Bizim Suat (Kınıklıoğlu) İstanbul Çağlayan’da Adliye’nin önünde Ekrem İmamoğlu ile Mansur Yavaş’ın seçim otobüsünün üstünde elele vermesinden çok heyecanlanmış ve yazısına tereddütsüz “Umudun fotoğrafı” başlığını atmış. “Birlik ve beraberlik içerisinde otoriter düzene itiraz ediyorlar. Ahalide uzun zamandır kaybolan umuda taze bir can suyu veriyorlar,” diyor. Ama haksızlık etmeyelim; “Yine de işleri zor,” diyerek özel olarak CHP’nin, genel olarak muhalefetin önündeki bir dizi engeli sıralıyor.

CHP kendi başına kaldı

Belli ki daha uzun bir süre İmamoğlu ile Yavaş’ı hem ayrı ayrı hem de birlikte sıklıkla konuşacağız. Aslında, 2023 seçimleri öncesinde de gözler ikisi üzerindeydi, ama Kemal Kılıçdaroğlu “Altılı Masa” projesini kullanarak onların yerine kendisini öne çıkarttı ve sonuç malum.

Şimdi ortada ne Altılı Masa var, ne de Kılıçdaroğlu. CHP Genel Başkanı Özgür Özel’in cumhurbaşkanı adayı olmayacağı da kesinleşmiş gibi. Dolayısıyla ne zaman yapılacağı belli olmayan cumhurbaşkanlığı seçimlerinde, muhalefet kaç adayla yarışa girecek bilinmez ama en güçlü adayın CHP’den çıkacağı, bunun da ya İmamoğlu ya da Yavaş olacağı kesin gibi.

İmamoğlu mu, Yavaş mı? – CHP üyelerinin tercihi

Cümlenin sonundaki “kesin gibi” ibaresini yabana atmayın. Evet, CHP çok geçmeden kayıtlı üyelerin katılacağı önseçimle cumhurbaşkanı adayını belirleyecek. Kaç kişi ve kimler aday olur, belirsiz; ancak birçok kişi gibi ben de, Yavaş aday olsa dahi İmamoğlu’nun ön seçimden rahatlıkla galip çıkacağını düşünüyorum.

Fakat CHP üyeleri onu seçse bile yargının İmamoğlu’nun adaylığını engelleme ihtimalini hiç de yabana atmamak gerek. Her ne kadar böylesi bir durumda CHP’nin B planının ne olduğunu bilmesek de tabii ki akla ilk olarak İmamoğlu yerine Yavaş’ın aday gösterilmesi geliyor. Ne var ki, Yavaş’ın da tepeden tırnağa siyasallaşmış yargının hedefinde olmayacağının hiçbir garantisi yok.

Erdoğan, “Bu kadarı da fazla,” der mi?

“Nereden çıktı bu?” diye itiraz edenler olacaktır, ancak unutmayalım, Cumhurbaşkanı Erdoğan uzun bir süre hiç dokunmadığı Yavaş’ı bir süredir hedef alıyor, özellikle yüksek bütçeli konserleri diline dolamış durumda.

Ayrıca Erdoğan, “turpların büyükleri heybede” diyerek çoğul konuşuyor. İmamoğlu’na yargı eliyle siyasi yasak getirme gibi kendisi dahil herkes açısından bir dizi yanlışı ve riski barındıran bir hamleye kalkışabileceğine inandığımız Erdoğan’ın “bu kadarı da fazla” diyerek Yavaş’a dokunmayacağını nasıl düşünebiliriz?

“Böl, parçala, yönet”

Evet, Erdoğan yeniden seçilebilmek için muhakkak herşeyi yapacak ya da yapmak isteyecektir. Karşısında en son isteyeceği rakibin İmamoğlu olduğunu düşünüyorum. Fakat bu, Yavaş karşısında kazanmayı garanti olarak gördüğü anlamına gelmez. Yani CHP çevrelerindeki “İmamoğlu olmazsa Yavaş ile kazanırız” rehavetinin anlamsız olduğuna dikkat çekmek istiyorum. Her ikisini de yargı eliyle engelleyebilir.

