Hürriyet’ten Abdülkadir Selvi dün köşesinde 2028 seçimlerinde cumhurbaşkanı adayı olmak için “yanıp tutuşan” İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu’nun aday olması halinde de koltuğunu Üsküdar Belediye Başkanı Sinem Dedetaş’a bırakacağını yazdı.

Selvi siyaset kulislerine hakim iyi bir Ankara gazetecisi. Yeni Şafak’taki yazılarını daha çok beğenirdim, iktidara yakın bir gazetede yazmasına rağmen objektifliğini daha iyi koruyordu. Şimdilerde iktidara çok yakın bir eşikte duruyor. Yazdıklarının kamuoyunda “Beştepe’nin fikri” gibi algılanmasının nedeni de bu. Selvi de böyle algılanmasından rahatsızlık duymuyor, tekzip de etmiyor.

Bütün bunların altını çizmemin sebebi, Selvi’nin dünkü yazısında benim asıl dikkatimi “2 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası İmamoğlu’nun kafasında Demokles’in kılıcı gibi sallanıp duruyor” cümlesi oldu.

Bu cümleyi benim yazmamla Abdülkadir Selvi’nin yazması aynı şey değil. Benimkisi durum tespiti olur, ortaya çıkan fotoğrafı yazmak olur ama Abdülkadir Selvi yazdığında “Beştepe’yle yakınlığı” bilindiği için özel bir siyasi anlam taşır. Hatta iktidarın stratejisinin, anlayışının ifadesi olur. Malumun ilanı olur; siyasi yasak kararını İmamoğlu’nun kafasında bilerek ve keyifle Demokles’in kılıcı gibi salladıklarını, hukuku sopa gibi kullandıklarını gösterir.

***

Evet, 2023 cumhurbaşkanlığı seçimleri döneminde de Ekrem İmamoğlu kamuoyu araştırmalarına göre Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın en güçlü rakibiydi. Eğer “2 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası İmamoğlu’nun kafasında Demokles’in kılıcı gibi” sallanmasaydı, İstinaf Mahkemesi dosyayı ha bugün ha yarın onar mı belirsizliği bulunmasaydı, yargı iktidarın bu derece kontrolünde olmasaydı Ekrem İmamoğlu 2023 seçimlerinde Erdoğan’ın karşısına aday olarak çıkabilirdi. Ekrem İmamoğlu’nun rakip olması Erdoğan’ı çok daha zor durumda bırakırdı.

***

Ülkemizin saygın hukukçuları Ekrem İmamoğlu’na açılan “Ahmak Davası”nın hukuki değil, siyasi olduğunu belirtti. Kaldık ki iktidar bu davanın hukuki bir dava olduğuna kendi tabanını bile inandıramadı.

Yargılama süreci de “ahmak davasının” siyasi yasak amacıyla açıldığını gösterdi,

HSK, 5 duruşmaya giren Hakim Hüseyin Zengin’in “istenilen kararı vermeyeceği görülünce” yaz kararnamesiyle dosyadan aldı, Samsun’a sürdü.

Barış Terkoğlu 7 Kasım 2022 tarihli köşesinde hakim Zengin’in yakın dostlarına yaptığı şu sitemi aktarmıştı: “Hükümete destek veriyorum, hatta eşim hükümetin desteklediği 2 No’lu Baro’da çalışıyor. Ben hakimim tarafsızlığımı korumak zorundayım. Bazı savcılar aracılığı ile İmamoğlu’na iki yıldan fazla ceza vererek, onu siyasi yasaklı hale getirmem istendi. Böyle bir cezanın adaletsiz olacağını gördüm, asgari sınırdan ceza verip hükmün açıklamasını ertelemenin en doğrusu olacağına hükmedeceğimi paylaştığım adliyeyi yöneten bir isim durumu bildirdi, atamamı yaptırdı.”

6’ıncı celsede davayı devralan hakim Mehdi Komşul yeniden duruşma açmadı, celseyi kaldığı yerden devam ettirdi, iktidarın istediği ‘siyasi yasak kararını’ verdi.

