Bir ülkede işler sadece bir alanda ve sadece belirli bir ünitede kötü gidiyorsa önlem almak kolaydır ve önlem almak iddiası da inandırıcıdır. En nihayet iyi işleyen sistemin bir parçası aksamıştır ve çözümü bulunabilir. Zaten işlerin iyi gittiği bir düzende iktidarlar da görüntünün bozulmasına müsaade etmemek için aksayan kısma odaklanırlar.

Türkiye ise, bu görüntüyü ve iyi işleyiş avantajını çoktan beri kaybetmiş durumdadır. Problem bir alanda değil her alandadır ve bunun tepeden aşağıya yayılan sebepleri vardır.

Yenidoğan Çetesi olayında aylar sonra alınan önlem bu yüzden sorunun çözümün anlamına gelmiyor. İlgili hastanelere ceza vermiş olmak sağlık sisteminde artık başka çeteleşmelerin, usulsüzlüklerin ve hasta hayatını tehdit eden uygulamaların kalmadığı anlamına hiç gelmiyor. Çünkü, yenidoğan olayının başlangıcından bitişine kadar geçen sürede yaşanan ihmaller kamu yönetiminin; yani iktidarın baştansavma, denetim bilmez ve sorumsuz tutumunu apaçık gösteriyor. Böyle bir yönetim anlayışının elinde bırakın başka alanlarda neler olduğunu sorgulamayı, sadece sağlıkta bile kimbilir neler oluyor, sorusu haklı olarak sorulur. Nitekim şimdiden başka yerlerden de sağlıkta suistimal örnekleri duyulmaya başlandı.

Kötü yönetim bileşik kaplar gibidir. Sağlıkta olan şey, başta yargı olmak üzere çeşitli şekillerde ekonomide, ticarette, tarımda, sanayide, eğitimde, dış politikada da olur. Oluyor da… Depreme karşı önlem eksikliği, gıda güvenliğini temin edememek yahut orman yangınlarıyla mücadele zaafı aynı fasıldandır. İhale düzeni de öyledir, eğitimde kalitesizlik, akademide yetersizlik, sokakta asayişsizlik de. Hepsi kötü yönetimin, yukarıdan aşağıya kadar yansımalarıdır. Yenidoğan Çetesi’ni motive eden de zaten her alanda ortala saçılan hukuksuzluk, denetimsizlik ve vurdumduymazlığın açtığı geniş yoldur. Yoksa, kim bu çağda bebeklerin hayatı üzerinden para kazanan bir organizasyona cesaret edebilirdi?

Denetimsizlik her alanda, her alanın çetesine aynı oranda kolaylık sağlar. O yüzden en çok şaşırılması gereken skandallarda bile toplum sükunetini bozmuyor. Çünkü zaten yeni bir skandalın dumanı üzerinde tütmektedir ve ötede de bir yenisinin dumanı tütmeye başlamıştır. Kağıt kalem liste yapılsa şu anda her alanda skandal büyüklüğünde kimi yargıya intikal etmiş, kimi sümenaltı edilmiş belki onlarca belki daha fazla vaka vardır bu ülkede. Çoğu da bakan hatta hükümet düşürecek boyuttadır.

Kötü yönetimin biz özelliği de hem kötülüğü yapılırken görmezden gelmek hem de ortaya çıktıktan sonra gerçek suçlulara ulaşmadan kapatmaktır. Sadece amiri, müdürü değil; bebekleri öldüren çeteye önlem alamayan adam da göz göre göre gelen depremi eli kolu bağlı izleyen de bakan olabilir. Himaye düzeni işte böyle mükemmel işliyor.

Büyük ihmallerin yol açtığı tren kazalarının hiçbirinde tek bir bakanın veya genel müdürün feda edilmemesi boşuna değildir. Kötü yönetim, kötü yönetene sahip çıkmak zorundadır ki kötü yönetim gibi görünmesin. Zira, “üst düzey”e hesap sorarsan gölgesi iktidarın üzerine düşer! Suçu kabul etmemek ve himayeye devam etmeye de akıllı siyaset denir!

Böyle olduğu için, kötülük siyasetçisiyle, bürokratıyla, yargısıyla, polisiyle, iş dünyasıyla ele ele yürür en dehşetli vakadan bile kendi sınıfından kimseyi feda etmeden sıyrılır. Kötülük büyüdükçe himaye büyür, sansasyon arttıkça defans güçlenir. Yalanın da bini bir para olur…

If things are going badly in a country only in one area and only in a certain unit, it is easy to take precautions and the claim of taking precautions is also convincing. Finally, a part of the well-functioning system is faulty and a solution can be found. In a system where things are going well, the governments focus on the faulty part in order not to allow the image to be spoiled.

Türkiye, on the other hand, has long lost this image and the advantage of good functioning. The problem is not in one area but in every area, and there are reasons for this that spread from top to bottom.

The precautions taken months later in the Newborn Gang incident do not mean that the problem has been solved. Imposing penalties on the relevant hospitals does not mean that there are no more gangs, irregularities and practices that threaten the lives of patients in the health system. Because the negligence experienced from the beginning to the end of the newborn incident clearly shows the negligent, uncontrolled and irresponsible attitude of the public administration; that is, the government. With such an administrative approach, let alone questioning what is happening in other areas, the question of who knows what is happening in health alone can rightfully be asked. Indeed, examples of abuse in health have already begun to be heard from other places.

Bad governance is like a compound vessel. What happens in health also happens in various ways, especially in the judiciary, in the economy, trade, agriculture, industry, education, and foreign policy. And it does… Lack of precautions against earthquakes, failure to ensure food safety, or weakness in combating forest fires are all part of the same category. The tender system is the same, as is the poor quality of education, inadequacy in academia, and lack of order on the streets. All of these are reflections of bad governance, from top to bottom. What motivates the Newborn Gang is the wide path opened by the lawlessness, lack of control, and indifference that are spread everywhere. Otherwise, who would dare to establish an organization that makes money from the lives of babies in this day and age?

Lack of control provides the same level of convenience to the gangs of every field in every field. That is why even in the scandals that should be the most surprising, the public does not disturb its peace. Because the smoke of a new scandal is already rising above it and the smoke of a new one has started to rise beyond. If a list were made on paper and pencil, there would be dozens or even more cases in this country in every field, some of which have been brought to court and some of which have been covered up. Most of them are at a level that could bring down ministers or even governments.

Another characteristic of bad management is to both ignore the evil while it is being done and to close it down before it reaches the real criminals after it is discovered. Not only the chief or the manager; the man who cannot take precautions against the gang that kills babies, or the one who watches the earthquake with his hands and feet tied while he is watching can be a minister. This is how the patronage system works perfectly.

It is not for nothing that not a single minister or general manager was sacrificed in any of the train accidents caused by major negligence. Bad management must protect the bad manager so that it does not appear to be bad management. Because if you ask the "senior" to account, their shadow falls on the government! Not accepting the crime and continuing to protect is called smart politics!

Because of this, evil goes hand in hand with its politicians, bureaucrats, judiciary, police and business world, and even the most horrific case is overcome without sacrificing anyone from its own class. As evil grows, protection grows, and as sensationalism increases, defense becomes stronger. Lying is also a dime a dozen…