Dün MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin konuşmasını izlerken içimdeki sessiz gazetenin manşeti şuydu:

“Parlamenter sisteme dönüş mü”

Haber siteleri olayı “tarihi an” başlıkları ile geçiyordu.

Peki bu “dünkü tarih” nerede yazılıyordu?

Külliye’de mi…

Hayır… İlk adım TBMM çatısı altından gelmişti.

Devlet Bahçeli beni bile şaşırtan bir konuşma ile “Abdullah Öcalan’ı Meclis çatısı altında konuşmaya” davet ediyordu.

Çözüm süreci ‘Güçlendirilmiş Başkanlık sisteminin’ mabedinde değil, eski Türkiye’nin en güçlü mabedi TBMM’de başlatılıyordu sanki.

Bahçeli’nin konuşmasındaki tarihî içerik kadar, konuşmanın yapıldığı ve ilk adımın atılması için tarif edilen yer de bu bakımdan çok önemliydi.

Bahçeli'nin DEM Partililerle tokalaşması

Yani son günlerin moda deyişi ile “iç cephenin tahkimatı” Meclis çatısı altından başlayacaktı.

Böyle bir adımı desteklememek mümkün mü…

İktidara istediğiniz kadar kızın ama bu sözleri küçümseyemezsiniz.

Kendi payıma sözleri çok ciddiye aldım ve gönülden, bütün kalbimle destekliyorum.

Ama kafamdaki soru hep kalacak.

Bunan arkasına ne kadar iyi niyet konuyor?

Yoksa bize “göbeğini kaşıyan adam” muamelesi yapıp, Erdoğan’ı bir daha nasıl seçtiririz hüllesi mi…

Abdullah Öcalan

Tabii ki destekleyeceğiz ama ne kadar umutlanabiliriz?

Bir de şu var…

Ciddiye alıyorum ama ne kadar umutlanabilirim?

Çünkü daha iki hafta öncesine kadar, Selahattin Demirtaş’ın adını telaffuz etmenin bile  “hain” damgasının yapıştırılmasına yettiği bir ülke burası…

Yarın yine aynısının olmayacağına dair hiçbir güvence de yok.

O nedenle temkinli olalım.

Hepimizin hafızasında sonu hüsranla biten umut kara delikleri var.

Akil İnsanlar

4 Nisan 2013’teki ilk ‘tarihi anı’ hatırlıyor musunuz?

Mesela elimde değil, ister istemez 4 Nisan 2013 gününe gidiyorum.

Yani ilk düş kırıklığını yaşadığımız o günlere…

Kürt sorunun çözümünü halka anlatmak ve desteğini sağlamak için o gün kurulan “Akil İnsanlar” heyetinin tam listesi gözümün önünden geçiyor.

O gün Kürt sorunun çözümü için gönüllü olarak bu listeye giren insanların adlarına gelin birlikte bir kere daha göz atalım:

‘Karadeniz’ çocuğu Kadir İnanır, ‘Akil İnsan’ olup iç cepheye koşmuştu

 BAŞKAN: RİFAT HİSARCIKLIOĞLU

 BAŞKAN VEKİLİ: LALE MANSUR

 SEKRETER: TARIK ÇELENK

 KADİR İNANIR

 NİHAL BENGİSU KARACA

 ŞÜKRÜ KARATEPE

 MUHSİN KIZILKAYA

 ÖZTÜRK TÜRKDOĞAN (İHD)

 HÜSEYİN YAYMAN

Kadir İnanır

Sibel Eraslan’la Mehmet Uçum Doğu Anadolu bölgesine

 BAŞKAN: CAN PAKER

 BAŞKAN VEKİLİ: SİBEL ERASLAN

 SEKRETER: AYHAN OGAN

 MAHMUT ARSLAN (HAK-İŞ)

