Cumhurbaşkanı Erdoğan 52 gün önce sözlerine “Türk siyasetinde yumuşama sürecini başlatalım istiyorum. Türkiye’nin, Türk siyasetinin bunu ihtiyacı var” diye başlamıştı. Devamında “Bir bahar esintisi değil, Türk siyasetinin hakim karakteri haline gelmesini ümit ediyoruz… kelebek ömürlü olmasın, uzun ömürlü olsun”temennisinde bulunmuştu. Fakat bu kadar övdüğü “yumuşama sürecini” önceki gün nihayetlendirdi.

Nihayetlendirdi diyorum çünkü Abdülkadir Selvi dün köşesinde “normalleşmenin tabutuna ilk çivilerin çakıldığını” ve başlatılan normalleşme sürecinden “Cumhur İttifakının güven tazeleyerek çıktığını” yazdı.

Abdülkadir Selvi hâlâ umutlu, zira ilk çivilerin çakıldığını ama hala son çivilerin çakılmadığını söylüyor. Ben ise o kadar umutlu değilim, ilk çiviler çakıldıysa gerisi de gelir. Ki Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın partisinin grup toplantısındaki şu sözleri normalleşmenin tabutunda çivi çakacak yer kalmadığını gösteriyor:

“Yumuşama çabamız aslında muhalefeti normalleştirme çabasıydı. Sıkılı yumrukları açacak, hançerleri kınına koyacak, dilini, söylemini, siyaset tarzını düzeltecek olan muhalefettir. Yani yumuşaması gereken, normalleşmesi gereken muhalefettir. İktidar partisiyle ana muhalefet partisi arasında siyasi ittifak olmaz, uzlaşma olur, normalleşme olur ama ittifak olmaz”

Bizim normalleşme sürecine yüklediğimiz anlam ile Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın yüklediği anlam, beklenti aynı değilmiş.

***

Meğer Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın bütün çabası CHP’yi normalleştirmek içinmiş! Meğer ülkenin normalleşme rayına oturtulmasıyla, iktidarın yeniden reformist politikalara, hukukta, ekonomide, demokraside rasyonel zemine dönmesiyle bir alakası yokmuş!

İtiraf etmeliyim ki ben normalleşme sürecinden epeyce umutluydum. Çünkü normalleşme sürecine ana muhalefet partisinden daha çok iktidar partisinin ihtiyacı vardı. Ayağının altından peyderpey kayıp giden iktidarını kurtarmak, eski reformist dönemlerine dönebilmek, iktidarını yakalandığı “güç zehirlenmesinden” kurtarabilmek için bir kapı aralanmış olacaktı.

Normalleşme sürecine kamuoyunda AK Parti ve CHP ittifakı olacak şeklinde anlamlar yüklenmediği gibi böyle bir beklentinin zerresi de yoktu ama Erdoğan sanki böyle bir beklenti, talep varmış gibi “iktidar partisi ve ana muhalefet partisi arasında ittifak” olmayacağını söyledi.

Belki de zaman zaman devlet büyüklerimizin söylediği gibi “bizlerin bilmediği hususlar” olabilir!

Nitekim “benim oğlum bina okur döner döner yine okur” hesabı, döndük dolaştık eski normalimize döndük..

***

Gelelim yazımın başlığına. Fotoğrafını da gördüğünüz gibi MHP lideri Devlet Bahçeli’nin “Siyasi Hayat ve Normalleşme Süreci” isimli bir kitabı 2008 yılında MHP yayınlarından neşredilmiş.

İnternette elli iki gün süren yumuşama ikliminin kronolojisine bakarken Bahçeli’nin böyle bir kitabı olduğunu gördüm.

Dün Nadir Kitap’a siparişimi verdim birkaç güne kadar kitabım elime ulaşacak. Ancak online okumayı sevenler için internette kitabın PDF’inin de olduğu bilgisini vermiş olayım.

Bahçeli gerçekten de bir “normalleşme süreci” kitabı yazmış.

Ama bunun bizim anladığımız türde bir normalleşmeyle alakası yok. İçinde gerçek anlamıyla “normalleşmenin”, “siyasi partiler arası diyaloğun”, “toplumsal uzlaşmanın”, “partiler arası iletişimin” geçmediği bir kitap yazmış Bahçeli.

***

“Milliyetçi Hareket Partisi, iş işten geçmeden, ayrılma ve kırılma yaşanmadan, herkesi, vatan ve millet sevgisi etrafında, siyasi kaygıların üstünde, bir gönül birliğine ve kucaklaşmaya davet etmektedir” çağrısıyla başlayan kitap, Bahçeli’nin AK Parti’ye kapatma davası açıldıktan sonra TBMM Grup Toplantısında yaptığı -1 Nisan ve 1 Temmuz 2008 tarihleri arasında- konuşmalarından oluşuyor.

