Orta Doğu yeni bir tufana hazırlanıyor. ‘Aksa Tufanı’nın ‘İsrail Tufanı’na transformasyonu için Donald Trump bu çağın görebileceği en büyük küstahlıkla bölgeye dalıyor. Koltuğunda titreyen liderlerin sayısı artıyor. Gücünü kendi halkından, kaynağını kendi toprağından almayan koltuklar…

İsrail Başbakanı Benyamin Netanyahu dehşet planlarını Trump’ın desteğiyle hayata geçirmek için gün sayıyor. 4 Şubat’ta Beyaz Saray’daki görüşmede Trump’la arasındaki uyumsuzlukları gidererek soykırımcı dizayn operasyonuna devam etmek istiyor.

Washington'a hareket ederken Trump’ın desteğiyle "eşi benzeri görülmemiş barış ve refah dönemi” için hedeflerini sıraladı: Hamas'a karşı zafer kazanmak, tüm rehineleri geri almak ve İran ekseniyle mücadele etmek.

"Kararlarımız ve askerlerimizin cesareti haritayı yeniden çizdi. Ancak Trump ile yakın işbirliği içinde çalışarak haritayı daha da iyi bir şekilde yeniden çizebileceğimize inanıyorum" dedi.

Biden yönetimi soykırımın tedarikçisi olmanın ötesinde İsrail’i çevreleyen siyasi haritayı değiştirmek için elinden geleni yaptı. Lübnan’daki cumhurbaşkanlığı seçimi ve başbakanın tayini bunlardan birisiydi. Fakat iki başkent arasında bazı uyumsuzluklar var. Netanyahu’nun kafasındaki dizayn haritası soykırımın kemale erdirildiği yani Filistinlilerden arındırılmış bir Gazze, ilhak edilmiş bir Batı Şeria, işgal altındaki topraklarından vazgeçip İsrail’i kabullenmiş bir Suriye’yi içeriyor.

***

Peki Trump’ın kafasındaki harita İsrail liderininkinden ne kadar farklı?

Netanyahu, hükümetinin aşırı sağcı bakanlar tarafından devrilmesini önlemek için üç aşamalı ateşkesin ikinci aşamasında savaşa dönmek için şeytanlık peşinde. Trump ise ateşkesi koruyup Suudi Arabistan’ı Abraham Anlaşmaları’na dahil etmek gibi daha büyük hedeflerin peşinde. Fakat Filistinlilerin Gazze’den sürülmesi planı için ağırlığını şimdiden koydu bile. Ürdün ve Mısır’ın tepesine "Filistinlileri alacaksınız" diye bindi. Bunun için özellikle Ürdün Kralı Abdullah’ı tahtından etmeyi bile göze almış olabilir. El Ahbar’a göre Kral, Trump’la görüştükten sonra aşiret liderlerini toplayıp onlara Filistinlileri alma talebinden kaçamayabileceğini söyledi. Trump, geçen eylülde Katar Emiri Şeyh Temim’e “Neyi protesto ediyorlar" diye Ürdün’deki eylemleri soruyor; “İsrail’in Gazze’deki eylemlerini” yanıtını alınca, "Hayır, Kral’ı protesto ediyorlar. Ürdün'deki durum hiç iyi değil ve halkta güçlü bir değişim arzusu var. Belki de herkes bunu dikkate almalı” diyor. Trump, Kral’ı neyle vuracağını fark etmiş gözüküyor.

Ürdün’ün üçte ikisi Filistinli. Ve Kral Filistinlilerle mutabakatının bozulmasının kendi sonu olacağını iyi biliyor. Mısır Cumhurbaşkanı Abdulfettah Sisi de içeride kopacak fırtınadan korkuyor. Müslüman Kardeşler’in dirilmesinden ve geniş kitlelerin Filistin duyarlılığından…

Ayrıca Ürdün de Mısır da ikinci bir Nekbe’ye ortak olmanın maliyetini biliyor: Sürülen insanlarla birlikte Filistin davası ihraç edilecek, İsrail yine peşlerine düşecek ve savaş bu sefer Mısır ve Ürdün’de sürecek. Yan çıktı olarak da iç savaş! İşte Lübnan önlerindeki en yakın örnek: 14 yıl süren iç savaş hepsine “Sakın ha bu hataya düşmeyin” diyor.

