lk savaşlarını Akşener öncülüğünde MHP’de verdiler, MHP’yi tam ele geçirecekler ve Bahçeli’yi devireceklerdi ki iktidar ve devlet, elindeki mahkemelerle müdahale etti. MHP’yi vermedi Akşener ve arkadaşlarına, AKP kendine Cumhur İttifakı yaratacaktı ve bu sayede iktidarda kalacaktı. Bu oyun tuttu.

Akşener MHP’yi devralsaydı oradan biraz merkez sağa hafif bir rota çizerek büyümeyi planlıyordu. En azından kulisler böyle diyordu.

İYİ Parti’yi kurmaktan başka çareleri kalmamıştı.

Kuruluşta da az kavgalı sopalı görüntüler yansımadı, ülkücü yoldaş liderler arasında. Bir sürü lider adayı vardı.

Bir merkez sağ partinin doğuyor olması heyecan yarattı. Meral Akşener’in politik söylemleri tutarlıydı. CHP’ye yaslandı, ittifak politikasıyla büyüdü, güven verdi, yüzde 14’lere varan anket oranları İYİ Parti’yi hemen bir çekim merkezi yaptı.

Nihayet siyaset bir merkez sağ partiye kavuşuyordu.

MHP’li olmayan ama siyasete katkı yapmak isteyen demokrat, iyi yetişmiş ekonomist, avukat, bilim insanı vb. Türkiye ve kendileri için bir şans gördüler. Ve İYİ Parti’ye akın ettiler.

Çoğunu sevdik, nesnel, düzgün, konularına hâkim, demokrasi, insan hakları, iyi ekonomi, düzlüğe çıkmak için neler yapılması gerektiğini anlatan insanlardı. Tartışma programlarını adeta işgal ettiler ve İYİ Parti’nin yüzünü parlattılar.

SEVİMLİ UZMANLAR YOK 

Tek kadın Akşener, seçim süreçlerinde sazı kendi başına buyruk çalmaya başlayınca, hem Cumhurbaşkanlığı sürecinde iktidarın lehine müdahaleleri hem de yerel seçimlerde sonu hüsran olacağı belli hür ve müstakil ucube kararı ile tarih oldu. Ama partiyi de dağıttı.

Seçimler sürecinde o sevimli uzmanların hiçbiri kalmadı partide. Ki hiçbiri ülkücü kökenden gelmiyordu.

Profesyonel partici ülkücü kadrolarla tek tek partiye katılan iyi niyetli aydınların güzel zaman birlikteliklerine de bomba düşmüştü.

Aytun Çıray bunu ilk gören ve elveda diyenlerdendi.

Bahadır Erdem’ler, Bilge Yılmaz’lar, Ahat Andican’lar, Taylan Yıldız’lar,Durmuş Yılmaz’lar, Ayşe Sibel Yanıkömeroğlu, İBB Grup Başkanı İbrahim Özkan ve arkadaşları, büyükelçi Aydın Adnan Sezgin, Ahmet Zeki Üçok, İYİ Parti Toplumsal Politikalar Başkanı Ece Güner, Prof. Dr. Ümit Özlale, Prof. Dr. Tamer Demirer...

Toplu il istifalarını saymıyorum.

44 milletvekilinden 38 tanesi kaldı, bu yazıyı yazarken hâlâ duruyor mu hepsi bilmiyorum, kuruluşta görev alanlardan Refah Partili, Anavatan Partili, Demokratik Sol Partili ve Doğru Yol Partili olan kimse kaldı mı bilmiyorum. Akşener’e karşı ve parti politikacılarını eleştiren onlarca kişi kapı önüne kondu veya istifa etti. Disiplin kurulu üyeleri mi ararsın...

Tabii bu arada daha kuruluşta çıkan tantanalardan dolayı bir sürü eski MHP’linin İYİ Parti’den atılmasını ve ayrı partiler kurmasını falan saymıyorum. AKP’ye katılanları da.

ON BİNLERCE KİŞİ DARMADAĞIN OLDU 

Bir toplama partinin, basiretsiz ve dağıtıcı liderinin kısa süre içinde hali pürmelanini görüyoruz.

Ülkücüler bir başlarına (onlar da çok kayıp verdiler) partideler, bir saflaşma ve arınma oldu. Ne yapabilecekleri ne yapacakları ayrı konu. Belki MHP’yi kemirirler... Yaşamın ne sunacağı belli olmaz.

Laf aramızda tüm bu süreç CHP’nin yeniden toparlanması için de bir fırsat.

They fought their first war in MHP under the leadership of Akşener . They were about to completely take over MHP and overthrow Bahçeli , but the government and the state intervened with the courts at their disposal. He did not give MHP to Akşener and his friends, AKP would create a People's Alliance for itself and thus remain in power. This game worked.

If Akşener had taken over MHP, she would have planned to grow from there by following a slightly center-right route. At least that's what the backstage said.

They had no choice but to establish the İYİ Party.

In the establishment, there were no images of little fighting and sticks among the idealist comrade leaders. There were many leadership candidates.

The emergence of a centre-right party created excitement. Meral Akşener's political discourses were consistent. He leaned on the CHP, grew with the alliance policy, gave confidence, and poll rates of up to 14 percent immediately made the İYİ Party a center of attraction.

Finally, politics was getting a centre-right party.

Democrats, well-educated economists, lawyers, scientists, etc. who are not members of MHP but want to contribute to politics. They saw a chance for Türkiye and themselves. And they flocked to the İYİ Party.

We liked most of them, they were objective, decent people, knowledgeable about their subjects, explaining democracy, human rights, good economy and what needs to be done to get on the right track. They literally invaded the discussion programs and made the İYİ Party shine.

NO CUTE EXPERTS 

When Akşener, the only woman, started to play the saz on her own during the election processes, she became history with both her interventions in favor of the government during the Presidency process and her free and independent freak decision in the local elections, which would obviously end in disappointment. But she also crashed the party.

During the election period, none of those lovely experts were left in the party. None of them came from idealist backgrounds.

A bomb had fallen on the good time togetherness of professional party idealist cadres and well-intentioned intellectuals who joined the party one by one.

Aytun Çıray was one of the first to see this and say goodbye.

Bahadır Erdem 's, Bilge Yılmaz 's, Ahat Andican 's, Taylan Yıldız 's, Durmuş Yılmaz 's, Ayşe Sibel Yanıkömeroğlu , İBB Group President İbrahim Özkan and his friends, ambassador Aydın Adnan Sezgin , Ahmet Zeki Üçok , İYİ Party Social Policies President Ece Güner , Prof. Dr. Ümit Özlale , Prof. Dr. Tamer Demirer ...

I'm not counting mass provincial resignations.

There are 38 out of 44 deputies left, I don't know if all of them are still there as I write this article, I don't know if there are any members of the Welfare Party, Motherland Party, Democratic Left Party and True Path Party left among those who served in the establishment. Dozens of people who criticized Akşener and party politicians were kicked out or resigned. Are you looking for disciplinary board members...

Of course, I am not counting the fact that many former MHP members were expelled from the İYİ Party and founded separate parties due to the fanfare that occurred at the very establishment. And those who joined the AKP.

TEN THOUSANDS OF PEOPLE WERE DESTROYED 

We see the situation of the short-sighted and dispersing leader of a gathering party in a short time.

The Idealists were in the party alone (they also suffered many losses), and there was a purification and purification. What they can do and what they will do is a different matter. Maybe they will destroy MHP... You never know what life will offer.

By the way, this whole process is also an opportunity for the CHP to regroup.