CHP yerel seçimden birinci parti çıkmasına, Ankara ve İstanbul'u çoğunlukla kazanmasına rağmen, iç tartışmayı bir türlü sonlandıramadı. Çünkü ortada güçlü bir "lider" ve daha önemlisi toplumu geleceğe taşıyacak umut veren bir "siyaset vizyonu" yok.

Yerel seçim sonrasında CHP Genel Başkanı Özgür Özel'in "normalleşme" çıkışları bu açığı kapatacak gibi görünse de arkası gelmedi. Sonra "Bir adım ileri iki adım geri" siyasetiyle oyalama günleri başladı.

Araya da belediyelerdeki nepotizm tartışmaları, Genel Başkanı Özel ve İmamoğlu ikilisinin de katıldığı ve israf nedeniyle çok tepki toplayan "ergen Paris şovu" girince her kafadan bir ses çıkmaya başladı.

Zaten, parti içinde geçmişten gelen "Kemalciler-Ekremciler" tartışması vardı. Şimdi buna seçim sonrası "Özelciler" ve "Yavaşçılar" da eklendi. Hatta iş İstanbul seviyesine kadar indi ki ortaya "Sinemciler-Rızacılar" kavgası çıktı.

Doğal olarak CHP'liler de bu kavga ortamında başlarını kaldırıp ne Türkiye'ye ne de dünyaya bakabiliyor.

İşte tam bu noktada CHP, bir adaylık yarışına dönüşüp dönüşmeyeceği merak edilen "Tüzük Kurultay"ına gidiyor.

Genel Başkanı Özel, kurultayın seçimli yapılmasının önünü açarak adeta meydan okudu. Muhatabı da eski genel başkanı Kılıçdaroğlu'ydu. Gerçi Kılıçdaroğlu ve ekibi böyle bir hesap içinde olmadıklarını söylüyorlar ama "nedense" yoğun bir çalışma da yürütüyorlar. Bu muğlaklığı Kılıçdaroğlu son çıktığı televizyonda da sürdürdü. Kendisine yöneltilen; "Genel başkanlığa aday olacak mısınız?" sorusuna şöyle bir cevap verdi:

"Delegeler derse ki 'Gelmen lazım arkadaş', görev verirlerse, yoksa ben ne yapacağım? Genel başkanlık zaten yaptım, zor bir görev. Genel başkanlığın hakkını vermek hele CHP'de çok kolay değil."

Anlaşılan Kılıçdaroğlu, seçim ve kurultay yenilgisine rağmen hâlâ o makamı istiyor. Peki delegeler "gel" der mi? Köprünün altından çok sular aktığı için zor görünüyor. Ancak buna rağmen Kılıçdaroğlu ve ekibi, İstanbul, İzmir ve Adana da dahil birçok ilde yoğun çalışma yürütüyor. Açık açık söylenmese de bu çalışmaların arka planında "CHP'yi Ekrem İmamoğlu'na teslim etmemek" yatıyor. Gerçi bu konuda çevresi ne kadar öfkeli bir tavır sergiliyorsa Kılıçdaroğlu da bir o kadar sessiz. Kılıçdaroğlu, daha çok Özel'e çok sert çıkıyor İmamoğlu'na ise tek kelime etmiyor.

Sanki arka planda çok daha farklı bir hesap var. Buna rağmen tüzük kurultayında kavga büyük oranda Kılıçdaroğlu ile İmamoğlu arasında geçecek. Çünkü İmamoğlu tüzük kurultayında CHP'nin cumhurbaşkanı adayını üyelerin belirlemesini istiyor. Oysa şu anda bu yetki partiler yasasına göre CHP'nin meclis grubunda. Meclis grubu da ağırlıkla Kılıçdaroğlu'nun elinde. Bu tabloya göre kurultayda tüzük değişikliği olsa bile yasal olarak geçerli olmayacak.