İktidar 2023 seçimlerini bir şekilde atlattı. Şimdi önümüzde yine seçimler var ve Ekrem İmamoğlu hala Erdoğan’ın karşısındaki en dişli rakip.

***

Dosya İstinaf Mahkemesi’nin önünde duruyor, iktidar 2 yıl 7 ay 15 gün hapis cezasını İstinaf ve Yargıtay eliyle İmamoğlu’nun kafasında Demokles’in kılıcı gibi sallandırıyor.

HSK İstinaf’da gerekli yol temizliğini de yaptı, dosyaya bakan mahkeme başkanı tıpkı hakim Zengin gibi davranacağı, kararı onayıp geçmek yerine ‘duruşma’ açacağı anlaşılınca Hakimler ve Savcılar Kurulu 25 Ağustos 2023 tarihli kararname ile üç üyeli heyetin başkanını ve bir üyesini görevden aldı, dava ‘emin ellere’ teslim edildi.

Zaten iktidar Osman Kavala, Can Atalay, Selahattin Demirtaş gibi davalarda ve FETÖ davalarında da özel olarak ilgilendiği dosyalar konusunda hiç çekingen davranmıyor, kozlarını açık açık oynuyor.

Nitekim yargı tarihinde hiç olmadığı kadar siyasallaştığı için siyasi hassasiyet olan davalarda bütün gözler iktidara ‘tavrı ne olacak’ diyerek çevriliyor, bu tür davalarda ‘hukuki durum” ne olur sorusundan önce siyasetin tavrı ne olur sorusu soruluyor.

İktidar “2 yıl 7 ay 15 gün hapis cezasını İmamoğlu’nun kafasında Demokles’in kılıcı gibi” sallandırıyor.

***

CHP Grup Başkanvekili Gökhan Günaydın’a Abdülkadir Selvi’nin yazısını, yazısındaki “2 yıl 7 ay 15 gün hapis cezası İmamoğlu’nun kafasında Demokles’in kılıcı gibi sallanıyor, CB adaylığı tehlikede” ifadeleri nasıl değerlendirdiğini sordum. Davanın açıkça bir siyasi kumpas girişimi olduğunu ifade eden Günaydın’ın değerlendirmesi şöyle oldu, paylaşıyorum:

“Ahmak Davası, açıkça bir siyasi kumpas girişimidir. İlk derece mahkemesinde, ancak hakim değiştirildikten sonra bir karar çıkarılabilmiştir.

Değişen hakimin duruşmalardaki tavrı ve tutumu, hafızalarda canlılığını korumaktadır.Kurallara ve teamüllere aykırı olarak tayini çıkarılan ve böylelikle davadan el çektirilen hakim, bazı gazetecilere verdiği beyanatlarda iki hususu vurgulamıştır:

1- Mahkumiyet kararı vermem için tarafıma baskı uygulandı.

2- Mahkumiyet kararı vermem halinde istinaf sürecinin de ayarlandığı ve dosyanın bozulmayacağı söylendi.”

İddiaların vahim boyutta olduğunu, İstinaf sürecinde de hukuk dışı müdahaleler olacağına dair açıktan işaretler olduğunu, bu iddiaları ‘re’esen soruşturması gereken HSK’nın yapılan başvuruları da aylarca beklettikten sonra reddettiğini ifade eden Günaydın’ın sözleri şöyle:

“Bir görevdeki hakimin, ilk derecede kendisine baskı yapan ve İstinafta dosyayı ayarladığı iddia edilen savcı ve hakimlerin ismini vermesine rağmen konunun görevli ve yetkili HSK tarafından inceleme- soruşturma aşamalarına sokulmaması, adeta yürüyen yargı sürecine müdahalenin karinesini oluşturmaktadır.

Yandaş medyada dosyanın akıbeti hakkında yazılıp çizilenler, alçak kumpaslarla siyasi mühendislik çabalarının zavallı görünümlerinden ibarettir.

Halkın gönlünde taht kurmuş bir siyasetçinin yolunun kumpaslarla kesilemeyeceği, o kumpası kuranlar tarafından deneyimlenerek öğrenilecektir.”

