Sonda söyleyeceğimi başta söyleyeyim. Milli Güvenlik Siyaset Belgesi'ne de yansıdığı gibi "legal görünümle illegal yapılarla mücadele" devletin asli ve sürekli görevleri arasındadır. Bu nedenle FETÖ ile mücadelede gerek idarenin gerekse yargı kurumlarının halen sürmekte olan çabaları, günümüz şartlarında yeniden ve bütüncül bir yaklaşımla ele alınmalıdır. Yani, FETÖ ile mücadele sadece istatistiki verilere indirgenmemeli, yıllara sâri kamusal birikim ve tecrübe seti -tercihen- Cumhurbaşkanı Yardımcısının koordinasyonunda yeni bir değerlendirmeye tabi tutulmalıdır. İçişleri Bakanlığı'nın, Milli İstihbarat Teşkilatı'nın, Milli Güvenlik Kurulu Genel Sekreterliği'nin düzenli takibi ve veri akışı söz konusu olsa da bahsettiğimiz husus bundan bir daha farklıdır. Madalyonun bir yüzünde FETÖ'yü merkezine alan, ayrıca devlette yuvalanma saikiyle hareket eden oluşumlara karşı alınan ve alınması gereken önlemler vardır. Diğer yüzünde ise FETÖ bulaşıkları için verilmesi gereken stratejik kararlar.

Silahlı Kuvvetler, yargı, istihbarat ve emniyette FETÖ kuşkusu bile devletin kıyısından geçmemek için yeterli kriter sayılmalıdır. Bir başka ifadeyle... FETÖ ile irtibat/iltisaka dair ipucu dahi devletin hassas kurumları ile yolların ayrılması için makul gerekçeyi oluşturmalıdır. FETÖ isnadına karşın beraat veya takipsizlik kararı alanlar için "iş sonu tazminatı" benzeri bir formül gündeme getirilmeli, devlete dönüşleri kökten kesilmelidir. Elbette olağanüstü hal kararnameleri yürürlükte değildir. Anayasal yargı denetiminden geçen o kararnamelerin ilk günlerde icra ettiği hükümlerin, bugün de belli şartlar altında hüküm ifa etmesi için birtakım ilave önlemler alınmasında ise fayda vardır. Neden? Karakter değiştirerek ayakta kalmaya ve rövanş almaya meyilli FETÖ'cülerle mücadele hâlâ olağanüstü yöntemleri gerektirmektedir. Hangi dozda olursa olsun, FETÖ virüsü ile temas edenlerin, devletin damarlarında dolaşmasına izin verilmemelidir. Aksi takdirde, bilgi, belge ve dosya üzerinden karar veren kurumların töhmet altında kalması riski mevcuttur. Bu tür durumlar mücadeleci kadroları zayıflatabileceği gibi yargısal süreçlere güveni de sarsabilmektedir.

***

Ben, Türk yargısının her kademesinde proaktif iletişim dili geliştirmesi gerektiğini savunanlardanım. Bu amaçla AB destekli ve müstakil çeşitli projeler yürütüldüğünü de biliyorum. Fakat ilk uygulamaların verimsizliği bir bahane olmamalı, hatta Adalet Akademisi'nde genç hâkim ve savcı adayları için yeni nesil iletişim teknikleri, algı operasyonları vb. konularda seminerler düzenlenmeli, kürsüdeki değerli yargı mensupları da benzeri meslek içi eğitim programlarından istifade etmelidir.

Bu genel girişin nedeni, Danıştay'ın gerek 5. Daire gerekse İdari Dava Daireleri Kurulu bağlamında FETÖ dosyalarıyla ilgili kararlarına dönük eleştiri ve hatta kuşkulardır. Benim için esas olan Danıştay'daki başkan ve üyelerin milli karakterleri ve FETÖ konusundaki duyarlılıklarıdır. Tabii ki kararları tartışılabilir. Lakin dosya içerikleri de kararların gerekçeleri de karar vericilerin müktesebatları da göz önünde bulundurulmalıdır.

