Başkan Erdoğan ile CHP'nin yeni genel başkanı Özgür Özel'insadece görüşüyor olmaları bile siyasetteki gerilimi azaltmayayetti.

İşin siyasi boyutu, içeride neler konuşulduğu, hatta konuşulanları "not etmek" için seçilen ve en çok da Selin Sayek Böke'yi şaşırtan eski ABD Büyükelçisi Namık Tan akla farklı soru işaretleri getirse de sonuç olumluydu ve sokak da müspet karşıladı.

Başkan Erdoğan da görüşme sonrası "yumuşamaya" özel vurgu yaptı:

"Ben de Özgür Bey'e ilk fırsatta böyle bir ziyaretin karşılığını yapacağımı söyledim.

Türkiye'nin buna ihtiyacı var.

İlk fırsatta da bu ziyareti gerçekleştirerek Türkiye'de siyasetinyumuşama sürecini başlatalım istiyorum."

Bu buluşmanın ayrıntıları, küresel boyutu, içeriye yönelik etkileri elbette tartışılıyor ve daha da tartışılacak.

AK PARTİ DE CHP DE DEĞİŞTİ

İşareti aslında sandıkta millet verdi. Ama şu da bir gerçek:

AK Parti de CHP de işareti almaya hazırdı. Seçim öncesi yaşanan toz dumandan görülmese de bu iki parti siyaseten birbirine yaklaştı. AK Parti sadece çevreden "merkez"e doğru sosyolojisini değil, siyasetini de taşıdı.

Temel sorunlarla yüzleşti, farklı sosyolojileri yakınlaştırdı, Atatürk'ü sahiplendi, Türkiye Yüzyılı'nı kavramsallaştırdı ve vesayeti sonlandırdı.

Bu süreç farkında olmasa da CHP'yi de değiştirdi.

Sert ve kutuplaştırıcı siyaset izlese de dönemin CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu, karşı çıktığı başörtüsünü kabullendi, muhafazakârlara, milliyetçilere yaklaştı ve İyi Parti örneğinde olduğu gibi onların CHP'ye oy vermesinin önünü açtı.

Bu arada yüzde 1'lik muhafazakâr ve milliyetçi partileri de CHP'nin içine kattı.

Şu tesadüf olabilir mi? Aynı zaman diliminde CHP gibi "katı laik ve sol" bir partinin "lider" adayları sağ gelenekten gelen Ekremİmamoğlu ve Mansur Yavaş'tı...

KILIÇDAROĞLU'NUN MİSYONU BİTTİ

Bu siyasi tabloyu Kılıçdaroğlu'nun sert ve yıkıcı siyaset diliyle devam ettirmesi mümkün değildi. Tıpkı Akşener gibi o da misyonunu tamamladı ve çekilmek zorunda kaldı. Buna AK Parti'nin de CHP'nin de hatta iç cephenin güçlenmesi için Türkiye'nin de ihtiyacı vardı. Özgür Özel'in şu sözü tam da bunu anlatıyor:

"Dışarıda Türkiye'nin, içeride partimizin çıkarınıseslendireceğiz."

Bu yeni bir siyasi iklim demekti. Süreç sabote edilmezse büyük ihtimalle gelecekte, "her sosyal kesimden oy almayı hedefleyenve birbirini düşmanlaştırmayan" iki büyük partinin siyasi yarışına tanık olacağız. Süreç doğası gereği 90'larda bir araya getirilen DYP-SHP koalisyonuna da, 7 Haziran 2015 seçimleri sonrası "mutabakat hükümeti" zorlanmasına da benzemiyor.

Tabii risk ihtimali de var. Hatta şimdiden başladı bile. Eski CHP Genel Başkanı Kemal Kılıçdaroğlu, kaybetmeyi kabullenemediği için sabah akşam CHP yönetimini zora sokan, sıkıştıran açıklamalar yapıyor. Görev yaptığı 14 yılda yürüttüğü ve toplumda karşılık bulmayan "yıkıcı siyaseti" büyük bir başarıymış gibi anlatıp duruyor. Ülkenin 2013 yılında tıpkı Brezilya ve Mısır gibi ekonomik ve siyasi saldırılara uğradığını, kuşatıldığını, darbelerle karşı karşıya kaldığını, terör saldırılarıyla sarsıldığını unutarak şöyle diyebiliyor:

"Ben, rahmetli Demirel, rahmetli Erbakan, rahmetli Ecevit gibi demokrasiyi içselleştirmiş bir siyasi rakiple değil, yargısıyla, askeriyesiyle, istihbaratıyla 'BAAS' partisi benzeri,devletleşmiş bir yapıyla mücadele ettim."