 ABDURRAHMAN DİLİPAK

 İZZETTİN DOĞAN

 ABDURRAHMAN KURT

 ZÜBEYDE TEKER

 MEHMET UÇUM

Aydın Doğan’ın kızı ile Hilal Kaplan Ege iç cephesinde

 BAŞKAN: TARHAN ERDEM

 BAŞKAN VEKİLİ: AVNİ ÖZGÜREL

 SEKRETER: ARZUHAN DOĞAN YALÇINDAĞ

 VEDAT AHSEN COŞAR (TBB) (YERİNE HASAN KARAKAYA EKLENDİ)

 EROL EKİCİ (DİSK)

 HİLAL KAPLAN

 FUAT KEYMAN

 FEHMİ KORU

 BASKIN ORAN

Mükremin Abi İle Murat Belge Güneydoğu Anadolu iç cephesinde

 BAŞKAN: YILMAZ ENSAROĞLU

 BAŞKAN VEKİLİ: KEZBAN HATEMİ

 SEKRETER: MEHMET EMİN EKMEN

 MURAT BELGE

 FAZIL HÜSNÜ ERDEM

 YILMAZ ERDOĞAN

 ETYEN MAHÇUPYAN

 LAMİ ÖZGEN (KESK)

 AHMET FARUK ÜNSAL (MAZLUM DER)

Hülya Koçyiğit

En muhafazakâr iç cepheye Ahmet Taşgetiren

 BAŞKAN: AHMET TAŞGETİREN

 BAŞKAN VEKİLİ: BERİL DEDEOĞLU

 SEKRETER: CEMAL UŞŞAK

 VAHAP COŞKUN

 DOĞU ERGİL

 EROL GÖKA

 MUSTAFA KUMLU (TÜRK-İŞ)

 FADİME ÖZKAN

 CELALETTİN CAN

Hülya Koçyiğit ile Karaman Hoca Marmara iç cephesinde

 BAŞKAN: DENİZ ÜLKE ARIBOĞAN

 BAŞKAN VEKİLİ: MİTHAT SANCAR

 SEKRETER: LEVENT KORKUT

 MUSTAFA ARMAĞAN

 ALİ BAYRAMOĞLU

 AHMET GÜNDOĞDU

 HAYRETTİN KARAMAN

 HÜLYA KOÇYİĞİT

 YÜCEL SAYMAN

Karadeniz bölgesinde Orhan Gencebay ve Yıldıray Oğur

 BAŞKAN: YUSUF ŞEVKİ HAKYEMEZ

 BAŞKAN VEKİLİ: VEDAT BİLGİN

 SEKRETER: FATMA BENLİ

 ŞEMSİ BAYRAKTAR (TZOB)

 KÜRŞAT BUMİN

 ORAL ÇALIŞLAR

 ORHAN GENCEBAY

 YILDIRAY OĞUR

 BENDEVİ PALANDÖKEN (TESK)

O 63 Akil İnsan bugün nerede?

Dün bu 63 ismi tekrar okudum.

PKK terörünün dorukta olduğu yıllardı.

Bu insanlar bir vatan görevi olarak dolaştılar Anadolu’yu.

Aradan 10 yıl geçti…

Şimdi o listeden geriye ne kaldı…

Tarhan Ardem, Car Paker, Fuat Keyman, Kürşat Bumin ve Yücel Sayman’ı kaybettik.

Hayatta olanların birçoğu bugün Erdoğan’a muhalif

Birçoğu bugün artık Erdoğan rejimine karşı mesafeli, hatta sert eleştirel konumda.

Murat Belge, Etyen Mahçupyan, Ahmet Taşgetiren, Ali Bayramoğlu, Yıldıray Oğur gibi 28 Şubat ve sonraki dönemde Erdoğan’ın yanında olan liberal ve muhafazakâr aydınlar artık muhalif konumdalar.

Birçoğu o günlerde referandumda Erdoğan’ı destekledikleri için bugün toplumun bir bölümü tarafından “’Yetmez ama Evet’çi” olarak damgalandılar.

Fedakârca bir işti o gün yaptıkları.

Bu girişim 22 Temmuz 2014 günü Ceylanpınar’da iki polisin şehit edilmesi ile sona erdi.