Danıştay'ın, FETÖ'cü olduğu sonucuna varılan 4 bin 234 hâkim ve savcının göreve dönüş başvurusundan 3.799'unu reddetmesi dikkate alınmalı, bu ret kararları içinde adli yargıdan beraat veya takipsizlik kararı alan 800'ün üstünde ismin kürsüye döndürülmemesi de değerlendirmeye katılmalıdır. Hâkimler ve Savcılar Kurulu'nun, Danıştay'ın nihai kararları sonrasında da ilgili personel hakkında soruşturma açması mümkündür.

Ve nihayet...

Hukuki sınırların uç noktasında kabul edilse bile FETÖ bulaşıkları, devletin kalbi ve beynine sokulmamalı, adli yargıdan alınan beraat/takipsizlik kararları ile idari yargı yorum biçiminin farklılaşabileceği kabul edilmelidir. Esas olan devleti ve milleti koruma önceliğidir ve zerrece FETÖ şüphesi varsa tazminatları ödenerek, kendilerine devletin dışında bir yol aramaları sağlanmalıdır!

Let me say at the beginning what I will say at the end. As reflected in the National Security Policy Document, "fighting against illegal structures with a legal appearance" is among the primary and permanent duties of the state. For this reason, the ongoing efforts of both the administration and the judicial institutions in the fight against FETO should be handled with a new and holistic approach under today's conditions. In other words, the fight against FETO should not be reduced to just statistical data, but the set of years of public knowledge and experience should be subjected to a new evaluation - preferably - under the coordination of the Vice President. Although there is regular monitoring and data flow of the Ministry of Internal Affairs, the National Intelligence Organization and the General Secretariat of the National Security Council, the issue we are talking about is different from this. On one side of the coin, there are precautions that have been taken and should be taken against organizations that center FETO and also act with the intention of nestling in the state. On the other side, there are strategic decisions that need to be made for FETO's involvement.

Even suspicion of FETO in the Armed Forces, judiciary, intelligence and police should be considered a sufficient criterion to avoid crossing the borders of the state. In other words... Even a hint of contact/nexus with FETO should constitute a reasonable justification for parting ways with sensitive institutions of the state. A formula similar to "end of employment compensation" should be brought to the agenda for those who were acquitted or decided not to prosecute despite the FETO accusation, and their return to the state should be radically cut off. Of course, emergency decrees are not in effect. It would be beneficial to take some additional measures to ensure that the provisions that were implemented in the early days of those decrees that were subject to constitutional judicial review are still valid today under certain conditions. From where? The fight against FETO members who tend to survive and take revenge by changing their character still requires extraordinary methods. Regardless of the dose, those who come into contact with the FETO virus should not be allowed to circulate in the veins of the state. Otherwise, there is a risk that institutions that make decisions based on information, documents and files will be indicted. Such situations can weaken the militant cadres and also undermine trust in judicial processes.

***

I am one of those who advocate that the Turkish judiciary should develop a proactive communication language at all levels. I also know that various EU-supported and independent projects are being carried out for this purpose. However, the inefficiency of the first practices should not be an excuse; in fact, the Justice Academy has developed new generation communication techniques, perception operations, etc. for young judge and prosecutor candidates. Seminars should be organized on these issues, and valuable members of the judiciary on the bench should benefit from similar in-service training programs.

The reason for this general introduction is the criticism and even doubts about the decisions of the Council of State regarding the FETO files, both in the context of the 5th Chamber and the Board of Administrative Case Chambers. What matters to me is the national character of the president and members of the Council of State and their sensitivity towards FETO. Of course, their decisions are debatable. However, the contents of the files, the justifications of the decisions and the acquis of the decision makers should also be taken into consideration.

The Council of State's rejection of 3,799 of the 4,234 judges and prosecutors' applications for reinstatement, which were concluded to be FETO members, should be taken into consideration, and among these rejection decisions, the failure to return to the bench more than 800 names that were acquitted or not prosecuted by the judicial judiciary should also be included in the evaluation. It is possible for the Council of Judges and Prosecutors to initiate an investigation against the relevant personnel after the final decisions of the Council of State.

And finally...

Even if it is accepted at the extreme of legal limits, FETO contaminations should not be brought into the heart and brain of the state, and it should be accepted that the acquittal/non-prosecution decisions taken by the judicial judiciary and the interpretation of the administrative judiciary may differ. The main thing is the priority of protecting the state and the nation, and if there is even the slightest suspicion of FETO, their compensation should be paid and they should be made to look for a way outside the state!