday: “Let’s see how many more CHP members will perish in the political vortex on the way to the presidential ambitions.”

The clear explanation of this is that the operations against CHP members will continue. If we were to draw a conclusion, no candidate will be left around!

WHERE WILL IT TAKE THE COUNTRY?

We do not know what kind of projects and programs the President has on his desk for the election process. But the practices in question give serious ideas on this subject. We have not heard anything from the President to this day along the lines of “let no one have any doubts, the ballot box process will proceed normally and the winner will govern the country.”

It is as if a belief is emerging that they will recklessly risk anything to stay in power.

This is what worries some AKP members.

But it is a process that the people will never accept. As I wrote here, this nation is used to changing governments with its votes and has adopted the most important right and law of being a citizen.

Otherwise, this nation will once again become a slave.

The Palace and the AKP are at a crossroads. Either they will sign a process that will completely destroy them or they will accept that they will surrender power if necessary.

Of course, there are steps he will take to stay there. Policies that will gain the support of DEM and İmralı.

Bahçeli's presence in power is virtually tied to İmralı and DEM.