İsrail’le barışa karşılık ABD’den yıllık 1,3 milyar dolar hibe alan Mısır ve Ürdün kıvranıp durduğu için Suudi Arabistan, Katar ve BAE’nin de katıldığı beşli toplantıda "Filistinliler yerinden edilemez" diyen bir görüntü verdi. Buna gerçek bir direnç denebilir mi, emin değilim? Çünkü İsrail’le normalleşmenin baş bezirgânı Al Arab gazetesi "Ürdün ve Mısır kamuoyu tepkisine dikkat çekip sadece Trump’tan planın ertelenmesini istiyor” diyerek bu tabloya gölge düşürdü.

Trump'ın rehine işlerinden sorumlu temsilcisi Adam Boehler, patronunun sürgüne karşı çıkanların alternatif tekliflerine açık olacağını söylüyor. Hamas’ın silahsızlandırılıp Gazze’den çıkarılması Trump’ın kulak kabartacağı bir teklif olabilir. Ama etnik temizlik cephesinin mantığına göre bu da çözüm değil: "Bir, bütün Gazzeliler suçlu. İki, suçlular Gazze’de kaldığı sürece Hamas olacaktır. O yüzden kalıcı çözüm sürgün.”

***

Trump, Lübnan’ı dizayn operasyonunda da Biden’dan aldığı bayrağı ileri taşımaya çalışıyor. Burada nasıl bir Lübnan hedeflediklerini basitçe tanımlayayım: Hizbullah’ın silahsızlandırılması ve Şii ikilinin (Hizbullah-Emel) siyasi denklemden çıkarılması birincil hedef. Cumhurbaşkanlığı ve başbakanlık koltuğuna istedikleri adamları seçtirdiler. Kabinedeki bakanların partilere dağıtılmayıp teknokratlara bırakılması ikinci plan. Şii ikilinin rolü sınırlanmış olacak ama bu plan müttefik tarafların da canını sıkıyor. (Hizbullah da Maliye Bakanlığı’nı istiyordu.) Üçüncü mesele Merkez Bankası başta olmak üzere kilit kurumları kontrol edebilmek için atanacak isimleri de dayatıyorlar. Ve son olarak Suudi Arabistan’dan sonra Lübnan’ı Abraham Anlaşmalarına sokmayı hedefliyorlar. “İşgal altındaki toprakları unutun” diyorlar. Barıştan anladıkları bu…

Lübnan’da Trump ile Netanyahu’nun anlaşamayacağı bir şey olabilir: İsrail ekim sonrası girdiği yerlerden çıkmamak için bahaneler arıyor. Trump "Sen çık, biz Hizbullah’ın tepesinde olacağız zaten" diyebilir.

***

Ve Suriye…

Trump, İsrail’in işgali genişletmesinden rahatsız değil. Burada üç temel bilinmezlik var: Trump askerleri çekecek mi? Asker çekse de SDG’ye desteği sürdürecek mi? Şam’daki iktidar oluşumuyla ne kadar alakadar olacak?

Trump’ın Suriye’de nihai kararını önce Netanyahu ardından Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’la konuştuktan sonra vermesi muhtemeldir. İsrail devlet televizyonu KAN 11’in “Beyaz Saray Suriye’den asker çekme planını Tel Aviv’e iletti" iddiası sorulunca Trump şunu söyledi:

"Bunu kimin söylediğini bilmiyorum ama bu konuda bir karar vereceğiz. Biz, Suriye'ye müdahil değiliz. Suriye kendi karmaşası içinde. Orada yeterince karışıklık var. Bizim karışmamıza ihtiyaçları yok.”

Çekiyoruz demedi, çekmiyoruz da demedi.

İsrail’in öncelikleri Trump’ın kararını etkileyebilir. 2019’da Trump, Suriye’den askerleri çekme kararından vazgeçerken de İsrail’le ilgili kaygıları dikkate almıştı. O zaman Suriye’de kalma gerekçelerinin başında İran’ın Suriye’den uzaklaştırılması ve İsrail’i tehdit edecek gelişmelere izin verilmemesi geliyordu. Gerekçeler değişti. İsrail yeni bahanelerle yine Amerikan askeri varlığının sürmesini istiyor.

