Ülke ve millet olarak hassas konularda şerbetliyizdir. Yani, bağışıklığımız güçlüdür. Ama bu durum, toplumun sinir uçlarına basan hadiseler nedeniyle müteyakkız olmamıza engel değildir.

Dilerseniz, birkaç haftaya sığan ve arka arkaya gelen, "bu kadarı da tesadüf olamaz" çağrışımı yaptıran bazı olayları hatırlayalım...

 CHP Milletvekili Tuncay Özkan'ın, -saikı ne olursa olsun- doğrudan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan'ı hedef alan hakaretamiz beyanı.

 TİP'li Ahmet Şık'ın, Meclis kürsüsünden açıkça AK Parti Grubu'na yönelen provokatif ve edep dışı sözleri. (Kürsüden ayrılmakta iken yaşanan hadise ise kabul edilebilirlik sınırında görülmemeli)

 Sokak röportajı keyfiyeti içinde Cumhurbaşkanı'na, AK Parti'ye, seçmenine karşı kullanılan ahlak ve insaf dışı sözler. Sözün sahibinin tutuklanması, tahliyesi üzerine CHP Genel Başkanı tarafından ödüllendirilircesine parti protokolünde başköşeye oturtulması.

 Bir tarafta Cumhurbaşkanı'na, öbür tarafta Atatürk'e saldıran, hatta küfür eden 5. Kol faaliyetinin aparatları.

 30 Ağustos Hutbesinde Atatürk'e yer verilmediği gerekçesiyle gerilmek istenen ortam. Ancak Külliye'deki 30 Ağustos programında Diyanet İşleri Başkanı'nın Atatürk ve silah arkadaşlarına rahmet okuyan duasının teğet geçilmesi.

 30 Ağustos'ta Gaziantep'te bir meydana İsmail Haniye afişi asılması ve indirilip yerine Atatürk posteri konulması.

 Ve son olarak Kara Harp Okulu'ndaki diploma töreni sonrasında genç teğmenlerin alternatif yemin olarak algılanan hareketleri ve 'Mustafa Kemal'in Askerleriyiz' sloganı üzerinden yeniden kamplaşma gerekçesi üretilmesi vb.

***

Bu noktada belli teşhis ve tespitleri paylaşmadan önce, Cumhurbaşkanı Erdoğan'ın, 30 Ağustos gecesi Külliye'deki konuşmasının bir bölümüne özellikle dikkati çekmek istiyorum:

"... Tek yapmamız gereken iç cephemizi sağlam tutmaktır. Milletlerin hayatında ekonomik sıkıntılar olur. Siyasette tansiyon, zaman zaman yükselebilir. Toplum kesimleri arasında anlaşmazlık yaşanabilir. Rekabet, sosyal, siyasal ve ekonomik hayatın olmazsa olmazıdır. 85 milyonun her konuda aynı fikirde olmasını beklemek gerçekçi değildir, doğru da değildir.

Ne gelip geçici ekonomik zorlukların ne günlük siyasetteki tartışmaların ne de bölgemizde çıkan gerilimlerin hiçbiri bize kalıcı zarar veremez. Millet ve devlet olarak bunların hepsine bir şekilde çözüm buluruz ama iç kalemizde bir gedik açılırsa, orada bir kan kaybı yaşanırsa, bunu toparlamak maliyetli ve meşakkatli olacaktır. Böyle bir durumda hepimiz kaybederiz!..

Biz, sahte ve gereksiz tartışmalarla birbirimizi örselemek yerine, şu anda burada bulunduğumuz gibi hep beraber ülkemizi büyütmeye, güçlendirmeye odaklanalım. Rabbim, 85 milyonun birlik ve beraberliğini artırsın!"

Bazılarına klasik veya alışılmış gibi gelebilecek bu anlatımın, devlet adamı tecrübesi yanında güncel ve olası riskleri önden gören bir ferasetin eseri olduğuna kuşku yok.

Kanımca...

Bir süredir siyasi zeminde geliştirilmeye çalışılan ve toplumun farklı katmanlarına da pozitif yansıdığı görülen diyalog (veya normalleşme) süreci baltalanmak isteniyor. Böylece, "karşı mahalle" algısı pekiştiriliyor. Yumrukların bir kez daha sıkılması, tokalaşmadan uzaklaşılması hedefleniyor. Birbirinden kuşku duyan, -maalesef- nefret duygusu ile malûl olan insanların var olduğu toplumlar, günü geldiğinde sosyal medya operasyonlarına tabi tutulup, siyaseten sevk ve idare edilebilir! Sonrası mı? Allah muhafaza! "Ne çıkarsa bahtınıza" misali belirsizlik ve macera!

As a country and a nation, we are sensitive about sensitive issues. In other words, our immunity is strong. But this does not prevent us from being vigilant due to incidents that hit the nerves of society.

If you wish, let's recall some incidents that fit into a few weeks and came one after the other, which evoke the idea that "this cannot be a coincidence"...

CHP MP Tuncay Özkan's insulting statement -regardless of the motive- directly targeting President Tayyip Erdoğan.

TİP member Ahmet Şık's provocative and immoral words openly directed at the AK Party Group from the parliamentary rostrum. (The incident that happened while he was leaving the rostrum should not be considered within the limits of acceptability.)

Immoral and unjust words used against the President, the AK Party and its voters in the style of a street interview. The arrest of the speaker, his release, and his being given a place of honor in the party protocol by the CHP Chairman as if he were being rewarded.

On one side, the apparatus of the 5th Column activity that attacks and even curses the President, on the other side, Atatürk.

The atmosphere that is being tried to be tense because Atatürk was not included in the 30th August Sermon. However, the prayer of the President of Religious Affairs praying for mercy for Atatürk and his comrades in arms was barely touched in the 30th August program in the Complex.

The hanging of an İsmail Haniye poster in a square in Gaziantep on 30th August and its removal and replacement with an Atatürk poster.

And finally, the actions of the young lieutenants after the graduation ceremony at the Military Academy, perceived as an alternative oath, and the production of a reason for polarization again through the slogan 'We are Mustafa Kemal's Soldiers', etc.

***

At this point, before sharing certain diagnoses and findings, I would like to draw particular attention to a section of President Erdoğan's speech at the Presidential Complex on the night of August 30:

"... All we need to do is to keep our internal front strong. Economic difficulties occur in the lives of nations. Tensions in politics may rise from time to time. Disagreements may occur between segments of society. Competition is an indispensable part of social, political and economic life. It is neither realistic nor correct to expect 85 million people to have the same opinion on every issue.

Neither temporary economic difficulties, nor discussions in daily politics, nor tensions in our region can cause us permanent harm. As a nation and state, we can somehow find solutions to all of these, but if a breach is opened in our inner castle, if there is a loss of blood there, it will be costly and difficult to recover. In such a case, we all lose!..

Instead of undermining each other with fake and unnecessary discussions, let us focus on growing and strengthening our country together, as we are here right now. May God increase the unity and solidarity of 85 million!"

There is no doubt that this narrative, which may seem classical or familiar to some, is the product of a statesman's experience as well as an insight that foresees current and potential risks.

In my opinion...

The dialogue (or normalization) process, which has been attempted to be developed on the political ground for a while and is seen to have a positive impact on different segments of society, is being undermined. Thus, the "opposite neighborhood" perception is being reinforced. The aim is to clench fists once more and to stay away from shaking hands. Societies where people who are suspicious of each other and -unfortunately- are disabled by feelings of hatred can be subjected to social media operations when the time comes and be politically guided and managed! What happens after that? God forbid! Uncertainty and adventure like "whatever comes your way"!