AK Parti’ye açılan kapatma davasının siyasi sonuçlarının ülkemizi çok fazla etkileyeceğini, AK Parti’nin hükümet ve Meclis düzeyindeki bütün tasarruflarının tartışmaya açılacağı ve sorgulanacağı çok nazik bir döneme girildiğini, AK Partinin bu süreci siyasi ranta çevirmemesi gerektiğini, AK Parti’nin muhtemel kapatılma kararının ardından ülkenin hızlıca normalleşme sürecine girmesi gerektiğini söylüyor.

İktidar partisinin yargının kararına saygı duyması gerektiğini ana muhalefet partisinin kapatma davasından kendisine siyasi rant çıkarmaması gerektiğini, sürecin sağduyu ve suhuletle atlatılması gerektiğini, bu konuda da MHP’nin Türkiye’nin bu kriz sürecinden sağlıklı bir şekilde çıkabilmesi için gerekli her türlü katkıyı sunacağını söylüyor.

Bahçeli’nin kitaba dönüşen konuşmalarını okurken şaşırdım ama hafızamı epeyce de tazeledi.

AK Parti’ye Anayasa Mahkemesi’ni, Anayasal kurumları yıpratmaması konusunda verdiği tavsiyeler mesela.

Anayasa Mahkemesi’nin yıpratılmaması, iç politikada tartışma malzemesi yapılmaması ve siyasi çekişmelerin aracı ve tarafı haline getirilmemesi gerektiğini, bunun demokratik rejimin geleceği bakımından hayati öneme haiz olduğunu söylüyor.

MHP’nin elbette yargı eliyle siyasi partilerin kapatılmalarına karşı olduğunu, siyasi partilerin halk tarafından tasfiye edilmesi gerektiğini, yargı yoluyla parti kapatmaların geçerli bir çözüm olmayacağına inandıklarının altını çiziyor.

AK Parti’nin karşı karşıya olduğu antidemokratik tavrı Avrupa’ya şikayet etmesinin yargı kurumlarımızın itibarını zedelediği uyarısında bulunuyor, Türkiye’nin 62 yıllık geçmişi olan çok partili siyasi hayatımızda fırtınalı, gerilimli dönemlerden geçtiğini, demokrasinin askıya alındığı askeri müdahalelerin olduğunu, ancak bu dönemde haksızlığa uğrayan, partisi kapatılan mağdur ve mahkum olan siyasi partilerin ve siyasetçilerin dışarıdan medet ummadığını, ülkesinin onurunu düşündüğünü anlatıyor.

AK Partinin kapatma davasını Avrupa’ya taşımasıyla ilk kez ülkemizin böylesi yüz kızartıcı bir durum yaşamak gibi talihsizliğe düştüğünü söylüyor.

Kuvvetler ayrılığını savunuyor, kuvvetler ayrılığı ilkesine dayalı parlamenter sistem rejiminin yara almaması gerektiğini, bunun demokrasimiz için önemli olduğu ikazında bulunuyor. Kuvvetler ayrılığı ilkesini öyle savunuyor, güçler ayrılığı ilkesinin demokratik hukuk devleti açısından nasıl hayati öneme sahip olduğunu, yasama, yürütme ve yargının görev ve yetkilerinin birbirinden ayrılmasının ve sınırlandırılmasının, devletin temel organları arasında iş bölümü ve işbirliğine dayalı uyumlu çalışma açısından mutlaka gerekliği olduğunu…

Kuvvetler ayrılığı ilkesinin uygulanmamasının toplumsal ve siyasal tıkanıklıklara yol açmasının kaçınılmaz bir mukadderat olduğunun altını çiziyor.

Yargı kurumlarıyla vatandaşı karşı karşıya getirmenin, yargı kurumlarını itibarsızlaştırmanın ülkeye vereceği zararları anlatıyor.

Ben önümüzdeki günlerde epeyce referans vereceğim Bahçeli’nin konuşmalarına, bir hayli notlar aldım.

Ama bizim anladığımız anlamda bir normalleşmeden o tarihte de bahsetmemiş. Bahçeli’nin kitabını yazdığı normalleşme süreci başka bir normalleşme sürecini anlatıyor. Normalleşmeyi kuvvetler ayrılığı gibi ilkeler açısından ele alıyor.

Öyle de olsa bugün normalleşmeye neden toptan karşı çıktığını, kuvvetler ayrılığı ilkesinden niye bugün bahsetmediğini anlamak kolay değil.

President Erdoğan said 52 days ago, “I want us to start the softening process in Turkish politics. "Turkey, Turkish politics needs this," he began. He continued: "We hope that it will not be a spring breeze, but will become the dominant character of Turkish politics... May the butterfly not be long-lived, but long-lived . " However, he ended the "softening process" that he praised so much the other day.

I say finalized because Abdülkadir Selvi wrote in his column yesterday that "the first nails were hammered into the coffin of normalization"and that " the People's Alliance emerged with renewed confidence"from the normalization process that was initiated .

