CHP'nin içi, çok şikâyet ettikleri Ortadoğu'dan daha beter durumda. CHP içi iktidar savaşı bir değil birkaç cephede birden sürüyor. Eski genel başkan Kemal Kılıçdaroğlu, işin peşini bırakmış değil, Özgür Özel'i "normalleşme" siyaseti üzerinden sıkıştırmaya devam ediyor. Cephesi de giderek genişliyor. Sürece eski tüfek solcuların başını çektiği aydınlar da "Kaygılıyız, iktidarla mücadeleye, milletle normalleşmeye evet" diyerek tıpkı Kılıçdaroğlu gibi Özgür Özel'e açık savaş ilan etti.

Aynı anda büyük çoğunluğu Kılıçdaroğlu'na yakın olan mevcut CHP milletvekilleri de artık eleştirilerini yüksek sesle yapmaya başladı. Herhalde Özel, sağlı sollu bu saldırılardan başını kaldıramaz oldu ki, Antalya'da bir araya geldiği milletvekillerine şöyle sistem etti:

"Parti içi tartışmaları sosyal medyadan yapmayın. Partinin bir sürü yetkili organı var. Partiyi sosyal medyada, televizyonda tartışmanın anlamı yok."

Uzun süredir tahkimat yapılan Ekrem İmamoğlu-Mansur Yavaş cephesinde ise "Cumhurbaşkanı adayı kim olacak?" çatışması giderek sertleşiyor. Yavaş'ın bir adım önde görünmesine karşın İmamoğlu ikinci bir cepheyi, genel başkanlık cephesini de açmış durumda. Bu cephede hem Özel'e hem de eski genel başkanı Kılıçdaroğlu'na karşı hazırlanıyor.

Herhalde bu hazırlığa karşı ilk harekete geçen de Kılıçdaroğlu oldu. Kılıçdaroğlu önceki gün hiç hesapta olmayan sessiz ama bir o kadar da mesaj yüklü bir hamle yaptı. CHP'li 7 milletvekili, Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı Mansur Yavaş'ı makamında ziyaret etti. Dışarıdan bakanların normal görebileceği bu buluşmanın arka planında siyasi bir mesaj vardı ve bu mesaj kısa sürede CHP kulislerinde dolaşmaya başladı.

Meğer 7 milletvekili, Türkiye'nin 7 bölgesini temsil ediyor ve Yavaş'a verilen açık desteği işaret ediyordu. Böylece daha önce rengini hiç belli etmeyen Kılıçdaroğlu, ilk kez CHP'nin olası cumhurbaşkanı adaylığı yarışında Yavaş'ı tercih ediyordu.

Bu çok açık biçimde İmamoğlu'na bir mesajdı.

Zaten CHP'li milletvekilleri de artık pozisyon almaya ve açık meydan okumaya başlamışlardı. Bursa Milletvekili Orhan Sarıbal, İmamoğlu'nun son dönemdeki açıklamalarına tepki gösteriyor ve görevini yapmaya davet ediyordu:

"Belediye başkanlarımızın görevi halkımıza en iyi şekilde hizmet etmektir. Tabanımızın duygularını ve taleplerini görmezden gelmek kabul edilemez."

Antalya'da Özel'le görüşen milletvekillerinin ortak tepkilerinin hedefinde de İmamoğlu vardı:

"Özellikle Ekrem Bey'in bir belediye başkanı olarak parti içi tartışmalara bu kadar girmesinden rahatsız olan arkadaşlarımız var. Bu konuları başka bir toplantıda konuşmayı istiyoruz."

Bu açık meydan okumalarla parti içi savaş artık gizlenemiyordu. Sonuç yeni bir kurultayla mı alınır yoksa ayrılıkla mı noktalanır bilinmez ama en azından şimdilik CHP'de iki cephenin netleştiği çok açık: Bir yanda Kılıçdaroğlu-Mansur Yavaş ikilisi, öte yanda Özgür Özel-İmamoğlu ikilisi.

Bu tabloda Yavaş daha şanslı görünüyor; çünkü Özel-İmamoğlu ilişkisi pamuk ipliğine bağlı ve her an kopabilir. Buna "ahmak" davası ve diploma meselesi de eklenince son günlerde İmamoğlu'nun neden daha öfkeli ve agresif olduğu anlaşılıyor ve şaşırtmıyor.

The CHP is in a worse state internally than the Middle East, which they complain about a lot. The power struggle within the CHP is ongoing on not one but several fronts. Former party leader Kemal Kılıçdaroğlu has not given up on the matter, and continues to pressure Özgür Özel through the politics of "normalization". His front is also expanding. The intellectuals, led by veteran leftists, have declared open war on Özgür Özel, just like Kılıçdaroğlu, by saying, "We are concerned, yes to the struggle with the government, yes to normalization with the people."

At the same time, the current CHP deputies, the vast majority of whom are close to Kılıçdaroğlu, have started to voice their criticisms loudly. I guess Özel could not stand up from these attacks from both the right and the left, so he told the deputies he met with in Antalya the following system:

"Do not have internal party discussions on social media. The party has many authorized bodies. There is no point in discussing the party on social media or television."

On the Ekrem İmamoğlu-Mansur Yavaş front, which has been fortified for a long time, the conflict of "Who will be the presidential candidate?" is getting tougher. Although Yavaş seems to be one step ahead, İmamoğlu has also opened a second front, the party chairmanship front. On this front, he is preparing against both Özel and his former party chairman Kılıçdaroğlu.

The first person to take action against this preparation was probably Kılıçdaroğlu. The other day, Kılıçdaroğlu made a completely unexpected, silent but message-laden move. 7 CHP deputies visited Ankara Metropolitan Municipality Mayor Mansur Yavaş in his office. There was a political message behind this meeting, which could be seen as normal by outsiders, and this message quickly began to circulate in the CHP lobbies.

It turned out that 7 deputies represented 7 regions of Turkey and showed clear support for Yavaş. Thus, Kılıçdaroğlu, who had never shown his colors before, preferred Yavaş for the first time in the race for the CHP's possible presidential candidacy.

This was clearly a message to İmamoğlu.

CHP deputies had already started to take positions and openly challenge. Bursa Deputy Orhan Sarıbal reacted to İmamoğlu's recent statements and called on him to do his duty:

"The duty of our mayors is to serve our people in the best way possible. Ignoring the feelings and demands of our base is unacceptable."

İmamoğlu was also the target of the joint reactions of the MPs who met with Özel in Antalya:

"We have friends who are particularly disturbed by Mr. Ekrem's involvement in internal party discussions as a mayor. We want to discuss these issues at another meeting."

With these open challenges, the war within the party could no longer be concealed. It is not known whether the result will be reached with a new congress or whether it will end with a separation, but at least for now, it is very clear that two fronts have become clear in the CHP: On one side, the Kılıçdaroğlu-Mansur Yavaş duo, and on the other side, the Özgür Özel-İmamoğlu duo.

In this picture, Yavaş seems to be luckier; because the Özel-İmamoğlu relationship is hanging by a thread and can break at any moment. When the "idiot" case and the diploma issue are added to this, it is understandable why İmamoğlu has been more angry and aggressive in recent days and it is not surprising.