Dün 27 Mayıs 1960 darbesinin 64'üncü yıldönümüydü. Bu darbeyle sadece Adnan Menderes, Hasan Polatkan ve Fatin Rüştü Zorlu idama mahkûm edilip darağacına gönderilmedi, aynı zamanda her on yılda bir yeni darbelerin de önü açıldı.

Bugüne uzanan bir vesayet sistemi kurumlaştı ve siyaset kurumunun iradesine ipotek konuldu. Darbenin arkasında ABD vardı ama esas motivasyon kaynağı da CHP ve CHP'nin akademi ve medya bürokrasisiydi.

Ama asıl vahim olan, bu kanlı darbeye destek veren CHP siyasi elitlerinin yaptığı 61 Anayasası'nın "en özgürlükçü anayasa" ilan edilmesiydi. Oysa vesayeti kurumlaştıran bir anayasaydı ve onu bile siviller değil, 12 Eylül'de darbeyle askerler değiştirdi.

Garip ama gerçek, darbecilerin yargılandığı, vesayet sisteminin geriletildiği son 10 yılda bile hâlâ yeni ve sivil bir anayasa yapamıyoruz. Ne zaman böyle bir girişim başlatılsa 64 yıl önceki o darbeci zihniyet devreye girip süreci sabote ediyor. Bu hep böyle oldu.

Çok gerileri dönüp bakmaya gerek yok, sadece düne bakmak bile yeterli. Dün 27 Mayıs darbesinin yıldönümüydü. 64 yıl sonra geldiğimiz noktaya bakın... Normalde bugün hangi siyasiye sorarsanız sorun, teorik olarak darbelere karşı olduğunu söylüyor. Peki bunu söyleyenlerin bırakın siyasilerin idam edilmeleri utancını hissetmemelerini, en azından darbelerin anası sayılan 60 darbesine karşı çıkmaları gerekmez mi?

İnternete girip bakın, bu konuda karşınıza ilk, Başkan Erdoğan'ın dün "Türkiye Yüzyılı Anayasası: Sivil Anayasa, Güçlü Türkiye Sempozyumu"nda yaptığı konuşma çıkıyor. Şu sözlerini hatırlatarak devam edelim: "Bu millet merhum Menderes ve arkadaşlarını her zaman şükranla ve biraz da idamlarına engelolamamanın mahcubiyetiyle hatırlayacaktır. (...) Üzerinden değil 64 sene asırlar bile geçse darbecileri unutmayacağız ve affetmeyeceğiz."

Merak edip, yerel seçimlerden birinci parti çıkan CHP Genel Başkanı Özgür Özel'in ya da başka bir CHP'linin 60 darbesinin 64'üncü yılına ilişkin bir şey söyleyip söylemediğini araştırdım. Tek bir satır yok. Özel'in 2020 yılında "utanç verici" dediğine ilişkin bir link vardı ama o da açılmadı.

CHP 'DARBE' DİYEMİYOR

"CHP ve 27 Mayıs" dediğimde ise arama motorunda sadece CHP MYK'sının o gün toplanacağına ve ''yerel seçimler ve CHP belediyeciliği'' meselesinin değerlendirileceğine dair bir haber vardı. Bu tablo şunu gösteriyor: CHP siyasi elitleri de sosyolojisi de hâlâ 60 darbesine gerçekten "darbe" diyemiyor. Bunu içselleştirmiş değiller. Hatta bu çabaya ilişkin ne parti içi bir çalışma ne de akademik düzeyde bir çaba var. Hâlâ CHP siyasi aktörleri, 14 Mayıs 1950 seçimlerine "karşı devrim" diyen bir akla sahip.

Bunun hiç değişmeyen örneği ise Cumhuriyet Gazetesi'nin sahibi, o darbeye giden sürecin CHP'li genç ismi Alev Coşkun'un hâlâ o kanlı darbeye sahip çıkmasıdır. Onlarca yalan, rezalet ve kumpas belgelenmesine rağmen hâlâ darbe değil, "27 Mayıs hareketi" diyebiliyor... Bu yüzden, bu zihniyetin siyasal temsilcisi CHP'nin her defasında sivil anayasa yapmaya yanaşmaması hiç şaşırtıcı değil. Dün "kutuplaştırıcı" Kılıçdaroğlu'yla bugün "normalleşme" diyen Özgür Özel aynı noktada:

"Anayasaya uyulmuyorken yeni anayasa yapsanız ne olur, yapmasanız ne olur?"

