22 yıldır kesintisiz iktidarda olan bir partinin her türlü kusuru, hatası olur. Muhalifler gece gündüz, haklı haksız ve yerli yersiz AK Parti’yi eleştiriyorlar ancak esas kıymetli olan partinin kendi tabanının yapacağı eleştirilerdir.

15 Temmuz darbe girişiminde sokağa çıkarak iktidarı darbecilerin elinden kurtarması, 28 Mayıs 2023 seçimlerinde uluslararası bir koalisyona karşı Erdoğan’a sahip çıkması, tabana, AK Parti’yi daha sık eleştirme imkân ve hakkı sağladı.

Tabandan gelen eleştiri iyidir, samimidir, yapıcıdır. Yanlışa yanlış demek iktidarı yıpratmaz, tersine hatasından dönme, daha iyiyi yapma fırsatı verir.

Eleştiride hakkaniyetli davranmak da son derece mühimdir. Son aylarda, Filistin’de devam eden soykırım karşısında AK Parti iktidarı ile Genel Başkan ve Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın tavırlarının eleştirildiğini, bu eleştirinin de gittikçe yaygınlaştığını görüyoruz.

Şimdi eğri oturalım ama doğru konuşalım. Yiğidi öldürelim ama hakkını yemeyelim. AK Parti iktidarını ve Erdoğan’ı her konuda eleştirebilirsiniz de, Filistin meselesi üzerinden eleştirmek büyük haksızlık olur.

AK Parti’nin ve Erdoğan’ın Filistin duyarlılığını, iktidara geldiği 18 Kasım 2002’den bu yana Filistin için yaptıklarını anlatmaya kalksak yerimiz yetmez. Son 22 yılda, Türkiye’de ve dünyada hiçbir siyasi parti, hiçbir lider Filistin meselesini AK Parti ve Erdoğan kadar cesaretle savunmadı. Sadece şu kadarını söyleyelim: AK Parti’yi, Erdoğan’ı ve Erdoğan’ın ailesini doğrudan hedef alan Gezi olayları, 17-25 Aralık darbe girişimi ve kanlı 15 Temmuz darbe girişimi, 2009’daki “One Minute” çıkışının, 2010’daki Mavi Marmara olayı sonrası Erdoğan’ın İsrail’e karşı takındığı sert tavrın ve Erdoğan’ın çeşitli tarihlerde Hamas ile yaptığı görüşmelerin bir intikamı olarak sahneye konulmuştu.

AK Parti ve Erdoğan, sadece Filistin meselesine sahip çıkmakla kalmadılar, bu yolda ağır bedel de ödediler.

Hamas’ın 7 Ekim operasyonu sonrasında hemen tüm dünya İsrail soykırımına tam destek verirken, İslam ülkeleri korkuyla derin bir sessizliğe gömülürken, dünyada sadece tek bir lider, Recep Tayyip Erdoğan çıktı ve Hamas’ın bir terör örgütü olmadığını, bağımsızlık mücadelesi verdiğini söyledi.

AK Parti ve Erdoğan’a Filistin meselesi üzerinden eleştiri yaparken önce bu eleştirileri bir vicdan terazisinde tartmak, tarihin imbiğinden geçirmek, yine de eleştirilecekse imkânları, kapasiteyi, gücü, geçmiş deneyimleri dikkate alarak konuşmak gerekir.

CHP VE HAMAS

Filistin direnişi başladığı andan itibaren merkezinde bulunduğu coğrafyadaki siyasi hareketleri derinden etkiledi. Bölgedeki tüm idare ve siyasi hareketleri ikiye ayırmak mümkün: Filistin direnişini haklı bulan, destekleyen idare ve siyasi partiler ile ABD’ye boyun eğmiş, İsrail’i her durum ve şartta aleni ya da gizli destekleyen idare ve siyasi partiler.

AK Parti’nin üzerinde ilerlediği siyasi çizgi ve Erdoğan’ın sahip çıktığı gelenek birinci kategoridedir.

CHP ise şaşmaz bir istikrar ile tarihi boyunca ikinci kategoride yer almıştır.

Filistin direnişi adeta turnusol kâğıdıdır: Milli olan ile kukla olanı, hakkın yanında olan ile gücün yanında duranı açık eder.