Öte yandan, Erdoğan’ın İmamoğlu’na yasak çıkaracağına kesin gözüyle de bakmamak lazım. Erdoğan’ın tercihi, karşısına çok sayıda muhalefet adayının ve tabii ki İmamoğlu ile Yavaş’ın her ikisinin birden rakip olarak çıkması. Bunun için elinden geleni yaptı, yapıyor ve yapacaktır.

Erdoğan, “böl, parçala yönet” stratejisinin başarılı olmayacağını anlarsa o zaman panik halinde bütün tuşlara aynı anda basmaya kalkabilir. Fakat, daha o aşamaya gelmiş değiliz.

Our Suat (Kınıklıoğlu) was very excited by Ekrem İmamoğlu and Mansur Yavaş joining hands on the election bus in front of the Courthouse in Çağlayan, Istanbul, and without hesitation, he titled his article “A photograph of hope.” He says, “They are objecting to the authoritarian order with unity and solidarity. They are giving new life to the hope that has long been lost among the people.” But let’s not be unfair; he says, “They still have a hard time,” and lists a series of obstacles in front of the CHP in particular and the opposition in general.

CHP was left on its own

It seems that we will be talking about İmamoğlu and Yavaş, both separately and together, for a long time to come. In fact, eyes were on both of them before the 2023 elections, but Kemal Kılıçdaroğlu used the “Six-Table” project to put himself forward instead of them, and the result is known.

Now there is neither the Table of Six nor Kılıçdaroğlu. It is also certain that CHP Chairman Özgür Özel will not be a presidential candidate. Therefore, it is not known how many candidates the opposition will enter in the presidential elections, the date of which is not known, but it is certain that the strongest candidate will emerge from the CHP and that this will be either İmamoğlu or Yavaş.

İmamoğlu or Yavaş? – CHP members’ choice

Don’t ignore the phrase “almost certain” at the end of the sentence. Yes, the CHP will soon determine its presidential candidate in a primary election in which registered members will participate. It is unclear how many people and who will be candidates; however, like many others, I think that İmamoğlu will easily win the primary election even if Yavaş is a candidate.

But even if CHP members elect him, the possibility of the judiciary blocking İmamoğlu’s candidacy should not be disregarded. Although we do not know what the CHP’s Plan B would be in such a situation, the first thing that comes to mind is, of course, nominating Yavaş instead of İmamoğlu. However, there is no guarantee that Yavaş will not be targeted by the judiciary, which is politicized from top to bottom.

Would Erdoğan say, “This is too much”?

There will be those who will object, “Where did this come from?”, but let’s not forget that President Erdoğan has been targeting Yavaş, whom he left untouched for a long time, and has been particularly vocal about his high-budget concerts.

Moreover, Erdoğan speaks in the plural by saying, “the big ones are in the bag.” How can we think that Erdoğan, who we believe could attempt a move that would involve a series of mistakes and risks for everyone including himself, such as imposing a political ban on İmamoğlu through the judiciary, would not touch Yavaş by saying, “this is too much”?

“Divide, divide, rule”

Yes, Erdoğan will definitely do or want to do anything to be re-elected. I think the last opponent he wants to face is İmamoğlu. However, this does not mean that he sees winning against Yavaş as a guarantee. In other words, I want to draw attention to the fact that the complacency in CHP circles that “If İmamoğlu doesn’t happen, we will win with Yavaş” is meaningless. He can prevent both of them through the judiciary.

On the other hand, it should not be considered as certain that Erdoğan will ban İmamoğlu. Erdoğan's preference is for many opposition candidates and of course both İmamoğlu and Yavaş to appear as rivals. He has done, is doing and will do everything he can for this.

If Erdoğan realizes that the "divide and rule" strategy will not be successful, then he may panic and try to press all the buttons at the same time. However, we have not reached that stage yet.