Tuhaf olan şu, davalarla, siyasi yasaklarla bir yere varılamayacağını en iyi bilen Erdoğan kendi iktidarı döneminde, kendisine yapılanları bir başka siyasetçiye yaptırıyor.

***

Açıkça söyleyeyim, dönemin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı Abdurrahman Yalçınkaya’nın Google’dan topladıklarını kendine delil yapıp AK Partiye açtığı kapatma davası neyse “ahmak davası” da odur.

Hiçbir farkı yok.

İktidar hukuku sopa gibi kullanmaya devam ettiği müddetçe bu ülkenin ekonomisini düzeltmeyecek. Hukuksuz ekonomi toparlansaydı Mehmet Şimşek başarılı olabilirdi, AK Partili Tuğrul Türkeş’in sözleriyle “Mehmet Şimşek sağolsun debeleniyor, çalışıyor ama hukuk doğrudan işlemediği için ekonominin düzelmesi” konusunda zorluklar yaşanıyor.

Bir yandan güç bende diyerek, rakibini sahada yenmek yerine hukuk yoluyla diskalifiye ettireceksin sonra da yabancı yatırımcıya “gel bizim ülke çok güzel” diyeceksin.

Olmuyor işte. Ne yapılsa da olmayacak.

Abdülkadir Selvi from Hürriyet wrote in his column yesterday that if the Mayor of Istanbul Metropolitan Municipality Ekrem İmamoğlu, who is “burning with desire” to be a presidential candidate in the 2028 elections, becomes a candidate, he will leave his seat to Üsküdar Mayor Sinem Dedetaş.

Selvi is a good Ankara journalist who knows the political backstage. I liked her articles in Yeni Şafak better, she maintained her objectivity better despite writing for a newspaper close to the government. Nowadays, she stands on a threshold very close to the government. This is why what she writes is perceived by the public as “Beştepe’s idea”. Selvi is not bothered by this perception and does not deny it either.

The reason I underline all this is because what caught my attention in Selvi's article yesterday was the sentence "2 years, 7 months and 15 days of imprisonment hangs over İmamoğlu's head like the sword of Damocles."

This sentence is not the same as me writing it or Abdülkadir Selvi writing it. Mine would be to assess the situation, to write the picture that emerges, but when Abdülkadir Selvi writes it, it carries a special political meaning because his “closeness to Beştepe” is known. It even becomes an expression of the government’s strategy and understanding. It becomes a declaration of the obvious; it shows that they knowingly and happily wave the political ban decision in İmamoğlu’s mind like the sword of Damocles, and that they use the law like a cudgel.

***

Yes, Ekrem İmamoğlu was President Erdoğan’s strongest rival during the 2023 presidential elections, according to public opinion polls. If “the 2-year, 7-month, 15-day prison sentence had not hung over İmamoğlu’s head like the sword of Damocles,” if there was no uncertainty about whether the Court of Appeals would uphold the case today or tomorrow, if the judiciary were not under such control of the government, Ekrem İmamoğlu could have run against Erdoğan in the 2023 elections. Ekrem İmamoğlu being a rival would have put Erdoğan in a much more difficult position.

***

Our country's respected lawyers stated that the "Idiot Case" filed against Ekrem İmamoğlu is not legal, but political. Moreover, the government could not even convince its own base that this case was a legal case.

The trial process also showed that the “idiot case” was opened for political ban purposes,

When it was seen that Judge Hüseyin Zengin, who attended 5 hearings, would not give the requested decision, the HSK removed the case from the file with a written decree and sent it to Samsun.

In his column dated November 7, 2022, Barış Terkoğlu had conveyed the following reproach that Judge Zengin made to his close friends: “I support the government, even my wife works in the No. 2 Bar Association, which is supported by the government. I am a judge and I have to maintain my impartiality. I was asked to sentence İmamoğlu to more than two years and ban him from politics through some prosecutors. I saw that such a sentence would be unjust, and I would decide that it would be best to give a sentence from the minimum limit and postpone the announcement of the verdict, and a person who manages the courthouse with whom I shared the situation reported the situation and had me appointed.”