Suriye’de işgal ettiği yerlerde güvende kalabilmek için Amerikan varlığının caydırıcılığı işini kolaylaştırır. 18 örgütün katıldığı konferansta kendini cumhurbaşkanı ilan ettiren Ebu Muhammed el Colani, İsrail’e zeytin dalı uzatsa da işgalci güç, gaspçılara özgü psikolojisiyle hareket ediyor. El Ahbar’ın iddiasına göre Colani, Lübnan Başbakanı Necip Mikati’yi ağırladığında ona “Enver Sedat hain miydi” diye soruyor. (Sedat, İsrail’e barıştıktan sonra suikasta uğramıştı.) Mikati şaşkın bir şekilde soruyu geçiştirince Colani "Cevap vermedin, Sedat'ı hain olarak görüyor musun?” diye üsteliyor. Yine yanıt alamayınca "Konuyu uzun süre düşündüm ve Sedat'ın yerinde olsaydım, aynısını yapardım!” diyor. Bu tutum şu anlama geliyor: Colani (Golani) ait olduğu Golan Tepeleri’nin üzerine soğuk su içip İsrail’le barışmaya hazır. Tabii su kaynaklarına göz diken İsrail 8 Ekim sonrası girdiği Kuneytra, Dera ve Şam kırsalından da çıkmayabilir.

Colani İsrail’i memnun etmeye dönük hamlelerine Şam’ı ele geçirir geçirmez başladı. İlk işi Filistinlileri silah bıraktırmaya zorlamak ve askeri kamplardan atmak oldu.

Filistin topraklarına dönüş davasına darbe vurmak için de Suriye’de mülteci statüsünde olan Filistinlilere vatandaşlık verebilir. Bu, İsrail’e sevinç naraları attıracak ikinci adım olur. Siyasi dizayn derken bütün bunların içinde olduğunu tahmin ediyorum.

Ayrıca Netanyahu savaşı bölgeselleştirme konusundaki pervasızlığını sürdürürken Amerikan askeri varlığından güç alıyor. Amerikan güçleri Irak-Suriye sınırlarında baykuşluk yapıyor. İsrail Gazze ve Lübnan’da savaşa dönerse Direniş Ekseni’nin Irak’taki unsurlarını izleyip cezalandıracak bir Amerikan varlığına ihtiyacı olacaktır. Netanyahu, Trump'la görüşme öncesinde Gazze’de ateşkesin ikinci aşamasını görüşmek üzere Doha’ya gitmeye hazırlanan ekibine ‘Bekleyin’ dedi.

***

İsrail’in yeni öncelikleri var. Bütün askeri varlıklarını yok etti ve şimdi yeni Suriye’nin donanımlı bir orduya sahip olmasını istemiyor. Kendisine “Suriye’den çekil” diyebilecek bir güç yapılanmasına izin vermemek için her an tepelerinde binecek konumda duruyor.

İsrail, ABD’nin çekilmesine karşı olduğu gibi SDG’ye Batılı desteğinin kesilmesini de istemiyor. Kürtleri, Suriye’de güvenebileceği müttefik olarak kodladı. Kürtler de bu ilgiye karşılık veriyor. Fiili özerk yönetimin dış ilişkiler sorumlusu İlham Ahmed, Jerusalem Post’a demecinde şunu söylüyor: “Orta Doğu'daki kriz, İsrail ve Yahudiler bir rol oynamadan bölgede demokratik bir çözümün gerçekleşmeyeceğini herkesin anlamasını gerektiriyor… Suriye'deki sınır bölgelerinin güvenliği herkesin çözüme dahil olmasını gerektiriyor ve İsrail de bunun taraflarından biri. İsrail'in rolü çok önemli olacak, dolayısıyla şu anda İsrail ile görüşmek çok önemli.”

Ahmed bir süre önce Dışişleri Bakanı Gideon Saar’la da telefonda görüşüp somut destek talep etmişti.

Özetle İsrail’in Trump’a mesajı ‘Asker çekme ve SDG’yi bırakma’. 

