Temaslar tahminlerimin ötesinde bir hızla sürüyor.
Peki bu kez olacak mı?
Nihayet ekranda ‘happy end’ yazacak mı?
Pazartesi ve Salı günü Sırrı Süreyya Önder, Pervin Buldan ve Ahmet Türk’ten oluşan İmralı heyetinin siyasi partilere yaptıkları ziyaretleri dikkatle takip ettim. Dün de görüşmelerin havasını ve neler konuşulduğunu öğrenmek için farklı partilerden yetkilileri aradım. Ancak konuşmaların bir kısmı off the record olduğu için tüm isimleri vermeyeceğim…
Yaptığım uzun telefon konuşmalarından öğrendiklerime geçmeden önce birkaç kanaatimi söyleyeyim…
Şu aşamada İYİ Parti hariç mecliste kapılar bu trafikle ilgili açılmış durumda. Bu da yüzde 90 civarında temsil anlamına geliyor.
Görüşmek her konuda hemfikir olmak ya da bu yolu tepeden tırnağa desteklemek anlamına gelmiyor ama diyaloğa açık olmak anlamına geliyor.
Yeniden Refah kapısını açarak doğru yaptı
Bu açıdan Yeniden Refah’ın tavrını tebrik ediyorum. Fatih Erbakan başta olumsuz açıklamalar yapmış olsa da İmralı heyetini kabul ederek son derece doğru bir tavır sergiledi.
Partinin Genel Başkan Yardımcısı Doğan Aykal ile konuştum. Doğan Bey sürece karşı olduğunu açıkça ifade etti ancak rahmetli Erbakan’a işaret ederek kapılarının herkese açık olduğunu söyledi.
Görüşmede hem DEM heyetini dinlemiş hem de kendi rezervlerini dile getirmiş Sayın Erbakan. Benim anladığım kadarıyla bu temaslar arasında en çok rezerv koyan ve tereddütlü konuşan Fatih Bey.
MHP ve CHP ‘varım’ diyor, bu kez olmazsa hiç olmaz!
Gelelim CHP’ye.
Ana muhalefet partisinin bu kez kapısını açmış olması hatta komisyon kurulmasını önermesini fevkalade kıymetli buluyorum. Çözüm sürecinde MHP ve CHP sürece cepheden karşıydı, komisyona üye vermemişlerdi. Şimdi biri bu işin öncüsü diğeri de destekçisi.
Kim tutar artık bizi?
Bu kez de başaramazsak hiç başaramayız!
Görüşmede Özgür Özel’in hemen yanında yer alan TBMM CHP Grup Başkanvekili Gökhan Günaydın ile konuştum. Günaydın Öcalan’ın 7 maddelik mesajı açıklandığı gün bir televizyon kanalında "Bunda yeni bir şey yok, fazla büyütecek bir şey görmüyorum, henüz paradigmayı bilmiyoruz" demişti ben de kendisini bu sözleri nedeniyle eleştirmiştim.
"İmralı heyeti paradigmayı anlattı mı? Artık biliyor musunuz?" diye sordum.
Gökhan Günaydın: Galiba şubat gibi Öcalan’a bir çağrı yaptıracaklar
“Nagehan Hanım bize bazı şeyler anlattılar. Galiba şubat gibi Öcalan’a bir çağrı yaptıracaklar. Avrupa, Türkiye, Rojava ve Irak’a yönelik olacak bu çağrı. Bu onların tabirleri. Suriye değil Rojava. Irak derken de Kandil’i kastediyorlar.”
Günaydın’a bu çağrının karşılık bulup bulmamasına dair konuşulup konuşulmadığını sordum.
“Onlar Rojava’nın üzerinde duruyorlar. Esas sorunu orada görüyorlar, Kandil’i çok önemsemiyorlar, Kandil ‘hayır’ dese de önemli değil gibi bir yaklaşım var izlenimine kapıldım ancak ben Kandil konusunda da emin değilim. Sanıyorum Rojava’da olan Kandil’i de belirler diye bakıyorlar.”
Gökhan Günaydın’a CHP’nin dile getirdiği endişeyi de sordum, yani bu adım anayasa değişikliği için yapılıyor iddiasını… Bence çok çarpıcı bir şey söyledi…
“Anayasa değişikliğinin peşinde değiller”
Dedi ki: “Bence federasyon ya da otonomi vs peşinde kimse değil. Anayasa değişikliğinin peşinde de değiller. Devlet tarafında terörü bitirme karşılığı terörle mücadele yasası ya da kayyum düzenlemesi ile ilgili bir söz verilmiş olabilir.”