Türkiye’deki her darbe ve darbe girişiminin bir ucunda ABD/İsrail, diğer ucunda Filistin oldu. Şaşmaz bir şekilde CHP de bu darbelerin ABD/İsrail ucundan tuttu.

Özgür Özel’in “Hamas’ın bir terör örgütü olduğu” yönündeki açıklamaları, CHP’nin işte bu istikrarlı söyleminin tekraren ifadesidir. 70’lerdeki Ecevit parantezini saymazsanız CHP istikrarlı biçimde emperyalizmle iyi geçinmiş, her konuda uyum içinde olmuştur.

Özgür Özel’in Hamas’a dil uzatması şaşırtıcı değil; Filistin’de Hakk’ın, hukukun, mazlumun, istiklal mücadelesinin yanında dursaydı o zaman şaşırtıcı olurdu.

A party that has been in power uninterruptedly for 22 years has all kinds of flaws and mistakes. Opponents criticize the AK Party day and night, rightly, unjustly and inappropriately, but what is truly valuable is the criticism made by the party's own base.

Taking to the streets during the July 15 coup attempt and saving the government from the hands of the coup plotters, and supporting Erdoğan against an international coalition in the May 28, 2023 elections, provided the grassroots with the opportunity and right to criticize the AK Party more frequently.

Criticism from below is good, sincere and constructive. Calling wrong wrong does not wear out the government; on the contrary, it gives the opportunity to rectify its mistake and do better.

It is also extremely important to be fair in criticism. In recent months, we see that the attitudes of the AK Party government and the Chairman and President Erdoğan in the face of the ongoing genocide in Palestine have been criticized, and this criticism is becoming increasingly widespread.

Now let's sit crookedly but speak correctly. Let's kill the brave man, but let's not take his rights. You can criticize the AK Party government and Erdoğan on every issue, but it would be a great injustice to criticize them over the Palestine issue.

If we try to explain the AK Party's and Erdoğan's sensitivity to Palestine and what they have done for Palestine since they came to power on November 18, 2002, we would not have enough space. In the last 22 years, no political party, no leader in Turkey or in the world has defended the Palestinian issue as courageously as the AK Party and Erdogan. Let's just say this: the Gezi events, which directly targeted the AK Party, Erdoğan and Erdoğan's family, the 17-25 December coup attempt and the bloody 15 July coup attempt, the "One Minute" outbreak in 2009, the Blue Mosque in 2010. It was staged as a revenge for Erdogan's harsh attitude towards Israel after the Marmara incident and the meetings Erdogan held with Hamas on various dates.

AK Party and Erdoğan not only supported the Palestinian issue, they also paid a heavy price for it.

After Hamas' October 7 operation, while the whole world gave full support to the Israeli genocide and Islamic countries fell into deep silence with fear, only one leader in the world, Recep Tayyip Erdoğan, came out and said that Hamas was not a terrorist organization and that it was fighting for independence.

When criticizing the AK Party and Erdoğan on the Palestine issue, it is necessary to first weigh these criticisms on the scales of conscience, pass them through history, and if still to be criticized, speak by taking into account the possibilities, capacity, power and past experiences.

CHP AND HAMAS

From the moment it began, the Palestinian resistance deeply affected the political movements in the geography in which it was centered. It is possible to divide all administrative and political movements in the region into two: Administrative and political parties that find the Palestinian resistance justified and support it, and administrative and political parties that have submitted to the USA and support Israel openly or secretly under all circumstances and conditions.

The political line that the AK Party follows and the tradition that Erdoğan embraces are in the first category.

CHP, on the other hand, has been in the second category throughout its history with unfailing stability.

The Palestinian resistance is like a litmus test: It reveals who is national and who is a puppet, who is on the side of right and who is on the side of power.

In every coup and coup attempt in Turkey, the USA/Israel was at one end and Palestine was at the other end. Unmistakably, the CHP took the US/Israeli side of these coups.

Özgür Özel's statements that "Hamas is a terrorist organization" are a repeated expression of this consistent discourse of the CHP. If you don't count the Ecevit bracket in the 70s, CHP has consistently gotten along well with imperialism and been in harmony on every issue.

It is not surprising that Özgür Özel criticizes Hamas; It would have been surprising if he had stood on the side of God, the law, the oppressed and the struggle for independence in Palestine.