Dolmabahçe Mutabakatı

28 Şubat 2015 Dolmabahçe: O masada ikinci ‘tarihi an’

Akil İnsanlar girişiminden, 28 Şubat 2015 gününe gidiyoruz.

O gün Dolmabahçe’deki Başbakanlık Ofisi’nde bir tarihi an daha yaşamıştık.

Bir tarafta dönemin AKP’li Başbakan Yardımcısı Yalçın Akdoğan ile İçişleri Bakanı Efkan Ala ve AKP Grup Başkanvekili Mahir Ünal oturuyordu.

Karşısında HDP Grup Başkan vekilleri Pervin Buldan, İdris Baluken ve İstanbul Milletvekili Sırrı Süreyya Önder vardı.

O gün siyasi tarihimize “Dolmabahçe Mutabakatı” olarak geçmişti.

Yine o gün Sırrı Süreyya Önder, Abdullah Öcalan’ın PKK’ya baharda silah bırakma çağrısını okumuştu.

Sonuç?

Erdoğan’ın bir cümlesi ile anında berhava oldu.

O masada bir araya gelenler neredeyse “hain” ilan edildi.

Yani “Kürt açılımları” konusunda “ağzı sütten fena halde yanmış” bir kuşağız biz.

Bunların her birine var gücümüzle, bütün kalbimizle destek verdik.

Beklentimiz büyüktü, Ondan dolayı düş kırıklıklarımız büyük oldu.

Bahçeli, partisinin dünkü grup toplantısında

Bu defa iki yenilik var

İşte o nedenle, kendi payıma bugün yoğurdu üfleyerek yiyorum.

Neyse ki bu defa ortada Devlet Bahçeli’nin sözü var. 

Olay TBMM çatısı altına getirildi mi tam belli değil ama hiç olmazsa Öcalan’a “Gel orada konuş” dendi.

Ana muhalefet partisi tabii ki destek verecek.

Umalım ki, bu olay Cumhurbaşkanı’nı bir kere daha seçtirecek, alelade bir niyetin kamuflaj elbisesi değildir.

Niye “iç cephe” diyoruz, seferberlik mi var?

Ama çok önemli bir nokta üzerinde de anlaşmalıyız.

Cumhurbaşkanı ve Bahçeli bu adımı, “İç cephenin güçlendirilmesi” olarak adlandırıyor.

Ben işte bu kavramdan pireleniyorum.

Yani sanki bir tür “seferberlik ruhu” yaratılmak isteniyor gibi bir hava var.

Yani yaptığımız iş nedir? Savaşa mı giriyoruz?

Yoksa ülkemizin 50 yıldır kanayan bir yarasını sarmaya, kendi içinizdeki bir sorunu çözmeye mi?

Ben bu son ikisini anlıyorum.

Öyleyse bunu “iç cephe” gibi savaşa hazırlık kokan kavramla değil, toplumumuzun huzurunu sağlayacak, insan hakları karnesini düzeltecek bir “barış adımı” olarak adlandırmak daha uygun olacak.

Öcalan duruşması

“İç cephe” sadece Kürtlerle birlikte mi güçlendirilecek?

İkinci bir nokta…

“İç cephe” neresi oluyor…

Sadece “Kürt sorunu mu?”

Sadece Cumhurbaşkanlığı seçimleri ve yerel seçimler halkın yüzde 50’sinin bu iktidara itirazını olduğunu gösteriyor.

Kürt sorunun çözümü için, devlet dilinde hâlâ “terörist başı” derilen Abdullah Öcalan’ı TBMM çatısı altına davet edecek kadar anlayışlı olabilen devlet, Osman Kavala’ya, Gezi davasından içerde bulunan insanlara, sosyal medyadaki paylaşımları nedeniyle “terörist” muamelesi gören insanlara da o hakkı reva görmeyecek mi…

Osman Kavala

Kavala iddianamesindeki “bölücü harita” hâlâ dosyada duruyor

Benim hiç aklımdan çıkmayan şu örnek var.

