CHP Genel Başkanı Özgür Özel, “dış politikada birlik beraberlik” yolunu izleyeceklerini söyleyince kafalarda soru işaretleri oluştu. Gerçekten CHP, bugünkü iktidarın izlediği dış politikayı onaylıyor mu veya bundan sonra onaylamaya devam edecek mi? Parti lideri olarak iddialı çıkışlarına tanıklık ettiğimiz Özgür Özel’in dış politikada, iktidarın çizdiği sınırlara bağımlı kalması herhalde pek beklenemez. Ancak kendisinin dış politikayı iç politikaya göre daha az karmaşık bulduğu ve dış politika alanında farklı partilerin uzlaşmasının daha kolay gerçekleşebileceğini hesapladığı anlaşılıyor. Onun bu yaklaşımının ise biraz fazla iyimser olduğu söylenebilir.

Kılıçdaroğlu ve sonrası

Kılıçdaroğlu döneminde muhalefet, Türkiye’nin Azerbaycan-Ermenistan çatışmasında taraf tutmasını doğru bulmadığını belirtti. Türkiye, pek alışık olmadığımız şekilde askeri operasyonlara da katılınca CHP sözcüsü emekli diplomat Ünal Çeviköz eleştiren bir açıklama yaptı. Keza Suriye, Libya siyasetleri de benzer şekilde aynı CHP sözcüsü tarafından doğru bulunmayınca iktidar çevrelerinden gelen eleştirinin dozu arttı. CHP’nin böyle bir karşı çıkışı kaldıramayacağı görüldü. Çeviköz, değerli ve birikimli bir diplomat olarak tasfiye edildi.

Özgür Özel döneminde iktidarla birlikte dış politika arayışları sürerken başka bir kriz patladı. Bu kez emekli diplomat CHP milletvekili Namık Tan, bir emekli general tarafından oluşturulan “Mavi Vatan” projesi olarak formüle edilen teze karşı çıktı. Ağır bir tepkiyle karşılaştı. Parti yönetimi Tan’a arka çıkamadı, alttan aldı. Milliyetçilik rüzgarına kapıldı.

Namık Tan, Ünal Çeviköz, Serbestiyet’te yazılarını okuduğumuz Selim Kuneralp ve Yalım Eralp… Bu isimler, ülkemizin önemli diplomatları olarak, dış politikaya eleştirel bakıyor. “Daha fazla özgürlük”, “Daha fazla şeffaflık” diyorlar.

Dış politika üzerinden gidersek, uzlaşma arayışları ışığında CHP ile AK Parti arasındaki temas ve ilişki yeni boyutlar kazanabilir mi? Türkiye, yeni bir viraja geldi. 22 yıllık bir iktidar döneminin birikimiyle yaptıkları ve yapamadıkları üzerinden yeni bir arayış içine girmiş bulunuyor. Yerel seçimlerin etkileri ne gibi sonuçlar verecek? Bu dönemden nasıl çıkılacak? Hepsi henüz netleşmemiş sorular. Temel kriter ne olacak? Özgürlük ve demokrasi mi? Yoksa milliyetçi hamasetle ve kahramanlık destanlarıyla süslenmiş içe kapanmacılık mı?

When CHP Chairman Özgür Özel said that they would follow the path of "unity and solidarity in foreign policy", question marks arose in people's minds. Does CHP really approve of the foreign policy followed by the current government or will it continue to do so from now on? Özgür Özel, whose assertive emergence as party leader we witnessed, cannot be expected to remain dependent on the borders drawn by the government in foreign policy. However, it is understood that he finds foreign policy less complicated than domestic policy and calculates that compromise between different parties in the field of foreign policy can be achieved more easily. It can be said that his approach is a little too optimistic.

Kılıçdaroğlu and after

During the Kılıçdaroğlu period, the opposition stated that it was not appropriate for Turkey to take sides in the Azerbaijan-Armenia conflict. When Turkey participated in military operations in an unusual way, CHP spokesman, retired diplomat Ünal Çeviköz, made a critical statement. Likewise, when Syria and Libya policies were similarly deemed incorrect by the same CHP spokesperson, the level of criticism from the ruling circles increased. It was seen that CHP could not handle such an opposition. Çeviköz was eliminated as a valuable and experienced diplomat.

While the foreign policy searches were continuing with the government during the Özgür Özel period, another crisis erupted. This time, retired diplomat and CHP deputy Namık Tan opposed the thesis formulated as the "Blue Homeland" project created by a retired general. He encountered a heavy reaction. The party management could not support Tan, they took him down. He was carried away by the wind of nationalism.

Namık Tan, Ünal Çeviköz, Selim Kuneralp and Yalım Eralp, whose articles we read in Serbestiyet... These names, as important diplomats of our country, look at foreign policy critically. “More freedom”, “More transparency” they say.

If we go through foreign policy, can the contact and relationship between CHP and AK Party gain new dimensions in the light of the search for compromise? Türkiye has reached a new turning point. He has embarked on a new quest based on what he has done and failed to do with the knowledge of his 22 years in power. What will be the effects of local elections? How to get out of this period? These are all questions that are not yet clear. What will be the main criterion? Freedom and democracy? Or is it introversion adorned with nationalist heroism and heroic epics?