Judge Mehdi Komşul, who took over the case in the 6th session, did not open a new hearing, continued the hearing from where it left off, and gave the "political ban decision" requested by the government.

The government somehow survived the 2023 elections. Now we have elections again, and Ekrem İmamoğlu is still Erdoğan's toughest opponent.

***

The file is before the Court of Appeal, and the government is dangling the sentence of 2 years, 7 months and 15 days in prison over İmamoğlu's head like the sword of Damocles, through the hands of the Court of Appeal and the Supreme Court of Appeals.

The HSK also cleared the way for the necessary court in the appeals court, and when it was understood that the presiding judge of the case would act just like Judge Zengin and open a 'hearing' instead of approving and passing the verdict, the Board of Judges and Prosecutors dismissed the president and one member of the three-member board with a decree dated August 25, 2023, and the case was handed over to 'safe hands'.

The government is not at all shy about the cases it is particularly interested in, such as the Osman Kavala, Can Atalay, Selahattin Demirtaş cases, and the FETO cases, and is openly playing its cards.

Indeed, since the judiciary has become more politicized than ever before in its history, all eyes are turned to the government in politically sensitive cases, asking 'what will be its attitude?' In such cases, the question of what will be the 'legal situation' is asked before the question of what will be the attitude of politics.

The government is hanging “the 2 years, 7 months and 15 days prison sentence over İmamoğlu’s head like the sword of Damocles.”

***

I asked CHP Group Deputy Chairman Gökhan Günaydın how he evaluated Abdülkadir Selvi's article and the expressions in his article, "2 years, 7 months and 15 days of imprisonment hangs over İmamoğlu's head like the sword of Damocles, his candidacy for the President is in danger." Günaydın, who stated that the case was clearly a political conspiracy attempt, made the following assessment, which I am sharing:

“The Idiot Case is clearly a political conspiracy attempt. A decision was only made in the first instance court after the judge was changed.

The changed judge's attitude and demeanor during the hearings are still vivid in our memories. The judge, who was transferred in violation of the rules and customs and was thus dismissed from the case, emphasized two points in his statements to some journalists:

1- I was put under pressure to make a decision of conviction.

2- I was told that if I make a conviction decision, the appeal process has been arranged and the file will not be disturbed.”

Günaydın, who stated that the allegations were of a grave nature, that there were clear signs that there would be unlawful interventions during the appeal process, and that the HSK, which was supposed to investigate these allegations 'ex officio', rejected the applications after waiting for months, said the following:

“The fact that a sitting judge did not bring the issue to the examination and investigation stages by the competent and authorized HSK, despite the fact that he gave the names of the prosecutors and judges who put pressure on him at first instance and who allegedly arranged the file in the appeal, virtually constitutes a presumption of intervention in the ongoing judicial process.

What is written about the fate of the file in the pro-government media is nothing more than the pitiful images of vile conspiracies and political engineering efforts.

"The people who set up that plot will learn through experience that a politician who has won the hearts of the people cannot be stopped by conspiracies."

The strange thing is that Erdoğan, who knows best that lawsuits and political bans will not get you anywhere, is making another politician do what was done to him during his own term in power.

***

Let me be clear: the “idiot case” is the same as the closure case filed against the AK Party by the then Supreme Court of Appeals Chief Public Prosecutor Abdurrahman Yalçınkaya, using what he collected from Google as evidence.

There is no difference.

As long as the government continues to use the law as a cudgel, it will not fix the economy of this country. If the lawless economy had recovered, Mehmet Şimşek could have been successful, in the words of AK Party member Tuğrul Türkeş, “Thanks to Mehmet Şimşek, he is struggling and working, but since the law does not operate directly, there are difficulties in fixing the economy.”

On the one hand, you will say that the power is in your hands and instead of defeating your opponent on the field, you will have him disqualified through legal means, and then you will say to foreign investors, “Come, our country is very beautiful.”

It just doesn't work. No matter what is done, it won't work.