Osman Kavala’yı ağırlaştırılmış müebbetle içerde tutan, uluslararası mahkemelerin kararlarını hiçe sayarak 6 yıldır hapis yatıran iddianamede dünyanın en saçma, absürt ve komik belgesi ciddi bir gerekçe olarak duruyor.

Bu Alman arıcılık uzmanının 20’nci yüzyıl başında hazırladığı “Anadolu bal arısı kolonileri” haritası, savcı ve hakimler tarafından “Türkiye’nin bölünme haritası” olarak kabul edildi ve hâlâ dosyada duruyor.

25 yıldır, devletin resmi terminolojisi ile gazetecilere de vatandaşa da kabul ettirilen “bölücü başı” lakaplı Abdullah Öcalan serbest kalıp Meclis’te milletvekillerine seslenme hakkı elde ederken, Anadolu bal arıları ailesi haritası nedeniyle “bal arısı bölücüsü” olarak hapse atılan Osman Kavala içerde kalmaya devam edecek….

Osman Kavala, Can Atalay, Tayfun Kahraman, Çiğdem Mater ve Mine Özerden Gezi davasından hâlâ tutuklu 

Yetmez ama evet: Anadolu bal arılarına da özgürlük

Dün itibariyle geldiğimiz nokta işte budur:

“Kürt bölücü başına” sevdanın yolları…

“Anadolu bal arısı bölücü başı”sına mahpushane maltaları.”

O nedenle Cumhurbaşkanı ve Devlet Bey’in bu adımlarını bütün gönlümce desteklerken aynı zamanda şunu haykırıyorum:

“Yetmez ama evet…”

Anadolu bal arılarına da özgürlük…

Osman Kavala’ya, Can Atalay’a, Gezi mahkûmlarına…

Hepsine….

Tabii Selahattin Demirtaş’a da…

Yesterday, while I was watching MHP Chairman Devlet Bahçeli's speech, the silent newspaper headline inside me was:

“Return to the parliamentary system?”

News sites were reporting the incident as a “historical moment”.

So where was this “yesterday’s history” written?

In the Complex…

No… The first step came from under the roof of the Turkish Grand National Assembly.

In a speech that surprised even me, Devlet Bahçeli invited Abdullah Öcalan to “speak under the roof of the Parliament.”

It was as if the resolution process was being initiated not in the temple of the 'Strengthened Presidential System', but in the TBMM, the most powerful temple of old Turkey.

In this respect, the place where the speech was made and where the first step was described was as important as the historical content of Bahçeli's speech.

Bahçeli shaking hands with DEM Party members

In other words, to use the fashionable phrase of the last days, the “fortification of the internal front” would begin under the roof of the Parliament.

Is it possible not to support such a step?

Be angry at the government as much as you want, but you cannot belittle these words.

For my part, I took the words very seriously and support them wholeheartedly.

But the question in my mind will always remain.

How much goodwill is put behind this?

Or is it a scheme to treat us like a "man scratching his belly" and get Erdoğan elected again?

Abdullah Ocalan

Of course we will support it, but how hopeful can we be?

There is also this…

I take it seriously, but how hopeful can I be?

Because this is a country where, until just two weeks ago, even mentioning the name of Selahattin Demirtaş was enough to get people labeled as traitors.

There is no assurance that the same thing won't happen again tomorrow.

Therefore, let us be cautious.

We all have black holes of hope in our memories that end in disappointment.

Wise People

Do you remember the first 'historical moment' on April 4, 2013?

For example, I can't help but go back to April 4, 2013.

So, back to those days when we experienced our first disappointment…

The full list of the "Wise People" committee that was established that day to explain the solution of the Kurdish problem to the public and gain their support passes before my eyes.