Güler misin ağlar mısın? Hangi partinin BAAS partisine benzediğini herkes biliyor. Ama şu da biliniyor: AK Parti'yi böyle eleştirdiği ve yıkıcı siyaset izlediği için her genel seçimi kaybetti ve sonunda da partisi tarafından hançerlendi. Şimdi gerilim sürsün ki belki geri dönerim derdinde...

Just the fact that President Erdoğan and the new leader of the CHP, Özgür Özel, were meeting was not enough to reduce the tension in politics.

Although the political aspect of the matter, what was being talked about inside, and even the former US Ambassador Namık Tan, who was chosen to "note" what was said and which surprised Selin Sayek Böke the most, brought different questions to mind, the result was positive and the street received it positively.

President Erdoğan also placed special emphasis on "softening" after the meeting:

"I told Mr. Özgür that I would reciprocate such a visit at the first opportunity.

Turkey needs this.

"I want us to start the process of softening of politics in Turkey by making this visit at the first opportunity."

The details of this meeting, its global dimension, and its domestic effects are of course being discussed and will be discussed further.

BOTH AK PARTY AND CHP CHANGED

The people actually gave the signal at the ballot box. But this is also a fact:

Both AK Party and CHP were ready to receive the signal. Although it was not visible due to the dust and smoke before the election, these two parties came closer to each other politically. The AK Party moved not only its sociology but also its politics from the periphery to the "center".

He confronted fundamental problems, brought different sociologies closer, embraced Atatürk, conceptualized the Turkish Century and ended tutelage.

This process also changed the CHP, even though he was not aware of it.

Although he followed harsh and polarizing politics, then CHP Chairman Kemal Kılıçdaroğlu accepted the headscarf, which he opposed, and approached conservatives and nationalists, paving the way for them to vote for the CHP, as in the case of İyi Parti.

Meanwhile, the 1 percent conservative and nationalist parties were included in the CHP.

Could this be a coincidence? In the same period, the "leader" candidates of a "strictly secular and left" party like CHP were Ekrem İmamoğlu and Mansur Yavaş, who came from the right tradition...

KILIÇDAROĞLU'S MISSION IS OVER

It was not possible for Kılıçdaroğlu to continue this political situation with his harsh and destructive political language. Just like Akşener, he completed his mission and had to withdraw. AK Party, CHP, and even Turkey needed this to strengthen the domestic front. Özgür Özel's following quote explains exactly this:

"We will voice Turkey's interests abroad and our party's interests internally."

This meant a new political climate. If the process is not sabotaged, we will most likely witness a political race in the future between two major parties that "aim to get votes from all social segments and do not turn each other into enemies." The nature of the process is not similar to the DYP-SHP coalition brought together in the 1990s, nor to the push for a "consensus government" after the June 7, 2015 elections.

Of course, there is also the possibility of risk. In fact, it has already started. Former CHP Chairman Kemal Kılıçdaroğlu makes statements that put the CHP administration in trouble and pressure him day and night because he cannot accept losing. He keeps talking about the "destructive politics" he carried out during his 14 years in office, which did not find any response in society, as if it were a great success. He can say the following, forgetting that the country was subjected to economic and political attacks, was surrounded, faced coups and was shaken by terrorist attacks in 2013, just like Brazil and Egypt:

"I fought not against a political rival who had internalized democracy like the late Demirel, the late Erbakan, or the late Ecevit, but against a statized structure similar to the 'BAAS' party with its judiciary, military and intelligence."

Will you laugh or cry? Everyone knows which party is similar to the Baath party. But this is also known: Because he criticized the AK Party and pursued destructive policies, he lost every general election and was eventually stabbed by his party. Now, let the tension continue so that maybe I can come back...