Siyasetteki yumuşama emarelerinden önce gündeme getirilmiş, hatta adım atılması önerilmişti. Haliyle, "Durup dururken nereden çıktı?" sorusunu haklı kılan tepkiler de birbirini izlemişti. Net tavır koyan da oldu, "Neden olmasın?" diyen de...

Osman Kavala... Can Atalay... Selahattin Demirtaş...

Yakın siyasi tarihimizin üç önemli dönüm noktası söz konusu...

I- Gezi Olayları... II- 6-8 Ekim Kalkışması... III- 15 Temmuz Darbe Girişimi...

Bu üç hadise... Sanılanın aksine sadece siyaseten değil, "devletin kolektif aklını oluşturan en geniş zeminde" de tartışılmış.

Meselelere, bugünün gözlüğü ile bakıldığında, belli yüzleşmeler hakiki manada tamamlanmadan, bir tarafı memnun etme adına, bahse konu üç büyük sarsıntının bedelini ödeyenlere fatura kesilmesi veya jest beklenmesi -şimdilik- gerçekçilikten uzak!

Şöyle bir arşiv taraması yaptım ve gördüm ki...

Osman Kavala Dosyası, devletin zirvesini ciddi şekilde meşgul etmiş. Özellikle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi (AİHM) kararlarının uygulanmaması gerekçesi ile Avrupa Konseyi Bakanlar Komitesi'nde Türkiye aleyhine "ihlal prosedürü" başlatılmadan önce...

Avrupa Konseyi, demokrasi okulu olarak kabul ediliyor ve yaygın olarak bilinenin aksine Avrupa Birliği'nin bir organı olarak faaliyet göstermiyor. Konsey'in Parlamenterler Meclisi Başkanlığı'nı eski Dışişleri Bakanı Mevlüt Çavuşoğlu da üstlenmiş ve gayet etkileyici izler bırakmıştı.

Dönelim Kavala ajandasına... Ankara'da yapılan değerlendirmelerde... Osman Kavala'nın, Gezi olayları ile ilgisine, etki ajanlığına, küresel ilişki ağının yaygınlığına ve kendisini kamufle ederek yani mümkünse iz bırakmadan iş yapma biçimine ilişkin tereddüde mahal bırakmayacak kanaatler oluşmuş. Bu işin daha çok sübjektif boyutu. Devlet açısından objektif olarak analiz edildiğinde ise "Kavala'nın cezaevinde olması ile adli kontrol ve yurtdışı çıkış yasağı kaydı ile tahliyesi" arasında uluslararası ilişkiler açısından stratejik maliyet analizi yapıldığı anlaşılıyor. Kavala'nın organizasyon şemasının çökertildiği, benzeri faaliyetlere kalkışamayacağı, bu profilin her yönüyle deşifre edildiği fikri de beyan ediliyor. Siyasal ve hukuki apse durumunun Türkiye'nin dış algısına olumsuz yansıdığı da bu görüşlere ekleniyor. Buna rağmen... Gezi'nin kalkışma boyutu orada durduğu (veya inkâr edildiği) müddetçe, yargı mekanizmasının radikal yorum değişikliğine gitmesini beklemek (hatta istemek) çözümden ziyade sorun boyutunda duruyor. İş ki... Kararın niteliğini etkileyecek yeni bir delil veya ifade ortaya çıkmasın!

Benzeri muhakeme biçimi Atalay ve Demirtaş dosyalarına uyarlanabilir... Tabii istisnai ayrıntılarla...

Atalay'ın milletvekili seçilmiş olması, hakkındaki hükmün kesinleşme zamanlaması, AYM'nin bireysel başvuru yoluyla verdiği ihlal kararı, ilk derece mahkemesi ile Yargıtay'ın bu noktadaki tutumu, AYM'nin hangi kararlarının bağlayıcı olduğu tartışması halâ gündemden düşmüş değil. Bu tabloya, Yargıtay Başkanlığı seçiminin giderek yılan hikâyesine dönmesini eklemek de yadırgatıcı olmaz. Zira başkan adayları arasında Atalay hükmünün tesis edilmesi ya da bu kararın savunulması boyutunda sorumluluk üstelenen isimlerin de olması başlı başına dikkate değer.

