20 Ağustos günü, CHP'nin eski genel başkanı Kemal Kılıçdaroğlu ile İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu’nun yaptığı görüşme, durgun görünen siyasi gündemi bir anda hareketlendirdi.

Değerlendirmeye geçmeden önce, 25 Haziran tarihinde Kılıçdaroğlu ve Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı arasındaki görüşmeyi kısaca hatırlamakta yarar var. Oldukça samimi bir havada geçen görüşmeyle birlikte “Kılıçdaroğlu-İmamoğlu görüşmesi olacak mı” sorusu gündeme gelmişti.

Bu soruya İmamoğlu’nun verdiği cevaplar ise hayli ilginçti. Kısaca hatırlayalım: "Bence gerçekten merak edilmesi gereken bizim buluşacağımız yemek değil de vatandaşlarımızın, toplumumuzun yemeklerinde ne yiyemediği.” Görüşme ne zaman olabilir sorusuna verdiği cevap ise o günlerde hayli konuşulmuştu: "Bu hafta müsait olur muyuz bilmiyorum. Yani olursam zaten ararım. Haftaya da olabilir. Bir sonraki hafta da olabilir."

TALEP İMAMOĞLU’NDAN

Şimdi güncel görüşmeye dönelim. İmamoğlu’nun talebi üzerine görüşme planlanıyor ve eve davet ediliyor. Bir saat 45 dakikalık görüşmenin ardından “Açıklama yetkisinin misafir tarafta olduğu” ifade ediliyor. Yani İmamoğlu'nda.

Görüşmenin gündeminde samimi bir sohbetten ve dertleşmeden çok daha fazlası var. Güncel meselelerin ve özellikle de CHP’yi merkeze alan politik gündemin hemen tüm konuları ele alınmış. Aksi mümkün olamazdı zaten.

Partinin önünde çok önemli bir tüzük kurultayı var. Bunun yanı sıra, Özgür Özel’e yönelik eleştirilerin arttığı, geçirdiği rahatsızlıkla ilgili tartışmaların devam ettiği, en önemlisi de İmamoğlu cephesinde cumhurbaşkanlığı gündeminin yükseldiği bir dönemde görüşme gerçekleşiyor.

Daha 9 ay öncesine kadar tüm bu süreçlerin yönetimini elinde tutan Kemal Kılıçdaroğlu’yla siyasetin konuşulması değil, konuşulmaması şaşırtıcı olurdu.

KILIÇDAROĞLU PES ETMEDİ

Birazcık geriye dönelim ve bir hatırlatmada bulunalım. Özgür Özel-İmamoğlu ittifakıyla kurultayda kaybeden Kılıçdaroğlu, CHP kamuoyunun önemli bir kesiminde “Artık siyaseti bırakmalı ve köşesine çekilmeli” diye eleştiriliyordu. Ofisinde yaptığı görüşmeler, yerel seçim sürecinde hayli ağır eleştirilere konu oldu.

O dönem buna açıkça karşı çıktım. Üç gerekçeyle. Birincisi kimin siyasetten çekilip çekilmeyeceğine karar vermek, hele bunu mahalle baskısına dönüştürmek demokratik bir yaklaşım değildi. İkincisi, 2023 seçimlerini kaybettiği için hedef haline getirilen Kılıçdaroğlu’nun CHP’nin değişimi ve geniş kesimlere ulaşması anlamındaki emeği yok sayılamazdı. Üçüncüsü çok daha hassas bir konu. Kılıçdaroğlu’nun siyasetteki varlığı, Türkiye’de çok ciddi bir fay hattına dönüşebilen bazı sorunlarda, oluşturduğu aidiyet ve birliktelik duygusuyla son derece kıymetliydi.

ÖZEL VE İMAMOĞLU İLİŞKİSİ

Tekrar görüşmeye dönelim. Bu temasın ilk sonuçlarından birisi İmamoğlu ve Özel arasındaki mesafenin daha da açılması olabilir. Daha da, çünkü Hacıbektaş’ta verilen görüntülerde bu soğukluk fazlasıyla hissediliyordu. Kılıçdaroğlu’nun Özgür Özel’e iktidarla müzakere konusunda getirdiği eleştirilerin İmamoğlu tarafında karşılığı olduğu da malum.

Ancak üç kritik başlık daha var CHP içinde tartışılan. İlki bir anda Ekrem İmamoğlu yerine İBB Başkanı kim olacak tartışmasının tırmanması ve buna dair muhtemel adayların herhangi bir demokratik mekanizma işaret edilmeksizin konuşulması.

İkincisi, şaşırtıcı olmayan bir tarz ve propagandayla CHP içindeki cumhurbaşkanı adaylığı tartışmalarında Mansur Yavaş’ın denklemde yokmuş gibi davranılması. Gerçek çok farklı; rakipleri onu fazlasıyla ciddiye alıyor.

Üçüncüsü, tüzük kurultayında neler olacağı. Burada hayli güçlü bir delege talebi var: Mutlak surette “önseçim” istiyor delege. Kılıçdaroğlu’nun hem bu taleple, hem de bu talebi gündeme getiren delegeyle güçlü bir bağı olduğunu da söyleyebiliriz.