Gökhan Bey DEM tarafında ihtiyatlı bir iyimserlik gördüğünü ifade etti. “Öcalan büyük bir yönlendirici, ben bu işin ilerlemesini istiyorum, rahat olun, bana güvenin, diyor sanki” yorumunu yaptı. Ancak iktidar tarafının demokratikleşme adına herhangi bir şey yapacağına asla inanmadığını da ekledi. "Umarım yanılıyorumdur" diyerek...
Öğrendiğime göre CHP’nin komisyon önerisi üzerine pek bir şey konuşulmamış.
En rahat görüşme Deva ile
Deva Partisi’ndeki görüşme ise anladığıma göre en rahat ve en dostane geçen görüşme. Ne de olsa taraflar birbirini gayet iyi tanıyor. Ali Babacan Oslo sürecinin, Sadullah Ergin ise çözüm sürecinin bakanı idi.
Benzer bir şeyi Ahmet Davutoğlu için de söyleyebiliriz ancak Davutoğlu ile HDP arasında ciddi gerilimler yaşanmıştı, gerçi pazartesi günkü görüşme ile ilgili Gelecek Partisi ile henüz temas etme imkanım olmadı. O kısmı da sonra anlatacağım…
Ancak şu kadarını söyleyeyim…
Öcalan’ın ve DEM heyetinin havası benim de yayınlarda işaret ettiğim konjonktörün gelişmeleri olumlu yönde etkilediğini teyit ediyor. İran’ın küçülmesini isteyen ABD bu yönde bir gidiş ve Irak ve Suriye’de stabilizasyon istiyor. Bu da Türkiye’nin işine yarıyor.
Ankara’nın izlediği Suriye politikası rüzgar da lehe esince bize ciddi bir alan açtı.
Bir de Kalkınma Yolu Projesinin güvende olması hedefleniyor.
Yaptığım farklı görüşmelerden çıkardığım genel kanaat şu: Öcalan bir aksilik olmazsa şubat sonu gibi kayıtsız şartsız bir çağrı yapacak. Kandil ciddi bir baskı altında. Hatta teyit ettiremedim ama duyduğuma göre ABD de geçtiğimiz yıl birtakım görüşmeler yapmış Kandil ile. Şu an değerlendirilen iki seçenek var: Ya Öcalan’ın çağrısı tam karşılık bulacak ya da Kandil direnirse direnecek ama örgütün yüzde 70-75’i Öcalan’a bağlı olduğu için bunun dışında kalanlar marjinalize olacak.
‘Barış ayrı, çözüm ayrı’ yaklaşımı
"Geçen sefer Öcalan’ı dinlememişlerdi, şimdi niye dinlesinler" derseniz "Bu kez konjonktür de 'Dinleyin' diyor" derim.
Peki Öcalan neden kayıtsız şartsız çağrı yapacak? Bir beklentisi yok mu onun ve DEM’in?
Gördüğüm kadarıyla burada anahtar yaklaşım adım adım gitmek.
Barış ayrı, çözüm ayrı diye bakılıyor.
Önce bir barış gelsin sonra çözüm için ne gerekiyorsa oturulup konuşulur deniyor.
Bence DEM Parti de bu yolla PKK vesayetinden kurtulmak istiyor.
Bakalım akamete uğramadan bu süreç ilerleyebilecek mi?
Selahattin Demirtaş ziyaretinden sonra yapılacak ikinci İmralı yolculuğu işin rengini iyice netleştirecek…
Contacts are continuing at a speed beyond my expectations.
So will it happen this time?
Will it finally say 'happy ending' on the screen?
On Monday and Tuesday, I followed the visits of the İmralı delegation consisting of Sırrı Süreyya Önder, Pervin Buldan and Ahmet Türk to political parties. Yesterday, I called officials from different parties to learn the atmosphere of the meetings and what was discussed. However, since some of the conversations were off the record, I will not give all the names…
Before moving on to what I learned from my long phone conversations, let me share a few of my thoughts…
At this stage, except for the İYİ Party, the doors in the parliament have been opened regarding this traffic. This means around 90 percent representation.
Negotiating does not mean agreeing on everything or supporting this path from top to bottom, but it does mean being open to dialogue.
He did the right thing by opening the door to Refah again
In this respect, I congratulate Yeniden Refah's stance. Although Fatih Erbakan made negative statements at first, he displayed an extremely correct attitude by accepting the İmralı delegation.
