Yerel seçim kampanyası, ilk günlerin "proje" heyecanından giderek uzaklaşmakta, "polemik" boyutuna takılmakta. Vatandaş da "2P'den" birini tercih edeceği son güne odaklanmakta. Gelecek tasarımı ve PROJE mi, günü kurtarma ve POLEMİK mi? Hangisi ağır basacak?

Bu tespitin sağlamasını İstanbul özelinde yapmak mümkün. Seçime 24 gün kala Ekrem İmamoğlu "polemikçi kimliğini" sahaya yansıtırken, Murat Kurum "projeci ve sonuç alıcı" tarzını kabul ettirmeye çabalamakta. Zaten, "laf üretme" boyutuna geldiğinde, popülist söylemle "halk avcılığı" noktasında İmamoğlu'nun, rakiplerine göre ileride olduğu kamuoyunun da malûmu! Evet, bizim millet "karşılıklı atışmayı" sever. Ama polemiğin anlık cazibesi şayet tadında bırakılmaz da "çok söz, az iş" durumuna dönüştüğü fark edilirse, seçmen feraseti bu oyunu çabucak kavrar ve o adayın biletini kesiverir!

An itibariyle... Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan'ın kuzeyden güneye, batıdan doğuya Anadolu'nun nabzının tutma, kitlelerlemeydanlarda buluşma ve icraat performansı dışında, muhalefet partilerinin dinamik faaliyet sergilediğini savunmak şimdilik güç. Salon toplantıları, sembolik aday tanıtımları ve küçük ölçekli mitinglere indirgenen muhalefet kampanyasının hakiki manada heyecan dalgası ve söylem zenginliği ürettiği de söylenemez!

Peki ama neden?

Öncelikle...

 Türkiye bir seçimler ülkesi. Daha 10 ay önce iki haftaya, iki büyük seçimi sığdıran, siyaseten neredeyse söylenmedik söz bırakmayan bir demokrasimiz var.

 Arka arkaya gelen seçimlerin "yorgun seçmen profili" yarattığı da göz ardı edilemez.

 Hayat standardına dair önceliklerin, mahalli faktörleri çoğu kez gölgede bıraktığı da bir gerçek.

 CHP'nin, "gelen, gideni aratır" sendromunda bocalaması, Genel Başkan Özgür Özel ve muhteris İmamoğlu'nun birbirinden müstakil kampanya yürütmesi, ön seçim, tüzük değişikliği, şeffaflık gibi vaatlerin yerine getirilmemesi, aday belirleme süreçlerindeki çekişmeler, listelere yazılan ama içselleştirilemeyen isimler, Kemal Kılıçdaroğlu'nun devreye girdiği hadiseler, ertelenen hesaplar... Hemen hepsi, CHP tabanını sandıktan soğutmakta ve oy kullanma iştahını kesmekte.

 DEM Parti'nin özünde ne kadar siyasi parti olduğuna dair tartışmalar bir yana sadece kısa vadeli çıkarımlara dayalı planları, CHP'yi bu işe alet etme biçimi, Özel-İmamoğlu ikilisinin marjinal oylara duyduğu ihtiyaç, bu nedenle Kandil'in yönlendirdiği aktörlerle açık örtülü işbirliğine girmesi... Başak Demirtaş kartının açılıp kapanması, Meral Danış Beştaş'ın örgüt zoruyla aday ilan edildiği İstanbul'da aktif olmaması... Başlı başına belirsizlik kaynağı.

 İYİ Parti ve Yeniden Refah Partisi'nin, tek başına varoluş mücadelesi üzerinden tabanına verdiği mesaj yeterince ikna edici olmadığı gibi lokal başarı örnekleri dışında, bu iki partinin de kazanmaktan çok kaybettirmeye dönük rol oynayacakları kanaati, bu seçimin bam teli!

İşte bu ahval şerait içinde, İstanbul'daki yarışı bugünkü veriler ışığında bir kez daha masaya yatıracak olursak... 

 AK Parti'nin, Kürt kökenli seçmeni DEM Parti ipoteğinde kabul eden zihniyeti aşması, o kitleyle her düzeyde temasını artırması ve bunun sezonluk temas olarak kalmaması zaruri. 