Trump, Erdoğan’la konuşmadan da nihai kararını veremez. Erdoğan, Suriye’de İsrail’le karşı karşıya gelmenin tedirginliğini yaşıyor. SDG’ye desteğin sonlandırılmasını istiyor ama Trump’ı ikna edip edemeyeceği garanti değil. Trump’a diyebilir ki “Siz çekilin, biz Şam’la birlikte IŞİD’in icabına bakarız, IŞİD’çilerin tutulduğu hapishanelere de gardiyanlık yaparız, PKK’li olanlar dışında Suriyeli Kürtleri de yönetime ortak ederiz, bakın İmralı’daki görüşmelerle kendi Kürt sorunumuzu da çözüyoruz.”

Bunlar ABD’yi yumuşatır. Ayrıca HTŞ de bu yumuşatma operasyonunu bir tarafından tutuyor. HTŞ yönetimi Kürtlerin kültürel haklarının tanınması, ademi merkeziyetçi bir yaklaşımla yerel yönetimlerin güçlendirilmesi, Kürtlerin bireysel olarak güvenlik kurumlarına alınması, Afrin gibi yerlerde yerinden edilmiş Kürtlerin dönüşünün sağlanmasını içeren bir çözüm taslağı sundu. Bununla birlikte HTŞ uluslararası koalisyondan IŞİD’e karşı savaş ve hapishanelerin Şam yönetiminin sorumluluğuna bırakılmasını istiyor. Çatışmasız çözüm teklifiyle birlikte bu talep, SDG’nin arkasındaki Batılı desteğin yönünün değişmesini hedefliyor. HTŞ’nin bu taslağı Erdoğan’ın Trump’la görüşmeye hazırlanırken Ankara ile eşgüdüm halinde hazırlandığını zannediyorum. Bunlar Trump’ın kararını etkilemeye dönük hamleler.

HTŞ’ye yakın kaynaklar da Fırat’ın doğusundaki sorunun çözümünde asıl sorun çıkaranların PKK’liler olduğu, bunların Kandil üzerinden İran’la bağlantılarının bulunduğu, yarın bir gün Tahran’ın SDG’ye el atabileceği senaryosunu pişiriyor.

Fakat Trump 2019’un tekrarından kaçınmak için Erdoğan’dan Fırat’ın doğusuna askeri harekat yapılmayacağına dair güvenceler arayabilir. Yanı sıra İsrail için hedeflenen dizayn operasyonuna ortaklık isteyebilir. Bu ortaklık Hamas’ın Gazze’den çıkartılması, Filistinlilerin bir kısmının Türkiye’ye alınması, Şam’daki yeni yönetimin İsrail’i her açıdan temin etmesi, Suriye’deki radikallerin ehlileştirilmesi, İsrail’e karşı ‘sözde’ ticari önlemlerin kaldırılması, Netanyahu ile Eylül 2023’te New York’ta olduğu gibi ‘kanka’ moduna dönülmesini içerebilir.

The Middle East is preparing for a new flood. Donald Trump is entering the region with the greatest arrogance this age can see, for the transformation of the 'Aqsa Flood' into the 'Israeli Flood'. The number of leaders shaking in their seats is increasing. Seats that do not derive their power from their own people, their source from their own land...

Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu is counting down the days to implement his plans of terror with Trump’s support. He wants to continue the genocidal design operation by resolving the differences between him and Trump in the meeting at the White House on February 4.

As he departed for Washington, he outlined his goals for “an era of unprecedented peace and prosperity” with Trump’s support: victory over Hamas, recapture of all hostages and confrontation with the Iranian axis.

"Our decisions and the courage of our soldiers have redrawn the map. But I believe that by working closely with Trump, we can redraw the map even better," he said.

The Biden administration has done everything it can to change the political map surrounding Israel, beyond being the purveyor of genocide. The presidential election in Lebanon and the appointment of the prime minister were among them. However, there are some incompatibilities between the two capitals. The design map in Netanyahu's mind includes a Gaza where the genocide has been completed, that is, a cleansed Palestinian Gaza, an annexed West Bank, and a Syria that has given up its occupied territories and accepted Israel.

***

So how different is Trump's mental map from the Israeli leader's?