I spoke with the party's Deputy Chairman Doğan Aykal. Mr. Doğan clearly stated that he was against the process, but he pointed to the late Erbakan and said that his doors were open to everyone.
Mr. Erbakan listened to the DEM delegation and expressed his own reservations during the meeting. As far as I understand, Fatih Bey was the one who made the most reservations and spoke with hesitation during these contacts.
MHP and CHP say 'I'm in', if it doesn't happen this time, it doesn't happen at all!
Let's come to CHP.
I find it extremely valuable that the main opposition party has opened its door this time and even suggested the establishment of a commission. During the resolution process, MHP and CHP were completely against the process and did not give members to the commission. Now, one is the pioneer of this work and the other is the supporter.
Who will stop us now?
If we don't succeed this time, we never will!
I spoke with the CHP Group Deputy Chairman of the TBMM, Gökhan Günaydın, who was right next to Özgür Özel at the meeting. Günaydın had said on a TV channel on the day Öcalan's 7-article message was announced, "There is nothing new in this, I don't see anything to make a big deal out of it, we don't know the paradigm yet," and I had criticized him for these words.
"Did the İmralı delegation explain the paradigm? Do you know now?" I asked.
Gökhan Günaydın: I think they will make a call to Öcalan around February
“Ms. Nagehan told us some things. I think they will make a call to Öcalan around February. This call will be directed to Europe, Turkey, Rojava and Iraq. That is their expression. Not Syria, but Rojava. When they say Iraq, they mean Qandil.”
I asked Günaydın whether there had been any talk about whether this call would be answered or not.
“They are focusing on Rojava. They see the real problem there, they do not care much about Kandil, I got the impression that there is an approach like it does not matter even if Kandil says ‘no’, but I am not sure about Kandil either. I think they think that what happens in Rojava will also determine Kandil.”
I also asked Gökhan Günaydın about the concern expressed by the CHP, that is, the claim that this step is being taken for constitutional amendment… I think he said something very striking…
“They are not after a constitutional amendment”
He said: “I don’t think anyone is after federation or autonomy etc. They are not after constitutional amendments either. The state may have made a promise regarding an anti-terrorism law or a trustee arrangement in return for ending terrorism.”
Gökhan Bey stated that he saw a cautious optimism on the DEM side. He commented, “Öcalan is a great guide, I want this to progress, relax, trust me, it’s as if he’s saying,” but he added that he never believed that the ruling party would do anything for democratization. He said, “I hope I’m wrong.”
From what I learned, not much has been said about the CHP's commission proposal.
The most comfortable conversation is with Deva
As for the meeting at the Deva Party, from what I understand it was the most comfortable and friendly meeting. After all, the parties know each other very well. Ali Babacan was the minister of the Oslo process, and Sadullah Ergin was the minister of the solution process.
We can say something similar for Ahmet Davutoğlu, but there were serious tensions between Davutoğlu and the HDP, although I have not yet had the opportunity to contact the Future Party regarding the meeting on Monday. I will explain that part later…
But let me say this much…
The atmosphere of Öcalan and the DEM delegation confirms that the conjuncture I pointed out in my publications has a positive effect on developments. The US, which wants Iran to shrink, wants a move in this direction and stabilization in Iraq and Syria. This also benefits Turkey.
The Syria policy pursued by Ankara has opened up serious space for us when the wind blows in its favor.
It is also aimed to ensure the safety of the Development Road Project.
The general view I have gathered from the various interviews I have conducted is this: If there is no setback, Öcalan will make an unconditional call towards the end of February. Kandil is under serious pressure. In fact, I could not confirm it, but from what I have heard, the US also had some talks with Kandil last year. There are two options currently being evaluated: Either Öcalan's call will be fully responded to, or if Kandil resists, he will resist, but since 70-75 percent of the organization is loyal to Öcalan, those who remain outside this will be marginalized.
'Separate peace, separate solution' approach
If you say, "They didn't listen to Öcalan last time, why would they listen to him now?" I would say, "This time the conjuncture says 'Listen'."
So why would Öcalan make an unconditional call? Don't he and DEM have any expectations?
The key approach here, as I see it, is to go step by step.
Peace and solution are viewed as two different things.
It is said that first peace should come and then whatever is necessary for a solution can be discussed.
I think the DEM Party also wants to get rid of the PKK tutelage in this way.
Let's see if this process can proceed without any disruption.
The second Imrali trip after the Selahattin Demirtaş visit will make things even clearer…