Peki şimdi soralım; iktidarın beklentisi bir yana ana muhalefet partisi olarak CHP'nin yeni sivil bir anayasaya ihtiyacı yok mu? Varsa açıklasınlar... Yoksa 12 Eylül darbe anayasasından memnunlar mı? İktidara yürüdüğünü söyleyen bir partinin nasıl bir anayasa istediğini herkes merak ediyor. Sanıyorum en çok da "kent uzlaşısı" yaptıkları dostları merak ediyor. Acaba Anayasa'nın 66 ve 42. maddelerine CHP nasıl bakıyor? Bekliyoruz...

Yesterday was the 64th anniversary of the May 27, 1960 coup. With this coup, not only Adnan Menderes, Hasan Polatkan and Fatin Rüştü Zorlu were sentenced to death and sent to the gallows, but also paved the way for new coups every ten years.

A tutelage system that continues to this day was institutionalized and the will of the political establishment was mortgaged. The United States was behind the coup, but the main source of motivation was the CHP and its academy and media bureaucracy.

But what was really grave was that the '61 Constitution, made by the CHP political elites who supported this bloody coup, was declared "the most liberal constitution". However, it was a constitution that institutionalized tutelage, and even that was replaced by soldiers, not civilians, with the coup on September 12.

Strange but true, even in the last 10 years when the coup plotters were tried and the tutelage system was reduced, we still cannot make a new and civilian constitution. Whenever such an initiative is initiated, the coup mentality of 64 years ago comes into play and sabotages the process. It's always been like this.

There is no need to look back too far, just looking at yesterday is enough. Yesterday was the anniversary of the May 27 coup. Look at where we are after 64 years... Normally, no matter which politician you ask today, they say that they are theoretically against coups. Well, shouldn't those who say this not feel the shame of executing politicians, at least oppose the 60 coup, which is considered the mother of coups?

Go online and look, the first thing you come across on this subject is President Erdoğan's speech yesterday at the "Turkey Century Constitution: Civilian Constitution, Strong Turkey Symposium". Let's continue by reminding him of his words: "This nation will always remember the late Menderes and his friends with gratitude and a little bit of embarrassment for not being able to prevent their execution. (...) We will not forget and forgive the coup plotters even if 64 years or centuries pass, let alone 64 years."

Out of curiosity, I researched whether CHP Chairman Özgür Özel, whose party came first in the local elections, or any other CHP member had said anything about the 64th anniversary of the '60 coup. There is not a single line. There was a link to what Özel said was "shameful" in 2020, but it was not opened either.

CHP CANNOT SAY 'COUP'

When I said "CHP and May 27", there was only news in the search engine that the CHP Central Executive Board would meet on that day and the issue of "local elections and CHP municipality" would be evaluated. This table shows that neither the CHP political elite nor its sociology can really call the 60's coup a "coup". They haven't internalized this. In fact, there is neither an internal party study nor an academic effort regarding this effort. CHP political actors still have the mindset to call the May 14, 1950 elections a "counter-revolution."

A never-changing example of this is that Alev Coşkun, the owner of Cumhuriyet Newspaper and the young CHP member of the period leading up to that coup, still defends that bloody coup. Even though dozens of lies, disgrace and conspiracies have been documented, they can still say that it is not a coup, but "27 May movement"... Therefore, it is not surprising that the CHP, the political representative of this mentality, refuses to make a civilian constitution every time. Kılıçdaroğlu, who was "polarizing" yesterday, and Özgür Özel, who said "normalization" today, are at the same point:

"What happens if you make a new constitution when the constitution is not being respected, what happens if you don't?"

Well, let's ask now; Aside from the government's expectations, doesn't CHP, as the main opposition party, need a new civilian constitution? If so, let them explain... Or are they satisfied with the September 12 coup constitution? Everyone wonders what kind of constitution a party that claims to be coming to power wants. I think he is most curious about the friends with whom he made "urban reconciliation". I wonder how the CHP views Articles 66 and 42 of the Constitution? We are waiting...