Let's take another look at the names of the people who volunteered to join this list for the solution of the Kurdish issue that day:

'Black Sea' child Kadir İnanır became a 'Wise Person' and rushed to the home front

CHAIRMAN: RIFATS HISARCIKLIOGLU

VICE PRESIDENT: LALE MANSUR

SECRETARY: TARIK ÇELENK

KADIR BELIEFS

NIHAL BENGISU KARACA

SUKRÜ KARATEPE

MUHSIN KIZILKAYA

OZTURK TURKDOGAN (IHD)

HUSEYIN YAYMAN

Kadir Inanir

Sibel Eraslan and Mehmet Uçum to the Eastern Anatolia region

CHAIRMAN: CAN PAKER

VICE PRESIDENT: SİBEL ERASLAN

SECRETARY: AYHAN OGAN

MAHMUT ARSLAN (HAK-İŞ)

ABDURRAHMAN DILIPAK

IZZETTIN DOGAN

ABDURRAHMAN KURT

ZUBEYDE TEKER

MEHMET UCU

Aydin Dogan's daughter and Hilal Kaplan on the Aegean interior

CHAIRMAN: TARHAN ERDEM

VICE PRESIDENT: AVNI ÖZGÜREL

SECRETARY: ARZUHAN DOGAN YALÇINDAG

VEDAT AHSEN COŞAR (TBB) (HASAN KARAKAYA WAS ADDED INSTEAD)

EROL EKICI (DISK)

CRESCENT TIGER

FUAT KEYMAN

FEHMI KORU

DOMINANT RATE

Mükremin Abi and Murat Belge on the inner front of Southeastern Anatolia

CHAIRMAN: YILMAZ ENSAROGLU

VICE PRESIDENT: KEZBAN HATEMI

SECRETARY: MEHMET EMİN EKMEN

MURAT DOCUMENT

FAZIL HUSNU ERDEM

YILMAZ ERDOGAN

ETYEN MAHÇUPYAN

LAMİ OZGEN (KESK)

AHMET FARUK UNSAL (SAYING OPPRESSED)

Hulya Kocyigit

Ahmet Taşgetiren to the most conservative inner front

CHAIRMAN: AHMET TAŞGETİREN

VICE PRESIDENT: BERİL DEDEOĞLU

SECRETARY: CEMAL UŞŞAK

VAHAP COSKUN

EAST ERGIL

EROL SKY

MUSTAFA KUMLU (TURKISH-IS)

FADIME OZKAN

CELALTİN CAN

Hülya Koçyiğit and Karaman Hoca on the Marmara inner front

CHAIRMAN: DENIZ ULK ARIBOGAN

VICE PRESIDENT: MITHAT SANCAR

SECRETARY: LEVENT KORKUT

MUSTAFA ARMAGAN

ALI BAYRAMOGLU

AHMET GUNDOGDU

HAYRETTİN KARAMAN

HULYA KOCYIGIT

YUCEL SAYMAN

Orhan Gencebay and Yıldıray Oğur in the Black Sea region

CHAIRMAN: YUSUF ŞEVKİ HAKYEMEZ

VICE PRESIDENT: VEDAT BILGIN

SECRETARY: FATMA BENLI

SHAMBUS BAYRAKTAR (TZOB)

KURŞAT BUMIN

ORAL ÇALIŞLAR

ORHAN GENCEBAY

YILDIRAY OGUR

BENDEVİ PALANDOKEN (TESK)

Where are those 63 Wise People today?

I read these 63 names again yesterday.

Those were the years when PKK terrorism was at its peak.

These people traveled around Anatolia as a patriotic duty.

10 years have passed...

Now what's left from that list...

We lost Tarhan Ardem, Car Paker, Fuat Keyman, Kürşat Bumin and Yücel Sayman.

Many of those alive today oppose Erdoğan

Many of them are now distant from the Erdoğan regime, and even harshly critical.

Liberal and conservative intellectuals who were with Erdoğan during the February 28 and subsequent period, such as Murat Belge, Etyen Mahçupyan, Ahmet Taşgetiren, Ali Bayramoğlu, Yıldıray Oğur, are now in opposition.

Many of them were branded as “‘Not enough, but Yes’ supporters” by a section of society today because they supported Erdoğan in the referendum back then.

What they did that day was a selfless act.

This attempt ended with the martyrdom of two police officers in Ceylanpınar on July 22, 2014.