 Seçim sonrası, ekonomide alınacağı öne sürülen kararlara dayalı spekülasyonların önünün kesilmesi, "Acı reçete istemiyorsanızCumhur adayına oy vermeyin" propagandasının etkisizleştirilmesi oldukça önemli! 

 Teşkilatların, yandan değil candan çalışması, desteği ve samimiyetiyle adaya sahip çıkması neticeyi belirleyecek kadar hayati.

Günün sonunda...

Murat Kurum'un kazanması AK Parti açısından aynı zamanda "Kurum-sallığın da kazanması" demek.

İmamoğlu'na gelince... O, bildiğiniz gibi... Kırk tilkinin kuyruğunu birbirine değdirmeden ilerlemeye uğraşsa da İstanbul yerine, CHP genel başkanlığı hedefli B planı yapacak hassas eşiğe geldiğinin farkında!

The local election campaign is gradually moving away from the "project" excitement of the first days and is stuck in the "polemic" dimension. Citizens also focus on the last day when they will choose one of the "2Ps" . Future design and PROJECT, saving the day and POLEMIC? Which one will prevail? 

It is possible to make this determination specifically in Istanbul. While Ekrem İmamoğlu is reflecting his "polemicist identity"on the field, 24 days before the elections , Murat Kurum is trying to impose his "project-oriented and result-oriented" style. In fact, it is known to the public that İmamoğlu is ahead of his rivals when it comes to " making words " and "hunting the public"with populist rhetoric! Yes, our nation likes to "fight each other" . But if the momentary charm of polemic is not left to taste and it is realized that it turns into a situation of "more words, less action" , the voters' insight will quickly understand this game and cut that candidate's ticket! 

As of now ... Apart from President Tayyip Erdoğan 's performance of taking the pulse of Anatolia from north to south, west to east , meeting with the masses in the squares and taking action , it is difficult to defend that the opposition parties are dynamically active for now. It cannot be said that the opposition campaign, which was reduced to salon meetings, symbolic candidate introductions and small- scale rallies, produced a real wave of excitement and richness of discourse! Okay but why? First of all... Turkey is a country of elections. We have a democracy that, just 10 months ago, fit two major elections into two weeks, leaving almost nothing left unsaid politically. It cannot be ignored that consecutive elections have created a "tired voter profile ". It is also a fact that priorities regarding the standard of living often overshadow local factors. CHP's floundering in the syndrome of "what comes, calls for what goes" , Chairman Özgür Özel and the ambitious İmamoğlu's independent campaigns, failure to fulfill promises such as primary elections, charter changes and transparency, conflicts in the candidate selection process, names written on the lists but not internalized, Incidents in which Kemal Kılıçdaroğlu intervened, postponed accounts... Almost all of them alienate the CHP base from the ballot box and curb their appetite for voting. 

Aside from the debates about how much of a political party the DEM Party is at its core, its plans based only on short-term inferences, the way it uses the CHP for this purpose, the need of the Özel-İmamoğlu duo for marginal votes, and therefore its open and covert cooperation with the actors directed by Kandil. ... The opening and closing of Başak Demirtaş's card, the fact that Meral Danış Beştaş is not active in Istanbul, where she was declared a candidate by force of the organization... This is a source of uncertainty in itself. 

 The message given by the İYİ Party and the Re-Welfare Partyto their base through the struggle for existence alone is not convincing enough, and apart from local success examples, the opinion that these two parties will play a role in causing losses rather than winning is the main issue of this election! 

In these circumstances, if we were to discuss the race in Istanbul once again in the light of today's data ... The AK Party needs to overcome the mentality that accepts Kurdish voters as the DEM Party mortgage, increase its contact with that mass at all levels , and ensure that this does not remain a seasonal contact. indispensable. It is very important to prevent speculations based on the decisions that will be taken in the economy after the elections and to neutralize the propaganda of "If you do not want a bitter prescription, do not vote for the Presidential candidate" ! It is vital that the organizations work wholeheartedly, not sideways, and protect the island with their support and sincerity, which will determine the outcome. At the end of the day... Murat Kurum 's victory also means "the victory of institutionalism " for the AK Party. As for İmamoğlu ... As you know, he is... Even though he is trying to move forward without letting the tails of the forty foxes touch each other, he is aware that he has reached the sensitive threshold where he will make a plan B aimed at the CHP chairmanship instead of Istanbul!