Netanyahu is trying to return to war in the second phase of the three-phase ceasefire to prevent his government from being overthrown by far-right ministers. Trump, on the other hand, is pursuing bigger goals such as preserving the ceasefire and including Saudi Arabia in the Abraham Accords. But he has already thrown his weight behind the plan to expel Palestinians from Gaza. He has attacked Jordan and Egypt by saying, “You will take the Palestinians.” For this, he may have even risked dethroning King Abdullah of Jordan. According to Al-Akhbar, after meeting with Trump, the King gathered tribal leaders and told them that he would not be able to avoid the demand to take in Palestinians. Last September, Trump asked the Emir of Qatar, Sheikh Tamim, “What are they protesting?” regarding the actions in Jordan; when he received the answer, “Israel’s actions in Gaza,” he said, “No, they are protesting the King. The situation in Jordan is not good at all and there is a strong desire for change among the people. Maybe everyone should take this into consideration.” Trump seems to have figured out what to hit the King with.

Two-thirds of Jordan is Palestinian. And the King knows that breaking the agreement with the Palestinians will be his end. Egyptian President Abdel Fattah al-Sisi also fears the storm that will break out at home. The resurgence of the Muslim Brotherhood and the Palestinian sentiment of the masses…

In addition, Jordan and Egypt know the cost of being a party to a second Nekba: The Palestinian cause will be expelled along with the exiled people, Israel will come after them again, and this time the war will continue in Egypt and Jordan. And as a side effect, civil war! Here is the closest example before them in Lebanon: The 14-year civil war tells them all, "Don't make this mistake."

Since Egypt and Jordan, who receive an annual grant of $1.3 billion from the US in exchange for peace with Israel, are struggling, they gave the impression that "Palestinians cannot be displaced" at the five-party meeting, which was also attended by Saudi Arabia, Qatar and the UAE. I am not sure if this can be called real resistance? Because the chief dealer in normalization with Israel, Al Arab newspaper, overshadowed this picture by saying, "Jordan and Egypt are drawing attention to the public reaction and only asking Trump to postpone the plan."

Trump’s hostage-responsible representative, Adam Boehler, says his boss will be open to alternative proposals from those who oppose deportation. Disarming Hamas and removing it from Gaza might be an offer Trump would listen to. But according to the logic of the ethnic cleansing camp, that too is not a solution: “One, all Gazans are guilty. Two, as long as the criminals remain in Gaza, there will be Hamas. So the permanent solution is deportation.”

***

Trump is also trying to carry forward the flag he received from Biden in his design operation in Lebanon. Let me simply define what kind of Lebanon they are aiming for here: The primary goal is to disarm Hezbollah and remove the Shiite duo (Hezbollah-Amal) from the political equation. They have elected the men they want for the presidency and prime ministry. The secondary plan is to not distribute the ministers in the cabinet to the parties and leave them to technocrats. The role of the Shiite duo will be limited, but this plan also upsets the allied parties. (Hezbollah also wanted the Ministry of Finance.) The third issue is that they are imposing the names to be appointed in order to control key institutions, especially the Central Bank. And finally, after Saudi Arabia, they aim to include Lebanon in the Abraham Accords. They say, “Forget about the occupied territories.” This is what they understand by peace…

There may be something Trump and Netanyahu cannot agree on in Lebanon: Israel is looking for excuses not to leave the places it entered after October. Trump may say, "You leave, we will be on top of Hezbollah anyway."

***

And Syria…

Trump is not bothered by Israel expanding its occupation. There are three main unknowns here: Will Trump withdraw troops? Will he continue to support the SDF even if he withdraws troops? How interested will he be in the formation of power in Damascus?

Trump is likely to make his final decision on Syria after speaking with Netanyahu and then President Tayyip Erdoğan. When asked about the claim by Israeli state television channel KAN 11 that “the White House has conveyed its plan to withdraw troops from Syria to Tel Aviv,” Trump said:

"I don't know who said this, but we will make a decision on this. We are not intervening in Syria. Syria is in its own mess. There is enough mess there. They don't need us intervening."

He didn't say we are filming, nor did he say we are not filming.

Israel’s priorities could affect Trump’s decision. In 2019, Trump also took Israeli concerns into account when he reversed his decision to withdraw troops from Syria. At that time, his primary justifications for staying in Syria were to remove Iran from Syria and not allow developments that would threaten Israel. The justifications have changed. Israel is once again demanding a continued American military presence with new excuses.