YENİ TASFİYELER OLUR MU?

Dahası bu delegenin yerel seçim ve belediye başkan adaylıklarında olduğu gibi bir “dışlanma” ve “tasfiye” endişesi de var. Bu mümkün mü; tüzük kurultayının seyri ve orada ortaya çıkacak tartışmalarla anlayabileceğiz.

Kurultay, başkanlık yarışına dönüşebilir mi? Teknik olarak mümkün, genel başkanın istemesi yeterli. Aday olup olmayacağından bağımsız olarak not etmek istiyorum. Kılıçdaroğlu tarafı, dikkat çekici kavramlarla yola çıkıyor. Mesela, “merkezden sola değil, soldan merkeze bakmak”. Son derece eleştirel bir çıkış. Bir diğeri ise “refah milliyetçiliği”.

Hareketli günler bekliyor CHP’yi.

On August 20, the meeting between CHP's former chairman Kemal Kılıçdaroğlu and Istanbul Metropolitan Municipality Mayor Ekrem İmamoğlu suddenly enlivened the seemingly stagnant political agenda.

Before moving on to the evaluation, it is useful to briefly remember the meeting between Kılıçdaroğlu and the Mayor of Ankara Metropolitan Municipality on June 25. During the meeting, which took place in a very friendly atmosphere, the question "Will there be a Kılıçdaroğlu-İmamoğlu meeting?" came to the fore.

İmamoğlu's answers to this question were quite interesting. Let's remember briefly: "I think what really needs to be wondered about is not the food we will meet with, but what our citizens, our society, cannot eat in their meals." His answer to the question of when the meeting might take place was widely discussed at that time: "I don't know if we will be available this week. So if I am, I will call anyway. It could be next week. "It could be next week."

REQUEST FROM İMAMOĞLU

Now let's get back to the current conversation. At İmamoğlu's request, a meeting is planned and he is invited to the house. After the one hour and 45 minute meeting, it is stated that "the guest party has the authority to make a statement." So in İmamoğlu.

There is much more on the agenda of the meeting than a sincere conversation and commiseration. Almost all topics of current affairs and especially the political agenda centering on the CHP have been discussed. It wouldn't be possible otherwise.

The party has a very important charter convention ahead of it. In addition, the meeting is taking place at a time when criticism against Özgür Özel is increasing, discussions about his illness continue, and most importantly, the presidential agenda is rising on the İmamoğlu side.

It would be surprising if politics was not discussed, but not discussed, with Kemal Kılıçdaroğlu, who was in charge of all these processes until just 9 months ago.

KILIÇDAROGLU DID NOT GIVE UP

Let's go back a little and make a reminder. Kılıçdaroğlu, who lost in the congress with the Özgür Özel-İmamoğlu alliance, was criticized by a significant part of the CHP public saying, "He should now quit politics and retreat to his corner." The meetings he held in his office were the subject of heavy criticism during the local election process.

I openly opposed this at that time. For three reasons. First of all, it was not a democratic approach to decide who would or would not withdraw from politics, especially turning this into peer pressure. Secondly, the efforts of Kılıçdaroğlu, who was made a target because he lost the 2023 elections, in terms of changing the CHP and reaching large segments of society could not be ignored. The third is a much more sensitive issue. Kılıçdaroğlu's presence in politics was extremely valuable with the sense of belonging and unity it created in some problems that could turn into a very serious fault line in Turkey.

PRIVATE AND IMAMOGLU RELATIONSHIP

Let's get back to the conversation. One of the first results of this contact may be the widening of the distance between İmamoğlu and Özel. Even more so, because this coldness was very much felt in the images shown in Hacıbektaş. It is also known that Kılıçdaroğlu's criticism of Özgür Özel regarding negotiations with the government had a response on İmamoğlu's side.

However, there are three more critical topics that are discussed within the CHP. The first is the sudden escalation of the debate about who will be the President of the Istanbul Metropolitan Municipality instead of Ekrem İmamoğlu, and the possible candidates for this are discussed without any democratic mechanism.

Secondly, with an unsurprising style and propaganda, it is treated as if Mansur Yavaş is not in the equation in the presidential candidacy discussions within the CHP. The reality is very different; His opponents take him too seriously.

Third, what will happen at the charter congress. There is a very strong demand for delegates here: The delegates absolutely want a "primary election". We can also say that Kılıçdaroğlu has a strong bond with both this demand and the delegate who brought this demand to the agenda.

WILL THERE BE NEW LIQUIDATIONS?

Moreover, this delegate also has concerns about "exclusion" and "liquidation", as in local elections and mayoral candidacies. Is this possible? We will be able to understand it through the course of the statute congress and the discussions that will arise there.

Could the congress turn into a presidential race? Technically it is possible, it is enough for the chairman to want it. I want to note that regardless of whether he will be a candidate or not. Kılıçdaroğlu's side starts with remarkable concepts. For example, “looking from left to center, not from center to left.” A highly critical debut. Another is “welfare nationalism”.

Active days await CHP.