Abdülkadir Selvi is still hopeful, because he says that the first nails have been hammered, but the last nails are still not hammered. I am not that hopeful, if the first nails are hammered, the rest will follow. The following words of President Erdoğan at his party's group meeting show that there is no room left to hammer nails in the coffin of normalization:

“Our effort to soften was actually an effort to normalize the opposition. It is the opposition that will open the clenched fists, sheath the daggers, and correct its language, discourse and style of politics. In other words, it is the opposition that needs to soften and normalize. "There will be no political alliance between the ruling party and the main opposition party, there will be reconciliation, there will be normalization, but there will be no alliance."

The meaning we attach to the normalization process is not the same as the meaning and expectation given by President Erdoğan.

***

It turns out that all of President Erdoğan's efforts are to normalize the CHP! It turns out that it has nothing to do with the country being put on the normalization track and the government returning to reformist policies and rational ground in law, economy and democracy!

I must admit that I was quite hopeful about the normalization process. Because the ruling party needed the normalization process more than the main opposition party. A door would have been opened to save his power, which was gradually slipping away from under his feet, to return to his old reformist periods, and to save his power from the "power poisoning" he was caught in.

The normalization process was not publicly interpreted as an alliance between the AK Party and CHP, nor was there even a trace of such an expectation, but Erdoğan said that there would be no "alliance between the ruling party and the main opposition party" as if there was such an expectation or demand .

Maybe, as our statesmen say from time to time, there may be " things we don't know about "!

As a matter of fact , we went back to our old normal with the calculation of “ my son reads buildings, he comes back and he reads again” .

***

Let's come to the title of my article. As you can see in the photo, a book by MHP leader Devlet Bahçeli called "Political Life and Normalization Process" was published by MHP publications in 2008.

While looking at the chronology of the fifty-two-day softening climate on the internet, I saw that Bahçeli had such a book.

I placed my order to Nadir Kitap yesterday and my book will arrive in a few days. However, for those who like to read online, I would like to inform you that there is also a PDF of the book on the internet.

Bahçeli has indeed written a book on the "normalization process".

But this has nothing to do with the kind of normalization we understand. Bahçeli wrote a book in which "normalization", "dialogue between political parties", "social reconciliation" and "communication between parties" are not mentioned in the true sense.

***

The book, which begins with the call " The Nationalist Movement Party invites everyone to a union of hearts and embrace around the love of the homeland and nation, above political concerns, before it is too late and without separation or rupture ", was published in the Grand National Assembly of Turkey after Bahçeli's closure case was filed against the AK Party. It consists of his speeches at the Group Meeting between 1 April and 1 July 2008.

The political consequences of the closure case filed against the AK Party will affect our country very much, we have entered a very delicate period in which all the actions of the AK Party at the government and Parliament levels will be opened to discussion and questioned, the AK Party should not turn this process into political profit, the possible closure decision of the AK Party He then says that the country should quickly enter the normalization process.

He says that the ruling party should respect the decision of the judiciary, that the main opposition party should not make political profit from the closure case, that the process should be overcome with common sense and peace, and that MHP will make every necessary contribution in this regard for Turkey to come out of this crisis in a healthy way.

I was surprised while reading Bahçeli's speeches that turned into a book, but it refreshed my memory a lot.

For example, the advice he gave to the AK Party about not wearing down the Constitutional Court and constitutional institutions. 

He says that the Constitutional Court should not be worn down, should not be used as a source of debate in domestic politics, and should not be turned into a tool and party of political conflicts, and that this is of vital importance for the future of the democratic regime.

He underlines that MHP is of course against the closure of political parties by the judiciary, that political parties should be liquidated by the public, and that they believe that closing parties through the judiciary will not be a valid solution.

He warns that complaining to Europe about the anti-democratic attitude of the AK Party has damaged the reputation of our judicial institutions, and that Turkey has gone through stormy and tense periods in our multi-party political life with a history of 62 years, and that there have been military interventions where democracy has been suspended, but in this period, those who have been treated unfairly have been harmed. , explains that the victimized and convicted political parties and politicians, whose parties were closed, do not seek help from outside, but think about the honor of their country. 

He says that for the first time, our country had the misfortune of experiencing such a disgraceful situation when the AK Party took the closure case to Europe.

He defends the separation of powers and warns that the parliamentary system regime based on the principle of separation of powers should not be injured and that this is important for our democracy. He defends the principle of separation of powers in this way, how the principle of separation of powers is of vital importance for the democratic state of law, and that the separation and limitation of the duties and powers of the legislature, executive and judiciary are absolutely necessary in terms of harmonious work based on division of labor and cooperation among the basic organs of the state...

He underlines that it is inevitable that failure to implement the principle of separation of powers will lead to social and political blockages.

It explains the damage that pitting citizens against judicial institutions and discrediting judicial institutions will cause to the country.

I took a lot of notes on Bahçeli's speeches, which I will make a lot of references to in the coming days.

But he did not mention normalization as we understand it at that time. The normalization process for which Bahçeli wrote his book describes another normalization process. He discusses normalization in terms of principles such as separation of powers.

Even so, it is not easy to understand why he opposes normalization altogether today and why he does not mention the principle of separation of powers today.