In order to remain safe in the areas it occupied in Syria, the deterrent effect of the American presence makes it easier. Although Abu Mohammed al-Jolani, who declared himself president at a conference attended by 18 organizations, extended an olive branch to Israel, the occupying power acts with the psychology specific to usurpers. According to al-Akhbar’s claim, when Jolani hosted Lebanese Prime Minister Najib Mikati, he asked him, “Was Anwar Sadat a traitor?” (Sadat was assassinated after making peace with Israel.) When Mikati, surprised, dismissed the question, Jolani insisted, “You didn’t answer, do you consider Sadat a traitor?” When he still received no answer, he said, “I thought about the issue for a long time and if I were Sadat, I would do the same!” This attitude means the following: Jolani (Golani) is ready to drink cold water on the Golan Heights, to which he belongs, and make peace with Israel. Of course, Israel, which has its eyes on water resources, may not leave the Quneitra, Daraa and Damascus countryside it entered after October 8.

Jolani began his efforts to please Israel as soon as he captured Damascus. His first task was to force the Palestinians to disarm and expel them from the military camps.

In order to deal a blow to the cause of returning to Palestinian lands, it could grant citizenship to Palestinians who are refugees in Syria. This would be the second step that would make Israel shout for joy. When I say political design, I assume that all of these are included.

Netanyahu also draws strength from the American military presence while continuing his recklessness in regionalizing the war. American forces are operating as owls on the Iraq-Syria border. If Israel returns to war in Gaza and Lebanon, it will need an American presence to monitor and punish the elements of the Axis of Resistance in Iraq. “Hold on,” Netanyahu told his team, who were preparing to go to Doha to discuss the second phase of the ceasefire in Gaza ahead of the meeting with Trump.

***

Israel has new priorities. It has destroyed all its military assets and now does not want the new Syria to have a well-equipped army. It is in a position to ride over them at any moment in order to prevent a power structure that could tell it to "withdraw from Syria".

Israel is against the US withdrawal, and it does not want Western support for the SDF to be cut off. It has coded the Kurds as allies it can trust in Syria. The Kurds are reciprocating this interest. “The crisis in the Middle East requires everyone to understand that there will be no democratic solution in the region without Israel and the Jews playing a role… The security of the border areas in Syria requires everyone to be involved in the solution, and Israel is one of the parties to that. Israel’s role will be very important, so it is very important to talk to Israel right now,” Ilham Ahmed, the foreign relations director of the de facto autonomous administration, told the Jerusalem Post.

Ahmed had also spoken to Foreign Minister Gideon Saar on the phone a while ago and asked for concrete support.

In summary, Israel's message to Trump is 'Don't withdraw your troops and don't abandon the SDF.'

Trump cannot make his final decision without talking to Erdoğan. Erdoğan is worried about confronting Israel in Syria. He wants support for the SDF to end, but it is not guaranteed that he will be able to convince Trump. He can say to Trump, “You withdraw, we will deal with ISIS together with Damascus, we will guard the prisons where ISIS members are held, we will include Syrian Kurds, other than those from the PKK, in the administration, look, we are also solving our own Kurdish problem with the talks in İmralı.”

These will soften the US. Furthermore, HTS is also supporting this softening operation from one side. The HTS administration has presented a draft solution that includes recognizing the cultural rights of the Kurds, strengthening local governments with a decentralized approach, including individual Kurds in security institutions, and ensuring the return of Kurds displaced in places like Afrin. However, HTS wants the international coalition to leave the fight against ISIS and the prisons under the responsibility of the Damascus administration. This demand, together with the proposal for a conflict-free solution, aims to change the direction of Western support behind the SDF. I believe that this draft by HTS was prepared in coordination with Ankara while Erdoğan was preparing to meet with Trump. These are moves aimed at influencing Trump's decision.

Sources close to HTS are also cooking up the scenario that the real troublemakers in resolving the issue east of the Euphrates are the PKK, that they have connections with Iran via Qandil, and that one day Tehran could take control of the SDF.

But Trump may seek assurances from Erdoğan that there will be no military action east of the Euphrates to avoid a repeat of 2019. He may also seek a partnership in a design operation aimed at Israel. This partnership could include evicting Hamas from Gaza, taking some Palestinians to Turkey, ensuring that the new regime in Damascus provides for Israel in every way, taming radicals in Syria, lifting the so-called trade measures against Israel, and returning to “bro” mode with Netanyahu, as in September 2023 in New York.