Dolmabahce Agreement

February 28, 2015 Dolmabahçe: The second 'historical moment' at that table

From the Wise People initiative, we go back to February 28, 2015.

That day, we experienced another historic moment at the Prime Ministry Office in Dolmabahçe.

On one side sat the then AKP Deputy Prime Minister Yalçın Akdoğan, Interior Minister Efkan Ala and AKP Group Deputy Chairman Mahir Ünal.

Opposing him were HDP Group Deputy Chairs Pervin Buldan, İdris Baluken and Istanbul MP Sırrı Süreyya Önder.

That day went down in our political history as the “Dolmabahçe Consensus.”

Also that day, Sırrı Süreyya Önder read Abdullah Öcalan's call to the PKK to lay down its arms in the spring.

Conclusion?

It instantly went up in smoke with one sentence from Erdoğan.

Those who came together at that table were almost declared "traitors."

In other words, we are a generation that has been "sorely burned" regarding the "Kurdish initiatives".

We supported each of them with all our strength and with all our hearts.

Our expectations were high, so our disappointments were great.

Bahçeli, at his party's group meeting yesterday

There are two innovations this time

That's why, for my part, I'm eating my yogurt today while blowing on it.

Fortunately, this time, Devlet Bahçeli has his say.

It is not clear whether the incident was brought to the attention of the Turkish Grand National Assembly, but at least Öcalan was told, "Come and speak there."

The main opposition party will of course support it.

Let's hope that this incident is not a camouflage suit of a simple intention to get the President elected once again.

Why do we say "internal front"? Is there mobilization?

But we must also agree on a very important point.

The President and Bahçeli call this step “strengthening the domestic front.”

This is exactly the concept that fascinates me.

In other words, there seems to be an attempt to create a kind of "spirit of mobilization."

So what are we doing? Are we going to war?

Or are you trying to heal a wound that has been bleeding in our country for 50 years, or to solve a problem within yourself?

I understand these last two.

So it would be more appropriate to call this a "peace step" that will ensure the peace of our society and improve our human rights record, rather than a concept like the "home front" that reeks of preparation for war.

Ocalan trial

Will the “home front” be strengthened only with the Kurds?

A second point…

Where is the “interior front”…

Just “Is it a Kurdish problem?”

The presidential and local elections alone show that 50 percent of the people object to this government.

The state, which is understanding enough to invite Abdullah Öcalan, who is still called the “terrorist leader” in the state language, to the roof of the Turkish Grand National Assembly for the solution of the Kurdish issue, will not also grant the same right to Osman Kavala, people who are in prison in the Gezi trial, and people who are treated as “terrorists” because of their posts on social media?

Osman Kavala

The “separatist map” in the Kavala indictment is still in the file

There is this example that I can never forget.

The world's most absurd, ridiculous and funny document stands as a serious justification in the indictment that has kept Osman Kavala in prison with an aggravated life sentence and imprisoned him for 6 years, disregarding the decisions of international courts.

The map of “Anatolian honey bee colonies” prepared by this German beekeeping expert at the beginning of the 20th century was accepted as the “division map of Turkey” by prosecutors and judges and is still on file.

While Abdullah Öcalan, nicknamed the “separatist leader” and imposed on journalists and citizens with the official terminology of the state for 25 years, was released and gained the right to address the deputies in the Parliament, Osman Kavala, who was imprisoned as a “honey bee separatist” because of the map of the Anatolian honey bee family, will remain inside…

Osman Kavala, Can Atalay, Tayfun Kahraman, Çiğdem Mater and Mine Özerden are still under arrest in the Gezi trial

Not enough, but yes: Freedom for Anatolian honey bees too

This is where we stand as of yesterday:

The paths of love for the “Kurdish separatist leader”…

“Prison Maltas for the “Anatolian honey bee separatist leader.”

Therefore, while I wholeheartedly support these steps of the President and the State, I also shout out the following:

“Not enough, but yes…”

Freedom for Anatolian honey bees too…

To Osman Kavala, Can Atalay, Gezi prisoners…

To all of them….

Of course, Selahattin Demirtaş too…