Demirtaş mevzuu da hayli kompleks... 6-8 Ekim Hadisesi; milli güvenlik bağlamında kritik bir dönemde, etnik temelli, bölücü kalkışma provası olarak başlatıldı ve giderek yayıldı. Terör örgütü ve isim değiştirmiş versiyonlarına yatırım yapan küresel güçlerin oyun planı bozulmadıkça, terörle siyaset arasına keskin çizgi çekilmedikçe Demirtaş dosyasına "dilek ve temenni" esaslı bakılması da realiteyi değiştirmiyor.

Kabul... Üç isim, üç dosya, iç ve dış taraftarları Türkiye'nin omuzlarındaki yükü giderek artırıyor.

Lakin...

Güncellenmiş hali ile 2025 yılında yürürlüğe girmesi hedeflenen Milli Güvenlik Siyaset Belgesi'nin, "dün-bugün-yarın" hassasiyetini ve risk tahlilinin ipuçlarını bulmadan, bölgemizdeki şekillenmeleri okumadan, sadece "iyi niyetle iklimi değiştirmek çok zor!"

It was brought to the agenda before the signs of softening in politics, and even suggested that steps be taken. So, "Where did it come from out of the blue?" The reactions that justified the question followed each other. Some people took a clear stance and said, "Why not?" The one who says...

Osman Kavala... Can Atalay... Selahattin Demirtaş...

There are three important turning points in our recent political history...

I- Gezi Events... II- 6-8 October Uprising... III- 15 July Coup Attempt...

These three events... Contrary to popular belief, they were discussed not only politically, but also "on the broadest grounds that constitute the collective mind of the state."

When looking at the issues through today's lenses, it is unrealistic - for now - to bill those who paid the price of the three major earthquakes in question or to expect a gesture, in order to please one side, before certain confrontations are truly completed!

I did an archive search and saw that...

The Osman Kavala File has seriously occupied the top of the state. Especially before the "violation procedure" was initiated against Turkey in the Committee of Ministers of the Council of Europe on the grounds that the decisions of the European Court of Human Rights (ECtHR) were not implemented...

The Council of Europe is considered a school of democracy and, contrary to popular belief, does not operate as a body of the European Union. Former Minister of Foreign Affairs Mevlüt Çavuşoğlu also served as the President of the Parliamentary Assembly of the Council and left very impressive marks.

Let's go back to Kavala's agenda... In the evaluations made in Ankara... There have been opinions that leave no room for hesitation regarding Osman Kavala's involvement with the Gezi events, his influence agency, the prevalence of his global network of relations, and his way of doing business by camouflaging himself, that is, without leaving a trace if possible. This is more of a subjective aspect. When analyzed objectively from the state's perspective, it is understood that a strategic cost analysis was made between "Kavala's imprisonment and his release under judicial control and travel ban" in terms of international relations. It is also stated that Kavala's organizational chart has been destroyed, that he cannot attempt similar activities, and that this profile has been exposed in every aspect. Adding to these views is the fact that the political and legal abscess situation reflects negatively on Turkey's foreign perception. Despite this... As long as the uprising aspect of Gezi remains there (or is denied), waiting (or even requesting) for the judicial mechanism to make a radical change of interpretation remains a problem rather than a solution. This is to ensure that no new evidence or statement emerges that will affect the quality of the decision!

A similar reasoning style can be adapted to the Atalay and Demirtaş files... Of course, with exceptional details...

The fact that Atalay was elected as a Member of Parliament, the timing of the finalization of the verdict against him, the violation decision given by the Constitutional Court through an individual application, the attitude of the first instance court and the Supreme Court of Appeals on this point, and the debate on which decisions of the Constitutional Court are binding are still on the agenda. It would not be strange to add to this picture that the Supreme Court President election is increasingly turning into a snake story. It is noteworthy that among the presidential candidates there are also names that take responsibility for establishing the Atalay decision or defending this decision.

The Demirtaş issue is also quite complex... October 6-8 Incident; It was started as a rehearsal for an ethnically based, separatist uprising at a critical period in the context of national security, and it gradually spread. Unless the game plan of the global powers that invest in the terrorist organization and its renamed versions is disrupted and a sharp line is drawn between terrorism and politics, viewing the Demirtaş file based on "wish and wish" does not change the reality.

Agree... Three names, three files, their internal and external supporters are gradually increasing the burden on Turkey's shoulders.

Not that...

The National Security Policy Document, which is aimed to come into force in 2025 in its updated version, was prepared without finding the "yesterday-today-tomorrow" sensitivity and clues of risk analysis, without reading the formations in our region, and just saying "it is very difficult to change the climate with good intentions!"