Bu da iplerin hâlâ Kılıçdaroğlu'nun elinde olduğunu gösteriyor. Bir de CHP'lilerin merakla beklediği İmamoğlu'nun "ahmak" davasıyla ilgili yargıdan gelecek karar var. Bütün bunlar bir arada düşünüldüğünde, CHP'liler 2028'e kadar ülkenin ihtiyacı olan siyaseti üretmek yerine yine parti içi kavgayla uğraşacak. Bu da parti içinde Özel'in hatta "Partim isterse aday olurum" diyen ve "derinden" o güne hazırlanan Mansur Yavaş'ın şansını arttırsa da CHP'nin iktidar şansını azaltıyor. Dahası küresel kuşatmaların arttığı bir zaman diliminde ülkenin iç cephesine zarar veriyor.

Although the CHP emerged as the first party in the local elections and won Ankara and Istanbul with a majority, it could not put an end to the internal debate. Because there is no strong "leader" and more importantly, no "political vision" that gives hope that will carry society into the future.

Although the "normalization" statements of CHP Chairman Özgür Özel after the local elections seemed to close this gap, they did not follow. Then the days of stalling with the "one step forward, two steps back" policy began.

When the discussions on nepotism in municipalities and the "teenage Paris show", which was attended by Chairman Özel and İmamoğlu and received a lot of backlash due to waste, were added, everyone started to have a voice.

In fact, there was a "Kemalists-Ekremists" debate within the party from the past. Now, after the elections, the "Özelists" and "Yavaşists" were added to this. It even went down to the level of Istanbul, and the "Sinemists-Rızaists" fight emerged.

Naturally, CHP members cannot raise their heads and look at either Turkey or the world in this atmosphere of conflict.

At this very point, CHP is going to the "Constitution of Regulations", which is wondered whether it will turn into a candidacy race.

Chairman Özel has practically challenged the convention by opening the way for an elective convention. His interlocutor was former chairman Kılıçdaroğlu. Although Kılıçdaroğlu and his team say that they are not making such calculations, they are also working intensively "for some reason". Kılıçdaroğlu continued this ambiguity on his last television appearance. When asked; "Will you be a candidate for chairman?", he gave the following answer:

"If the delegates say 'You have to come, my friend', if they give me a task, what will I do otherwise? I have already done the chairmanship, it is a difficult task. It is not easy to do justice to the chairmanship, especially in the CHP."

Apparently, Kılıçdaroğlu still wants that position despite his election and congress defeat. So will the delegates say "come"? It seems difficult because a lot of water has passed under the bridge. However, despite this, Kılıçdaroğlu and his team are working intensively in many provinces including Istanbul, Izmir and Adana. Although it is not openly stated, the background of these efforts is "not to surrender the CHP to Ekrem İmamoğlu". In fact, Kılıçdaroğlu is as silent as his circle is on this issue. Kılıçdaroğlu is more harsh on Özel and does not say a word to İmamoğlu.

It seems that there is a very different calculation behind it. Despite this, the fight at the statute convention will largely be between Kılıçdaroğlu and İmamoğlu. Because İmamoğlu wants the members to determine the CHP's presidential candidate at the statute convention. However, this authority is currently in the CHP's parliamentary group according to the party law. The parliamentary group is also mostly in Kılıçdaroğlu's hands. According to this picture, even if there is a statute change at the convention, it will not be legally valid.

This also shows that Kılıçdaroğlu is still pulling the strings. There is also the decision to be made by the courts regarding İmamoğlu's "idiot" case, which CHP members are eagerly awaiting. When all of these are considered together, CHP members will once again be dealing with internal party squabbles instead of producing the politics the country needs until 2028. Although this increases the chances of Özel and even Mansur Yavaş, who said "I will be a candidate if my party wants me" and is "deeply" preparing for that day, it decreases the CHP's chances of coming to power. Moreover, it harms the country's domestic front at a time when global sieges are increasing.